znów się boję- a myslałam, że dam radę

[sleepwalker]

Też się boję i czasem sama nie wiem czego. Na pewno wystąpień publicznych, wszelkie prezentacje czy matura ustna to była katorga. Na studiach pobieranie ludziom krwi, też się bałam takiej interakcji, tego że będę wtedy oceniana. Podjąć jakiejkolwiek decyzji też nie jestem w stanie, przez paraliżujący lęk zawsze odkładam wszystko jak tylko się da. Rozmawiając z ludźmi też czuję się niepewnie chociaż próbuję tego nie okazywać, chociaż czasem trudno jak chociażby ostatnio widziałam bliską koleżankę lustrującą od stóp do głów to jak jestem ubrana. Czasem zastanawiam się ile takich niepewnych osób jest.

[vice versa]

Też się boję i czasem sama nie wiem czego.

 

Ja lęk mam w sobie, zawsze i wszędzie. I boję się wszystkiego- począwszy od jazdy samochodem, którą nota bene kiedyś uwielbiałam, teraz traktuję wyłącznie jako przymus przemieszczania się, po lęk o kota który sam siedzi w domu i co on "myśli"...

 

Podjąć jakiejkolwiek decyzji też nie jestem w stanie, przez paraliżujący lęk zawsze odkładam wszystko jak tylko się da.

 

Oj, to zupełnie tak jak ja. A jeśli decyzji nie mogę odłożyć, to spycham ją na innych. Zwykłe wybranie się na urlop jest problemem, bo nie mogę zdecydować czy chce jechać w góry czy nad morze, więc mówię partnerowi- "jesteś mężczyzną- to zdecyduj". Niestety, w życiu zawodowym decyzje czy samodzielne czynności do wykonania są koszmarem. Wszystko sprawdzam po trzykroć, potem każe sprawdzić innym, po czym konsultuję to co robię z pracodawcą i zaczynam się bać błędu... Obłęd...

 

Czasem zastanawiam się ile takich niepewnych osób jest.

 

Na pewno jesteśmy już dwie :).

[DamianS97]

No właśnie spojrzałem przed chwilką na ten post w którym napisałaś ile masz lat :) Wydaje mi się że emeto w każdym wieku potrafi dowalić człowieka