Nerwica, napady lękowe a DDA

[Martek86]

Witam .

Wydawało mi się , że mam problemy od niedawna ... znalazłam tą stronę i okazało się , że już się na niej rejestrowałam. Prawie 3 lata temu...

Wydawało mi się , że nie mam problemu. Całe życie byłam silna . Dlaczego niby po 20stce zaczęłabym się "rozsypywać" .

Niestety jest coraz gorzej. Do standardowych objawów jakie miałam ( duszności , kołatanie serca , uczucie umierania) doszły ostatnio pieczenie twarzy( rumień) , zawroty głowy i problemy ze wzrokiem. Wiedziałam ,że to na tle nerwowym , ale nie potrafiłam znaleźć konkretnej przyczyny. Moje życie nie jest usłane różami , ale nie aż tak stresujące. Ostatnio zaczęłam zastanawiać się czy wieloletnie stresy nie zaczęły wychodzić mi w dorosłym życiu.

Od kiedy się urodziłam , aż do moich 22 urodzin mój ojciec pił. Do tego w ogóle mnie nie kochał , dokuczał mi . Awantury i bijatyki były na porządku dziennym . Moja mama harowała ,żeby nas utrzymać , a ojciec sobie pił. Mama wracała i lała ojca. I tak w kółko. Potem , gdy podrosłam , broniłam młodszej siostry i tłukłam się z ojcem. Błędne koło. Jego odwyki , powroty , padaczki , delirki .... aż w końcu znalazłam go martwego pod drzwiami na klatce schodowej. W ogóle mnie to nie ruszyło. Byłam totalnie obojętna. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym jak to mogło wpłynąć na moją psychikę , aż tak naprawdę do teraz. Gdy zrobiło się gorzej, a ja coraz częściej sięgam po piwko w weekend. Mam 28 lat i zaczynam się rozsypywać ...

Sorry, ale musiałam się wygadać .

Pozdrawiam

[Znachor]

Martek86, wygadałaś się, poczułaś ulgę (na chwilę, jak po piwie) ale za moment znowu będzie tak samo, a do tego może jeszcze pojawić się problem alkoholowy...może warto byłoby pójść na psychoterapię i zrobić porządek z emocjami i wspomnieniami. Bo widzisz samemu jest baaardzo trudno dojść do przyczyn problemów. Jest to związane z tym, że niestety sami siebie oszukujemy. I dlatego trzeba iść do osoby bezpiecznej ale równocześnie obiektywnej, która powie nam parę trudnych prawd o nas, po to, byśmy mogli coś w życiu/w sobie zmienić...

[molis]

wróciły do mnie kołatania w mostku, obrzydliwe, nieprzerwane, nic na nie nie działa

[zoska1990]

Hej ja mialam bardzo podobne zycie do tego sama wbpewnym okresie popadlan w zle towarzystwo.... Teraz kiedt doroslam zaczeli nnie to dopiero meczyc od jakoego roku mecze sie z nerwica lekowa i dopiero zaczynam cokolwiek sue i niej dowiadywac z checia porozmawialabyn z Toba prywatnie, moze razem byloby nam lzej??

 

-- 21 cze 2014, 03:32 --

 

Przepraszam za bledy, ale pisze z telefonu

[edytaem]

U mnie pani psycholog również powiedziała że moje napady lękowe spowodowane są tym że jestem DDA. Dopiero gdy miałam 20 lat wyszły te wszystkie emocje ze mnie.

[sylia]

Witam .

Wydawało mi się , że mam problemy od niedawna ... znalazłam tą stronę i okazało się , że już się na niej rejestrowałam. Prawie 3 lata temu...

Wydawało mi się , że nie mam problemu. Całe życie byłam silna . Dlaczego niby po 20stce zaczęłabym się "rozsypywać" .

Niestety jest coraz gorzej. Do standardowych objawów jakie miałam ( duszności , kołatanie serca , uczucie umierania) doszły ostatnio pieczenie twarzy( rumień) , zawroty głowy i problemy ze wzrokiem. Wiedziałam ,że to na tle nerwowym , ale nie potrafiłam znaleźć konkretnej przyczyny. Moje życie nie jest usłane różami , ale nie aż tak stresujące. Ostatnio zaczęłam zastanawiać się czy wieloletnie stresy nie zaczęły wychodzić mi w dorosłym życiu.

Od kiedy się urodziłam , aż do moich 22 urodzin mój ojciec pił. Do tego w ogóle mnie nie kochał , dokuczał mi . Awantury i bijatyki były na porządku dziennym . Moja mama harowała ,żeby nas utrzymać , a ojciec sobie pił. Mama wracała i lała ojca. I tak w kółko. Potem , gdy podrosłam , broniłam młodszej siostry i tłukłam się z ojcem. Błędne koło. Jego odwyki , powroty , padaczki , delirki .... aż w końcu znalazłam go martwego pod drzwiami na klatce schodowej. W ogóle mnie to nie ruszyło. Byłam totalnie obojętna. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym jak to mogło wpłynąć na moją psychikę , aż tak naprawdę do teraz. Gdy zrobiło się gorzej, a ja coraz częściej sięgam po piwko w weekend. Mam 28 lat i zaczynam się rozsypywać ...

Sorry, ale musiałam się wygadać .

Pozdrawiam

 

Masz jakieś wsparcie? W rodzinie? Wśród znajomych? Czy jesteś pozostawiona sama sobie? Byłaś u specjalisty z tymi objawami? Przecież jak nim z tym nie zrobisz to się wykończysz! Póki jeszcze to piwko jest tylko w weekend to myślę, że warto porozmawiać z psychologiem ewentualnie psychiatrą. Jeśli to nie pomoże pomyślimy co jeszcze można zrobić.