Wyzdrowiałem/wyzdrowiałam... :)

[Maat]

@mienta,nie wiem.

A jak nie mam rzeczowej wiedzy,to staram się nie wypowiadać.

Bazuję na wiedzy, którą mam od mojego lekarza.

[eleniq]

Ja cierpiałem 5 lat na zaburzenia lękowe. Były wyjątkowo oporne na jakiekolwiek leczenie. Jednak minęły samoistnie po 5 latach. Miałem parę tygodni spokoju i wdarła mi się depresja maskowana, którą do dziś skutecznie leczę, bo wdrożono mi szybko farmakoterapię. Leki mi bardzo na nią pomagają i myślę, że wyjdę z niej cały i zdrowy. Lekarz szacuje, że te leki powinienem brać przez co najmniej rok do 3 lat maksymalnie. 

[sailorka]

Mi mówią psychiatrzy, że mam brać te leki do końca życia. Co jest dosyć rozsądne, jeśli weźmiemy pod uwagę to, że co jakiś czas mam nawroty. Tylko że to co piszecie o nerwicy i depresji nie zgadza się z moją wiedzą. Bo popatrzcie, to logiczne. Jeśli depresja i nerwica są poważniejszymi chorobami od schizofrenii, a schizofrenii nie da się wyleczyć, to znaczy że nerwicy i depresji też się nie da.

[Maat]

@mienta,a kto powiedział, że depresja i nerwica "są poważniejszymi chorobami od schizofrenii".

Dla kogoś chorego na raka nowotwór będzie najgorszym schorzeniem.

 

[sailorka]

@Maat to oczywiste, że są. Czytam na forum posty różnych użytkowników i widzę, że przez te choroby mają naprawdę przechlapane w życiu. A ja z moją schizofrenią funkcjonuję całkiem nieźle (poza tym że nie mogę pracować na etacie).

[Maat]

@mienta,nie rozumiesz mnie.

Wracając do mojej wcześniejszej wypowiedzi - bazuję na współpracy z lekarzem.

Jeżeli gość mi mówi, że ma pacjentów, którzy wyleczyli się z depresji,to znaczy, że wciska mi kit?

I jest też druga strona medalu - są ludzie,u których po wielu latach remisji choroba wraca.

Mam tego świadomość,i jeśli będzie trzeba,to będę brała leki do końca życia,bo muszę też myśleć o rodzinie.

Natomiast daleka jestem od porównywania typu "która choroba jest gorsza",bo taka ocena jest jednak u każdej osoby subiektywna,indywidualna.

Nie mam natomiast wystarczającej wiedzy ci do schizofrenii.

Jako dziecko mieszkałam z wujkiem chorym na schizofrenię paranoidalną i wiem, że nigdy się nie wyleczył z tej choroby.

[sailorka]

@Maat @acherontia styx macie rację. Nie ma co się porównywać. Schizofrenia też może mieć różny przebieg i różne nasilenie.

[Maat]

@mienta,fajnie, że można z Tobą konstruktywnie podyskutować.

[sailorka]

@Maat dzięki

@Maat jakbyś kiedyś chciała pogadać na priv, to śmiało. Tylko teraz będę wieszać pranie

[Raccoon]

Chyba mogę uważać się za ozdrowieńca

[Verinia]

@Raccoon nie bierzesz leków?

 

 

Z mojej choroby wyjść się nie da. Pozostało tylko marzyć o pełnej, wieloletniej remisji bez nawrotów.

Znam jedną dziewczynę, która obecnie pracuje w gazecie. Ma schizofrenię. Pamiętam ją jeszcze  z liceum. 

Także choroba nie wyklucza z osiągania sukcesów.

 

Sami sobie nakładamy ograniczenia, ale to my tworzymy wlasną rzeczywistość. 

 

 

 

[Raccoon]

@Verinia Niestety biorę. Ale skoro czuję się dobrze, to czemu mam się nie uważać za zdrową osobę? 

[Maat]

No,tak to właśnie jest...

Też czuję się od dłuższego czasu względnie dobrze,ale to dzięki dobrze dobranym lekom.

Jest spokój, niech tak zostanie.

[mrNobody07]

W dniu 5.06.2006 o 16:32, Magda-27 napisał(a):

W końcu muszę to napisać

Już prawie od miesiąca jestem bez tabletek, które brałam tylko 4 miesiące i czuję się naprawde super Chyba udało mi się wyjść z tego cholerstwa, bo nic mi nie wraca. Nie mam duszności, telepawek, zawrotów głowy itp. itd. naprawdę nic mi się nie dzieje. Chodzę jeszcze na terapię grupową, która ma trwać do końca roku, a ja nie mam zamiaru jej przerywać, bo dużo mi dają te spotkania.

Ludziska kochane uwierzcie, że można z tego wyjść, jestem kolejnym przykładem, że to jest możliwe.

Jeszcze chciałam podziękować kilku osobom z forum, które są mi bardzo bliskie. Całuski dla Agnes, Korka, Snae, Salmy, Daablenarta i innych z którymi pogaduję na GG, SUPER JESTEŚCIE

Życzę Wam wszystkim szybkiego powrotu do zdrowia, buziaki :*:*:*

Super to czytać ! Gratulacje 

[Maat]

@mrNobody07,post co prawda sprzed 18 lat,ale zawsze dobrze się czyta, że ktoś wyzdrowiał.

[mrNobody07]

13 minut temu, Maat napisał(a):

@mrNobody07,post co prawda sprzed 18 lat,ale zawsze dobrze się czyta, że ktoś wyzdrowiał.

Wow…ale wtopa …Ciekawe, jak sytuacja w takim razie, po 18 latach

[hoolturalny1985]

Uff. Dawno mnie tu nie było. Pamiętam jak parę lat temu gorączkowo przeczesywałem to forum szukając nadziei i ukojenia nerwów, leków i stanów depresyjnych. Słuchajcie uwierzcie mi że da się z tego wszystkiego wyjść. To nie jest takie proste bo trzeba znaleźć dobrego terapeutę a z tym może być duży problem. Uważam że w Polsce można policzyć ich na palcach jednej ręki. Tak naprawdę terapia u "pospolitego" psychologa nie pomaga. Musi być to ktoś kto zna się na rzeczy a takich ludzi jest naprawdę garstka bo jest to bardzo ciężki zawód. Kurde w tym tamcie jest tyle do powiedzenia, że naprawdę nie wiem co napisać żebyście uwierzyli że jest możliwe radzić sobie z lękami, depresją czy innymi "paskudnymi" stanami. To wszystko to jest kwestia świadomości, a może bardziej podświadomości. Freud miał rację - to wszystko kształtuje się w dzieciństwie bo psychika człowieka buduje się jak fundamenty domu, te wczesne lata są najważniejsze. Ludzie mogą twierdzić że mieli dobre dzieciństwo a nie są świadomi jak naprawdę było źle. Często ludzie przychodzą do terapeuty twierdząc że mieli wspaniałych rodziców a po roku terapii przyznają się że ich nienawidzą. W tym, w relacji z rodzicami jest wszystko ukryte bo ludzie zaburzeni (uwierzcie mi ludzi zaburzonych jest jakieś 80%) swoje poczucie wartości często uzależniają od tego jak traktowali i jak traktują ich rodzice. A właśnie w poczuciu własnej wartości wszytko jest ukryte. Trzeba moi drodzy przepracować dzieciństwo, relacje z rodzicami bo to jest klucz. Naprawdę uwierzcie że da się z tego wyjść. Pozdrawiam wszystkich. 

Edytowane 12 Lutego przez hoolturalny1985

[sailorka]

8 godzin temu, hoolturalny1985 napisał(a):

Często ludzie przychodzą do terapeuty twierdząc że mieli wspaniałych rodziców a po roku terapii przyznają się że ich nienawidzą.

To chyba źle? Lepiej już być bez terapii.

[kikoronesu]

Mam pytanie nie zwiazne z tematem. Czy jesli chodze prywatnie do psychiatry to moze mni wypisac skierowanie na terapie? Drugie pytanie ile kosztuje taka terapia prywatnie? 

[bei]

2 godziny temu, kikoronesu napisał(a):

Mam pytanie nie zwiazne z tematem. Czy jesli chodze prywatnie do psychiatry to moze mni wypisac skierowanie na terapie? Drugie pytanie ile kosztuje taka terapia prywatnie? 

Czy prywatny psychiatra może wypisać skierowanie na prywatną terapie czy na NFZ? Terapia prywatnie bardzo różnie kosztuje. Na znanym lekarzu albo w cennikach na stronach internetowych masz przykłady cen. Ja 6 lat temu chodziłam chwilę na tak droga terapie, że rok temu u innego terapeuty płaciłam mniej. Więc te 6 lat temu, tam naprawdę była wysoka cena.

[Paula Bratek]

Przestaje pisać i znikam stąd bo niektórym wszystko przeszkadza.

Usunęłam swoje profile niech niektórzy mnie nie szukają.

Trzymajcie się.

Jest dobrze nie martw się o mnie

[mała_mi123]

47 minut temu, Paula Bratek napisał(a):

Przestaje pisać i znikam stąd bo niektórym wszystko przeszkadza.

Usunęłam swoje profile niech niektórzy mnie nie szukają.

Trzymajcie się.

Jest dobrze nie martw się o mnie

O, jedyna osoba obserwująca mnie. Dlaczego? Depresja powyborcza? Nie można mieć tutaj multikont

[Paula Bratek]

2 godziny temu, mała_mi123 napisał(a):

O, jedyna osoba obserwująca mnie. Dlaczego? Depresja powyborcza? Nie można mieć tutaj multikont

Profile na FB i Instagram itp. itd.

[Kiusiu]

Wygląda na to, że pozbyłem się zespołu stresu pourazowego.

[HoshiYamazaki]

Nie wiem czy pasuje to pod temat, ale pod starym kontem Reghum wielokrotnie mam wrażenie parestezji i "mrowienia" gdzieś mniejwięcej na lewej części płatu czołowego. Tych parestezji nie mam już od jakiś 4-5 lat, jedynie "wory" pod oczami mam jak u anemika (coś w stylu Tomoko Kuroki z anime Watamote) ale nawet i one zaczęły znikać. Jedynie mnie boli to, że nabawiłem się jakieś tolerancji na wszelakie substancje. Mam wrażenie że wszystko na mnie działa od SSRI, neurolepów po nawet zolpidem kilka razy gorzej niż te 4-5 lat temu. Chociaż hello, nie jest już tak źle jak było kilka miesięcy temu, ale nie jest tak dobrze też jak kiedyś. Powoli mam wrażenie że z tego wychodzę.