Cześć

[PotworZLochNess666]

Cześć, mam 23 lata, ocd od 7 lat, bądź zaburzoną osobowość, różne diagnozy, próbuję bezskutecznie z tego wyjść. Jak coś jestem pozytywnie nastawiony do ludzi i chętnie pogadam:) 

[Gość dobry dzień]

Cześć 

Ten świat jest tak porą.. ny 

że trudno czegoś nie mieć 

Bardzo fajne miejsce, można się podkurować w gorszych dniach, jeden drugiego wspiera , kawę wszyscy tu piją i prasówkę czytają, myślę że też się dobrze tu poczujesz

 

[Anomka]

Hej Milo, czasem chetnie pogadamy ^^ U ilu lekarzy byles? Czasem zmiana lekarza wprowadzi cos nowego/uzytecznego, potwierdzam na moich wizytach u laryngologa, dopiero 4 lekarz skierowal mnie na tomografie nosa i potwoerdzil krzywa przegrode XD Wiec i w tym przypadku moze cos pomoze

Edytowane 17 Sierpnia 2020 przez Anomka

[PotworZLochNess666]

21 godzin temu, Anomka napisał:

Hej Milo, czasem chetnie pogadamy ^^ U ilu lekarzy byles? Czasem zmiana lekarza wprowadzi cos nowego/uzytecznego, potwierdzam na moich wizytach u laryngologa, dopiero 4 lekarz skierowal mnie na tomografie nosa i potwoerdzil krzywa przegrode XD Wiec i w tym przypadku moze cos pomoze

Hej! Pierwszy raz byłem u psychologa jak miałem 16 lat i miałem zdiagnozowaną nerwicę natręctw, załamałem się po komunii na wielkanoc, zmieniłem się z dnia na dzień, zaczęły się bluźniercze natręctwa, dialogowanie z bogiem, przepraszanie za bluźnierstwa, itp, ogólnie chyba klasycznie. Zostałem odesłany do psychiatry ale średnio się dogadywaliśmy, brałem asentrę przez dwa tygodnie, i przestałem, ze względu na obawy, na które nie otrzymałem od lekarza odpowiedzi, współpraca niestety się skończyła, a ja chodziłem tylko do pani psycholog raz w miesiącu, i to w zasadzie jedyne leczenie jakie miałem, potem skończyłem liceum i nie mogłem dalej spotykać się z psychologiem z powodów formalnych (poradnia dla młodzieży), i dopiero podczas studiów poszedłem na terapię grupową, po trzech miesiącach czułem się dużo lepiej, tam terapeuci stwierdzili że mam osobowość anankastyczną i to jest mój problem. Później się nie leczyłem, bywało raz lepiej i raz gorzej, dało się żyć, aż do rewelacyjnego pomysłu zamknięcia ludzi w domach na kilka miesięcy z powodu groźnego przeziębienia  W czerwcu zaczął się nowy koszmar, wybrałem się do psychiatry, dostałem asentrę, wziąłem jedną tabletkę i na tym poprzestałem, teraz żałuję. Chodzę raz w tygodniu na sesję z panią terapeutką którą znam z terapii grupowej, sesje przynoszą mi ulgę ale objawy są na tyle nasilone że ciężko do mnie dotrzeć czasami. Ogólnie nie brałem na stałe leków. Miałem bardzo podobną historię z laryngologami