Mam złe zdanie o psychiatrii

[morskikamień]

Uważam, że psychiatria nie potrafi zaradzić ludzkim problemom, absolutnie nie jest dla kogoś kto ma jakieś aspiracje i chciałby gdzieś w życiu zajść, gdyż leczenie psychiatryczne prowadzi jedynie do "kariery" rencisty i osoby z grupą inwalidzką. Psychiatryczne leki zwiększają niepełnosprawność człowieka, powodując, że "kariera chorego" staje się jedyną możliwą karierą. Zmniejsza lub niweluje też szanse na założenie przez człowieka rodziny poprzez upośledzanie sprawności seksualnej, upośledzenie płodności i zaburzenia hormonalne, zanik uczuć od leków co skutkuje nawet niezdolnością do zakochiwania się lub zanikiem tych uczuć jeśli było się już zakochanym i utratą zdolności do troskliwych, empatycznych reakcji względem bliskich osób.

Edytowane 21 Kwietnia 2020 przez Heledore
Przeniesiono do odpowiedniego działu

[Psychoanalepsja_SS]

4 godziny temu, morskikamień napisał:

Uważam, że psychiatria nie potrafi zaradzić ludzkim problemom, absolutnie nie jest dla kogoś kto ma jakieś aspiracje i chciałby gdzieś w życiu zajść, gdyż leczenie psychiatryczne prowadzi jedynie do "kariery" rencisty i osoby z grupą inwalidzką. Psychiatryczne leki zwiększają niepełnosprawność człowieka, powodując, że "kariera chorego" staje się jedyną możliwą karierą. Zmniejsza lub niweluje też szanse na założenie przez człowieka rodziny poprzez upośledzanie sprawności seksualnej, upośledzenie płodności i zaburzenia hormonalne, zanik uczuć od leków co skutkuje nawet niezdolnością do zakochiwania się lub zanikiem tych uczuć jeśli było się już zakochanym i utratą zdolności do troskliwych, empatycznych reakcji względem bliskich osób.

Co więc proponujesz w zamian?

[Aurora002]

@morskikamień musiało Cię spotkać wiele złych rzeczy, skoro tak uważasz ale nie, nie u każdego tak jest. Nie mam na to żadnych dowodów, jedynie swoje doświadczenia, ale ja twierdzę inaczej.

[Gość]

Ja mam złe zdanie o ortopedii. Tyle USG, rezonansów, operacje, kroplówki, zastrzyki, rehabilitacje, krioterapie i wszystko to jak krew  piach. Kolano jak uciekało, tak ucieka. Boli jak cholera.

[wiejskifilozof]

Ja mam dobre zdanie o psychiatrii.Zależy jaki lekarz.

[refren]

morskikamień,  bardzo ciekawa opinia, często mam podobne myśli. A łączysz te negatywne skutki z jakimiś konkretnymi lekami?

[naftan_limes]

Zgadzam się z Lilith. Leki to często mniejsze zło. Teraz wziąłem Akineton. Zabrał negatywne odczucia, całą frustrację, ale kosztem pewnego odurzenia i spłycenia emocjonalnego. 

To i tak lepsze. Ten lek zamienia cierpienie w takie, które jest już do zniesienia.

 

Psychiatria trochę stygmatyzuje. Tyle, że to nie wina psychiatrii, że masz diagnozę tylko twojego umysłu. Oni chcą pomóc, ja w to wierzę. Wysłuchają, postawią diagnozę.

Psychiatria to pewien bastion racjonalizmu w zachodnim świecie. We wcześniejszych dziejach to prędzej były duchy, opętanie itp. 

Jest też cały nurt antypsychiatrii dla zbuntowanych. Z chęcią poznałbym ich tezy. 

 

Nie odmawiam swoim psychotycznym doświadczeniom realizmu, to dzieje się naprawdę. 

Warto jednak spytać co lepsze. Być bogiem we własnym mniemaniu czy jednak zwykłym człowiekiem ale na prawdę.

 

Zawsze podziwiam tych co patrzą na sprawę z kilku perspektyw. Psychiatrzy stali się skrajni. Zabrakło humanistycznego podejścia. Środki halucynogenne nieraz traktowane jako narzędzia poznania w naszym świecie stały się czystym złem. Gdzie to zrozumienie doznań pacjenta. To nie otępia to na prawdę jest bogaty w doznania świat. 

 

Reasumując: psychiatria to bastion racjonalizmu, ale zbyt skrajny w poglądy nie rozumie że istnieją odmienne stany świadomości redukując je do zaburzenia pracy mózgu.

Psychiatrzy to współcześni szamani. Działają z ukrycia, ale mają duży wpływ na światopogląd nawet zdrowych.

Niby do mnie mówi Jezus. Można tak to całkowicie spłycić. Ja na prawdę odczułem piekło i na prawdę poznałem bożą miłość.

[Asystent5]

W dniu 21.04.2020 o 13:53, morskikamień napisał:

Uważam, że psychiatria nie potrafi zaradzić ludzkim problemom, absolutnie nie jest dla kogoś kto ma jakieś aspiracje i chciałby gdzieś w życiu zajść, gdyż leczenie psychiatryczne prowadzi jedynie do "kariery" rencisty i osoby z grupą inwalidzką. Psychiatryczne leki zwiększają niepełnosprawność człowieka, powodując, że "kariera chorego" staje się jedyną możliwą karierą. Zmniejsza lub niweluje też szanse na założenie przez człowieka rodziny poprzez upośledzanie sprawności seksualnej, upośledzenie płodności i zaburzenia hormonalne, zanik uczuć od leków co skutkuje nawet niezdolnością do zakochiwania się lub zanikiem tych uczuć jeśli było się już zakochanym i utratą zdolności do troskliwych, empatycznych reakcji względem bliskich osób.

Zgodzę się z powyższym.

 

Mam 30 lat, a leczę się od 11 lat. Zacząłem leczenie od paroksetyny i wszystko zaczęło się psuć. Przez 11 lat przepisano mi ok. 20 różnych leków z marnym skutkiem..

[Kiusiu]

W dniu 30.04.2020 o 17:18, naftan_limes napisał(a):

sychiatria to pewien bastion racjonalizmu w zachodnim świecie. We wcześniejszych dziejach to prędzej były duchy, opętanie itp. 

Tylko że psychiatrii też można niejedno zarzucić. Chociażby opresyjność.

Psychiatria jest bardzo opresyjna u samych podstaw - sam koncept, co jest normalne, a co nie, jest warunkowany kulturowo i czasowo.

Psychologia kliniczna, powiązana z psychiatrią, też ma sporo wad. Np. dopuszczenie jako narzędzia diagnostycznego totalnego bubla, jakim jest kwestionariusz MMPI-2. Który to kwestionariusz jest chyba przejawem sadyzmu wobec pacjentów i ma na celu wkurzanie ich i doprowadzania do szału.

Gdy rozwiązywałem ten kwestionariusz, zajęło mi to kilka godzin, miałem do tego kwestionariusza ponad 20 uwag (m.in. naprowadzanie diagnostów na stosowanie gaslightingu wobec pacjentów, surowość, brak dbałości o komfort psychiczny pacjentów i mieszanie ze sobą kwestii, które należałoby potraktować osobno). A i tak ten kwestionariusz wyszedł mi "niediagnostyczny", bo udzieliłem "zbyt dużo" odpowiedzi "nie wiem", a w istocie często odpowiedzi "w połowie tak, w połowie nie", "to zależy", "częściowo tak" itd.