Krótko o słuchaniu

[Myszeczka900]

Wiem jak to jest gdy ludzie przechodzą obok Ciebie i pomijają fakt że Ci źle,prosisz by Cię wysłuchano a oni odchodzą ze śmiechem...Śmieją się z twoich łez i mają w dupie że cierpisz.Znam ten ból...Tak nie wiele osób umie słuchać,ja potrafię uwielbiam słuchać uwielbiam pomagać innym dzielę ich smutek i radość.

Mnie nie słuchano gdy płakałam i potrzebowałam chwili rozmowy,ale ja nie odwdzięczyłam się tym samym tylko tym samym osobom które mnie odrzuciły pomogłam im...

Słuchajcie ludzi bo warto...

Piszcie do mnie ja was wysłucham pomogę doradzę i będę z wami na dobre i złe...

gadu:9145493

e-mail:aga_stokrotka@wp.pl

 

Agnieszka

[Migdala]

Dzięki że są jeszcze takie osoby... Myślałam że już nie ma poza terapeutami którzy za słuchanie biorą pieniądze. Może kiedyś się do Ciebie odezwę... kto wie jak starczy mi siły i odwagi.

[mampytanie]

Dzięki że są jeszcze takie osoby... Myślałam że już nie ma poza terapeutami którzy za słuchanie biorą pieniądze. Może kiedyś się do Ciebie odezwę... kto wie jak starczy mi siły i odwagi.

 

hehe, był nawet taki śmieszny odcinek z Kiepskim w roli głównej, że brał kasę za słuchanie :-)

[niobe102]

Ja również należę do tych osób, które potrafią pocieszyć, szepnąć słowo wsparcia... Mój problem polega jednak na tym, że nikt nie zadaje sobie chociaz odrobiny trudu, aby wyciągnąć do mnie dłoń, kiedy jestem w potrzebie... Mimo, iż sama jestem pocieszycielką, nie potrafie zaufać ludziom, to jak walka z wiatrakami... Czuję, że żyją we mnie dwie (a czasami i więcej...) odmienne osoby! Czasami sama się gubię... bo nie wiem kim jestem...

[Gość]

Myszeczka900, a My zapraszamy do pisania do Nas - na FORUM.

[B.]

Ja również należę do tych osób, które potrafią pocieszyć, szepnąć słowo wsparcia... Mój problem polega jednak na tym, że nikt nie zadaje sobie chociaz odrobiny trudu, aby wyciągnąć do mnie dłoń, kiedy jestem w potrzebie... Mimo, iż sama jestem pocieszycielką, nie potrafie zaufać ludziom, to jak walka z wiatrakami... Czuję, że żyją we mnie dwie (a czasami i więcej...) odmienne osoby! Czasami sama się gubię... bo nie wiem kim jestem...

 

Ja mam podobnie.

Potrafię pomóc innym ale nie sobie.

Również mam opory by zaufać.. może jestem przwrazliwiona, albo doświadczona przez zycie, i boję się mówic o sobie.

Boje się, że ktos może to kiedys wykorzystać przeciw mnie.

[Gość]

Ech. Mam to samo...

Czasami czuje się jak jakiś psycholog na kazde zawołanie dla znajomych...

Pomagam im, lubie to. Ma dla mnie ogromne znaczenie że ktoś mi ufa, jednocześnie mam taką moze niepotrzebną potrzebe ratowania świata w okół siebie... ale sobie pomóc nie umiem. I choć inni doceniają moją pomoc i chcą mnie wysłuchać..ja raczej nie umiem się zwierzać.

mam wra zenie że wstydzę przyznać się do tego ze mam problem.

Uchodzę wręcz za osobę niesamowicie odporną...