Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

[leniek644]

Hej wszystkim, dawno mnie nie było na forum. Miałam ostatnio faze z węzłem pod pachą. Niby wyczułam kulkę ale później jej znaleźć nie mogłam i popadlam w manie sprawdzania. Musiałam trochę się ogarnąć i nawet mi to wyszło  

dzisiaj natomiast wymyśliłam coś co aż wstyd pisać. Byłam na spacerze z psem w lesie. A ze mój pies je wszystko włącznie z odchodami (nie jestem go w stanie oduczyć) to właśnie na naszej trasie znalazła się kupa. I niestety nie zdarzylam go odciągnąć. Niby ok poszłam dalej ale włączyła mi się myśl co jeśli to kupa jakiejś zwierzyny ze wścieklizna.... popadlam w paranoje. Niby mój pies był szczepiony ale wymyśliłam ze mógł mnie później polizać po ręce i przeniosłam tego wirusa na siebie. Jeszcze jak przeczytałam ze niestety jak są pierwsze objawy to jest już za późno. Nie wiem co robić. Oczywiscie powiedziałam o moich obawach mężowi to mnie wyśmiał...

[babycrab]

3 minuty temu, leniek644 napisał:

Hej wszystkim, dawno mnie nie było na forum. Miałam ostatnio faze z węzłem pod pachą. Niby wyczułam kulkę ale później jej znaleźć nie mogłam i popadlam w manie sprawdzania. Musiałam trochę się ogarnąć i nawet mi to wyszło  

dzisiaj natomiast wymyśliłam coś co aż wstyd pisać. Byłam na spacerze z psem w lesie. A ze mój pies je wszystko włącznie z odchodami (nie jestem go w stanie oduczyć) to właśnie na naszej trasie znalazła się kupa. I niestety nie zdarzylam go odciągnąć. Niby ok poszłam dalej ale włączyła mi się myśl co jeśli to kupa jakiejś zwierzyny ze wścieklizna.... popadlam w paranoje. Niby mój pies był szczepiony ale wymyśliłam ze mógł mnie później polizać po ręce i przeniosłam tego wirusa na siebie. Jeszcze jak przeczytałam ze niestety jak są pierwsze objawy to jest już za późno. Nie wiem co robić. Oczywiscie powiedziałam o moich obawach mężowi to mnie wyśmiał...

Spokojnie, mój pies to samo, zjada i wacha wszystko napotkane na drodze i wszystko jest z nim i ze mną i członkami rodziny okej.  Nie martw się, na pewno nie jesteś zarażona, to siedzi tylko w Twojej głowie. Bądź spokojna!

[Tanti]

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź, za jakąś reakcję, jeśli mogę to przycupnę tutaj na dłuższą chwilę. Moje problemy pojawiły się jak założyłam rodzinę. Zaczęłam być odpowiedzialna za dwójkę szkrabów i nagle zauważyłam jak każdy ich najmniejszy katar doprowadza mnie od razu do paniki. Guz na głowie od przewrócenia, czy inne przypadłości itp zaraz zaczynałam odpalać Google i szukać co robić. A w internecie wszyscy wiemy jak paniczne stają się artykuły. Od tego ciągłego zamartwiania się zaczęłam mieć zawroty głowy, drżenia rąk, problemy z łapaniem oddechu i tego typu nerwicowe jazdy. Oczywiście w trybie natychmiastowym odwiedziłam lekarza, dostałam skierowanie do neurologa i na badania. Wszystko w jak najlepszym porządku, ale dał mi skierowanie na RM dla świętego spokoju. Ja wykonałam i TK i RM bo przecież jakżeby inaczej. Jak wszystko okazało się ok trochę odpuściłam. Ale spokoju było parę miesięcy. W skrócie co pół roku przechodzilam totalny przeglad badań, bo ciągle coś mnie bolało. A to brzuch, a to coś. Wyczułam coś w piersi pobiegłam na usg. Usg było ok, kontrola za 1,5 roku w zaleceniu. Wytrzymałam pół roku i wyczułam kolejne coś w drugiej piersi. Znowu biegiem na usg. I znowu pani uspokajała mnie panikare ze jak wyczuje coś małego, miękkiego i ruchomego to mam nie panikować i nie biec znów na usg, bo takie rzeczy jak malutkie torbiele pojawiają się u kobiet bardzo często. Jak ktoś ma tendencje to jedna zniknie a pojawi się kolejna. Uspokoiłam się trochę aż do czasu kiedy nie zaczęłam się obsesyjnie macac. No i teraz na tapecie węzły chłonne. Oszaleje przez nie. Czytam, macam, czytam, macam. Tłumaczę sobie, że jestem zdrowa, energiczna, mam siłę i ochotę ćwiczyć co 2 dzień. Gdyby zżerał mnie rak chyba nie miałabym siły tak aktywnie się ruszać. Jak chodzę do pracy jest mi dobrze, bo zajmuje się robotą i mam zajęte ręce i głowę. A teraz przez covid i w większości prace zdalną w domu mi dosłownie odwala. Snuje się po domu jak cień, nie chce mi się wstawać rano, aby czekam żeby iść już spać. A i tak czasem budzę się w nocy wystraszona z bijącym sercem i przez godzinę nie mogę zasnąć. Przepraszam za ten mega długi post ale po prostu czuje ze musze to wszystko z siebie wyrzucić. Potrzebuję pomocy... 

[leniek644]

@babycrabtez próbuje sobie wytłumaczyć ze nie pewno będzie wszystko dobrze. Ale wiesz jak to jest drugi głos mi podpowiada ze mój pies w sumie w lesie nigdy nic nie zjadł a już na pewno odchody. 

[Tanti]

14 minut temu, leniek644 napisał:

Hej wszystkim, dawno mnie nie było na forum. Miałam ostatnio faze z węzłem pod pachą. Niby wyczułam kulkę ale później jej znaleźć nie mogłam i popadlam w manie sprawdzania. Musiałam trochę się ogarnąć i nawet mi to wyszło  

dzisiaj natomiast wymyśliłam coś co aż wstyd pisać. Byłam na spacerze z psem w lesie. A ze mój pies je wszystko włącznie z odchodami (nie jestem go w stanie oduczyć) to właśnie na naszej trasie znalazła się kupa. I niestety nie zdarzylam go odciągnąć. Niby ok poszłam dalej ale włączyła mi się myśl co jeśli to kupa jakiejś zwierzyny ze wścieklizna.... popadlam w paranoje. Niby mój pies był szczepiony ale wymyśliłam ze mógł mnie później polizać po ręce i przeniosłam tego wirusa na siebie. Jeszcze jak przeczytałam ze niestety jak są pierwsze objawy to jest już za późno. Nie wiem co robić. Oczywiscie powiedziałam o moich obawach mężowi to mnie wyśmiał...

Ja nie mam psa, ale dużo moich znajomych ma, ciągle je tulą i całują i nic im nie jest, nawet do głowy mi by wścieklizną nie przyszła więc głową do góry ale jak piszesz o lesie to ja strasznie boję się kleszczy. Mieszkam niedaleko lasu ale boję się w ogóle do niego wchodzić więc szacun za odwagę raz moje dziecko złapało kleszcza i chyba co 5 minut je sprawdzałam czy nie pojawia się ten słynny rumien od boreliozy. Nawet zawiozłam kleszcza do badania ale okazało się, że nie nadaje się do analizy. Więc marne przygody. 

[babycrab]

5 minut temu, Tanti napisał:

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź, za jakąś reakcję, jeśli mogę to przycupnę tutaj na dłuższą chwilę. Moje problemy pojawiły się jak założyłam rodzinę. Zaczęłam być odpowiedzialna za dwójkę szkrabów i nagle zauważyłam jak każdy ich najmniejszy katar doprowadza mnie od razu do paniki. Guz na głowie od przewrócenia, czy inne przypadłości itp zaraz zaczynałam odpalać Google i szukać co robić. A w internecie wszyscy wiemy jak paniczne stają się artykuły. Od tego ciągłego zamartwiania się zaczęłam mieć zawroty głowy, drżenia rąk, problemy z łapaniem oddechu i tego typu nerwicowe jazdy. Oczywiście w trybie natychmiastowym odwiedziłam lekarza, dostałam skierowanie do neurologa i na badania. Wszystko w jak najlepszym porządku, ale dał mi skierowanie na RM dla świętego spokoju. Ja wykonałam i TK i RM bo przecież jakżeby inaczej. Jak wszystko okazało się ok trochę odpuściłam. Ale spokoju było parę miesięcy. W skrócie co pół roku przechodzilam totalny przeglad badań, bo ciągle coś mnie bolało. A to brzuch, a to coś. Wyczułam coś w piersi pobiegłam na usg. Usg było ok, kontrola za 1,5 roku w zaleceniu. Wytrzymałam pół roku i wyczułam kolejne coś w drugiej piersi. Znowu biegiem na usg. I znowu pani uspokajała mnie panikare ze jak wyczuje coś małego, miękkiego i ruchomego to mam nie panikować i nie biec znów na usg, bo takie rzeczy jak malutkie torbiele pojawiają się u kobiet bardzo często. Jak ktoś ma tendencje to jedna zniknie a pojawi się kolejna. Uspokoiłam się trochę aż do czasu kiedy nie zaczęłam się obsesyjnie macac. No i teraz na tapecie węzły chłonne. Oszaleje przez nie. Czytam, macam, czytam, macam. Tłumaczę sobie, że jestem zdrowa, energiczna, mam siłę i ochotę ćwiczyć co 2 dzień. Gdyby zżerał mnie rak chyba nie miałabym siły tak aktywnie się ruszać. Jak chodzę do pracy jest mi dobrze, bo zajmuje się robotą i mam zajęte ręce i głowę. A teraz przez covid i w większości prace zdalną w domu mi dosłownie odwala. Snuje się po domu jak cień, nie chce mi się wstawać rano, aby czekam żeby iść już spać. A i tak czasem budzę się w nocy wystraszona z bijącym sercem i przez godzinę nie mogę zasnąć. Przepraszam za ten mega długi post ale po prostu czuje ze musze to wszystko z siebie wyrzucić. Potrzebuję pomocy... 

Ja aktualnie jestem tu codziennie i staram się wspierać i sama szukam tego wsparcia Także pisz kiedy masz ochotę. Rozumiem Cię, sama latam czasem po lekarzach jak oszalala i wydaje pieniądze bo sobie coś wmawiam, okazuje się ze wszystko dobrze a potem znowu po dwóch dniach jazda i myśli, ze w internecie piszą tak, wiec musi tak być, a to lekarza powinnismy się słuchać a niw czytać głupoty w internecie. O swoich członków rodziny i chłopaka tez się bardzo przejmuje, ktoś kaszlnie a ja od razu jazda ze rak płucStaram się sobie mówić ze wszystko ok, wszystko to siedzi w mojej głowie. Do tego dochodzą u mnie jeszcze bóle somatyczne. Bóle w klatce, karku, barki, drętwienia, mrowienia. Czasem czuje ze serce mi wyskoczy bo tak wali, nie mogę złapać oddechu, biegunki i wszystko inne. Czytanie w internecie doprowadza mnie do furii, wszystko co wpisze to rak, rak, rak. Powiedziałam sobie stop i już czytam bardzo bardzo rzadko, a nie jak jeszcze jakiś czas temu całe dnie potrafiłam czytać o objawach, nawet na imprezie siedząc przy stole, odpalalam telefon i czytałam...Wszystkie objawy choroby u mnie występowały bo sobie sama je wkrecalam.

O węzły się tez nie powinnismy martwić. Bo te kulki czy małe zgrubienia to nic takiego, albo wyczuwalne węzły albo jakieś pozostałości po chorobach. Jakby wyskoczyła duża gula na szyi lub nad obojczykiem wielkości śliwki to wtedy można się pomartwić, a i tak nie zawsze oznacza to czego najbadziej się boimy. 

Postaraj się ich nie dotykać, a tym bardziej czytać głupot w internecie.Wiem ze to ciężkie i ciężko zapomnieć ale to naprawdę pomaga! I koniecznie zapisz się do psychologa, szkoda Twoich nerwow :*

[babycrab]

20 minut temu, leniek644 napisał:

@babycrabtez próbuje sobie wytłumaczyć ze nie pewno będzie wszystko dobrze. Ale wiesz jak to jest drugi głos mi podpowiada ze mój pies w sumie w lesie nigdy nic nie zjadł a już na pewno odchody. 

Taak rozumiem, ten drugi głosik w głowie jest najgorszy „a może jednak”. Nienawidzę go. Ale zapewniam, nie masz się o co martwić!

[babycrab]

20 minut temu, Tanti napisał:

Ja nie mam psa, ale dużo moich znajomych ma, ciągle je tulą i całują i nic im nie jest, nawet do głowy mi by wścieklizną nie przyszła więc głową do góry ale jak piszesz o lesie to ja strasznie boję się kleszczy. Mieszkam niedaleko lasu ale boję się w ogóle do niego wchodzić więc szacun za odwagę raz moje dziecko złapało kleszcza i chyba co 5 minut je sprawdzałam czy nie pojawia się ten słynny rumien od boreliozy. Nawet zawiozłam kleszcza do badania ale okazało się, że nie nadaje się do analizy. Więc marne przygody. 

Z tym rumieniem miałam to samo, jak miałam kleszcza na brzuchu to panikowalam ze mi się rumień robi i się gapiłam 24 na dobę na ten brzuch...A wszystko było jak zawsze ok

[leniek644]

@Tanti ja tez psa mam już 10 lat i do tej pory nic mi nie było ale jak sobie pomyśle ze ta kupa była w lesie to od razu myśle o wściekliźnie. Kleszcze to druga sprawa chociaż od niego nie umrzesz a od wścieklizny już tak. 

[Przerażony234]

Ja się już uspokoiłem ale nęka mnie alergia skórna

Dzisiaj właśnie jej dostałem mam ją co jakiś czas.... możliwe że to przez moje koty i ogólny bajzel  w pokoju (kurz itd.) 

Ponadto czuje sie dobrze nawet te bóle się już prawie nie pojawiają. \

Przed chwilą jednak wypiłem piwo i już pojawiła mi się jakaś kropka na skórze mam nadzieje że się nie rozrośnie (nawet nie wypiłem całego tylko zrobiłem dwa łyki)

A z tego co już oczywiście sprawdziłem jasne piwo ma dużo histaminy więc tak 

Jeśli się rozrośnie to od razu łykam allegre (już mija godzina odkąd wypiłem ten jeden łyk więc po trzech chyba będę już mógł ją bez obaw przyjąć))

[babycrab]

29 minut temu, leniek644 napisał:

@Tanti ja tez psa mam już 10 lat i do tej pory nic mi nie było ale jak sobie pomyśle ze ta kupa była w lesie to od razu myśle o wściekliźnie. Kleszcze to druga sprawa chociaż od niego nie umrzesz a od wścieklizny już tak. 

Po pierwsze to Twoj piesek jest szczepiony. podstawowa droga zakażenia musiałoby być ugryzienie przez jakies chore zwierze, albo oslinienie tez przez chore zwierze uszkodzonej skory albo błony śluzowej. Jakby do zakażeń dochodziło w ten sposób to co drugi by chodził zarażony, a tak nie jest ;) Bez nerwow! Wszystko będzie dobrze!

[Tanti]

Dzień dobry. Dzisiaj od rana znowu już się musiałam zmacać i dalej rozmyślam, co to za przesuwające się jakieś kuleczki nad obojczykami. Rany Boskie jak tak można się zadręczać. Samą siebie wyniszczać. Na noc wypiłam melisę i nawet spokojnie spałam, ale aby otworzyłam oczy i już dół psychiczny. Macie może jakieś tabletki bez recepty do polecenia żeby sobie kupić w aptece na uspokojenie? 

[babycrab]

34 minuty temu, Tanti napisał:

Dzień dobry. Dzisiaj od rana znowu już się musiałam zmacać i dalej rozmyślam, co to za przesuwające się jakieś kuleczki nad obojczykami. Rany Boskie jak tak można się zadręczać. Samą siebie wyniszczać. Na noc wypiłam melisę i nawet spokojnie spałam, ale aby otworzyłam oczy i już dół psychiczny. Macie może jakieś tabletki bez recepty do polecenia żeby sobie kupić w aptece na uspokojenie? 

Cześć! Poranki są najgorsze, zawsze się boje ze przez noc wyskoczył mi wielki węzeł i pierwsze co to o tym myśle, dotykam, jest ok bez zmian, kuleczki jakie były takie są, i więcej staram się tam nie ruszać przez cały dzień, chociaż czasem ciężko. Jak się je maltretuje one mogą się powiększać troszkę, to miejsce może bolec i zrobić się twarde bo u mnie tak było, nawet uczulenie mi wyskoczyło na tym obojczyku od ciągłego dotykania skory tam. Nie martw się, twoje kuleczki to pewnie nawet nie są węzły, a nawet jeśli to wyczuwalne po prostu są. Ja czasem mam tez wrażenie ze w niekotrych miejscach na szyi mam „rozsypany piasek” bo czuje takie mikroskopijne kulki, jak końcówka szpilki, tez nie wiem czy to małe węzły czy jakaś inna tkanka.

Tabletki ziołowe Validol lub positivum. Ale osobiście bardziej polecam długi spacer na jakimś odludziu jak masz okazje, fajnie działa na umysł 

[leniek644]

@babycrabdziekuje już się trochę uspokoiłam. Ale i tak myśle ze może powinnam się zaszczepić. A z drugiej strony gdybym się zaraziła w ten sposób to byłby chyba ogromny pech.

@Tanti węzły to mija zmora. Kilka lat temu miałam faze Na sprawdzanie całej szyi. Codziennie wciskałem paluchy aż ge węzły same z sobie się powiększały bo jej non stół męczyłam. Ile usg zaliczyłam  myślałam ze już się uporalam z ta mania. Ale niestety 2 miesiace temu pod prysznicem wydawało się mi się ze wyczułam węzła pod pachą. I znów przepadlam. Nie mogłam później znaleźć tego węzła i pchałam paluchy tak ze już mnie cała pacha bolała  narazie jest u mnie ok No ale zawsze mam coś dla siebie w zanadrzu tym razem padło na wściekliznę

[babycrab]

12 minut temu, leniek644 napisał:

@babycrabdziekuje już się trochę uspokoiłam. Ale i tak myśle ze może powinnam się zaszczepić. A z drugiej strony gdybym się zaraziła w ten sposób to byłby chyba ogromny pech.

@Tanti węzły to mija zmora. Kilka lat temu miałam faze Na sprawdzanie całej szyi. Codziennie wciskałem paluchy aż ge węzły same z sobie się powiększały bo jej non stół męczyłam. Ile usg zaliczyłam  myślałam ze już się uporalam z ta mania. Ale niestety 2 miesiace temu pod prysznicem wydawało się mi się ze wyczułam węzła pod pachą. I znów przepadlam. Nie mogłam później znaleźć tego węzła i pchałam paluchy tak ze już mnie cała pacha bolała  narazie jest u mnie ok No ale zawsze mam coś dla siebie w zanadrzu tym razem padło na wściekliznę

Prędzej w lotka milion wygrasz niż byś się miała w ten sposób zarazić, bez obaw Myśle ze szczepienie jest niepotrzebne.

A co do węzłów pod pachą, byłam miesiąc temu na usg piersi i wyszło wszystko ok wraz z węzłami pod pachą. Oczywiście pare dni później znowu sobie coś wkręciłam i czułam ze mnie coś tam uwiera i boli i jazda ze to powiększone węzły. Teraz nawet nie ruszam pach bo nie wiem co jest węzłem a co mięśniem czy ścięgnem to sobie odpuściłam, tym bardziej ze na usg wyszło ok. Ale z ta nieszczęsna szyja nie mogę sobie dać spokoju  

[Tanti]

O to to, zawsze mamy coś w zanadrzu dla siebie to jest straszne! Jak my dożyjemy starości z takimi jazdami? Jak tu na dzieci nie przekazać tej nerwicy? Może jakieś medytacje zacząć, nie wiem metody relaksacyjne staram się dojść do siebie po wczorajszym dniu, naprawdę wczoraj myślałam, że się nerwowo wykończę. 

[babycrab]

1 minutę temu, Tanti napisał:

O to to, zawsze mamy coś w zanadrzu dla siebie to jest straszne! Jak my dożyjemy starości z takimi jazdami? Jak tu na dzieci nie przekazać tej nerwicy? Może jakieś medytacje zacząć, nie wiem metody relaksacyjne staram się dojść do siebie po wczorajszym dniu, naprawdę wczoraj myślałam, że się nerwowo wykończę. 

Taak, to jest najgorsze, jedno odpuścimy, a zaraz coś nowego. Jeden dzień jest wszystko ok i się nie martwimy, a na drugi nagle jazda o jakieś głupoty bo sobie coś tam wyczulismy, a coś tam to ma każdy człowiek. Mnie juz za wariatkę mają w domu bo ciagle coś nowego wymyślam, nikt mnie nie rozumie, z chłopakiem się kłócę przez to...

Ja mam w planach zapisać się na jogę, dużo osób poleca mi. Tylko aktualnie zajęcia przez korone zawieszone u mnie w mieście i muszę jeszcze poczekać. Teraz chodzę na długie spacery ze słuchawkami w uszach słuchając muzyki i to mi bardzo pomaga.

[Tanti]

No to jakiś kosmos jak można dostać szaleństwa od wyczucia jakiejś durnej kulki gdzieś na ciele. Jak nie u siebie to u męża czy dzieci. Przy 4 osobach w domu to ciągle któremuś coś dolega i bez przerwy moja nerwica ma się czym karmić. Wyczytałam kiedyś w necie, że nerwicę można pokonać samemu i ostatnio naprawdę było ze mną ok, a wczoraj jak mną znowu nerwica rzuciła o ścianę tak ledwo co nogami przebierałam w domu. Po prostu zamknęłabym się w domu i ryczała, ale nie mogę, bo dzieci się by bały. Dramat. 

[babycrab]

10 minut temu, Tanti napisał:

No to jakiś kosmos jak można dostać szaleństwa od wyczucia jakiejś durnej kulki gdzieś na ciele. Jak nie u siebie to u męża czy dzieci. Przy 4 osobach w domu to ciągle któremuś coś dolega i bez przerwy moja nerwica ma się czym karmić. Wyczytałam kiedyś w necie, że nerwicę można pokonać samemu i ostatnio naprawdę było ze mną ok, a wczoraj jak mną znowu nerwica rzuciła o ścianę tak ledwo co nogami przebierałam w domu. Po prostu zamknęłabym się w domu i ryczała, ale nie mogę, bo dzieci się by bały. Dramat. 

Nerwica niestety jest z nami na zawsze, ale można z nią dobrze żyć i sama uważam, że najważniejsza walka z nią zależy od nas samych. Ja miałam długi okres czasu ze było u mnie naprawdę dobrze. Wydaje mi się ze koronawirus i to zamknięcie nas w domach skumulowało moje lęki, psychicznie wysiadam. Jak chodziłam na studia i do pracy to nawet człowiek nie miał czasu myslec o jakiś węzłach czy innych głupotach wymyślonych. A teraz siedzę w domu i wszystko się kumuluje. 

[leniek644]

Dokładnie, ja na dodatek od października nie pracuje i mam mnóstwo czasu na wymyślanie. Nie zanosi się ze szybko znajdę prace, dzieci nie mam, przez pandemie nigdzie się ruszyć nie da. Boje się ze to się złe dla mnie skończy. Próbuje znaleźć sobie jakieś zajęcie ale to tyłki na chwile, słomiany zapał do wszystkiego. 

[Tanti]

Dokładnie. Ja do tej pory też mnóstwo zajęć miałam, a to praca, po pracy z dziećmi na zajęcia, lekcje i nawet nie wiem kiedy robił się wieczór, a od marca szkoła zdalną, siedzenie w domu, do pracy raz na ile aby mam przyjeżdżać, reszta to niby praca zdalna, ale w praktyce tej pracy zdalnej nie ma. Wakacje odwołaliśmy w tym roku z tego strachu. W domu czasem się wezmę za ćwiczenia jakies czy coś fajnego ugotuje, ale jak mam dola to nie widzę sensu niczego. Nie widzę sensu odkurzać, bo równie dobrze mogę zrobić to jutro czy za 2 dni. Jak siedzę i oglądam netflixa to dzieci zajmują się same sobą. Jak chcą się bawić to ciężko mi się zebrać w sobie żeby jakikolwiek entuzjazjm z siebie wykrzesać. Nie chcę żeby pamiętały że swojego dzieciństwa taką matkę. Zastanawia mnie jak mogę w tym momencie tego strzału nerwicy zadziałać. Kiedy właśnie wymacuje coś nowego i ścina mnie z nóg. O czym wtedy myśleć, jak oddychać, jak zapanować nad paniką. Żeby nie mieć całych dni wyjętych z życiorysu tylko jakoś szybciej przetrawiać ten szok. 

[leniek644]

@Tanti jak ja miałam takie silne napady z węzłami to uspokoiła mnie tylko wizyta u lekarza i usg. Dopóki nie miałam usg to macalam te miejsca. Po wizycie jak lekarz spytał jak ja wyczułam to małe coś to mnie to totalnie uspokoiło. 
pamietam wtedy jak kazałam mojemu mężowi wymacac te kuleczki to powiedział ze w ogóle nic nie czuje i ze jak zwykle wymyślam  i spytam a co to są woge ge węzły... Boże jak ja bym chciała żyć w takiej nie wiedzy  

[Tanti]

A na takim usg węzłów to wszystkie węzły badają czy trzeba się jakoś specjalnie umawiać? W sensie zbadają mi i na szyi i pachwinach i wszędzie? 

Za 10 dni mam lekarza medycyny pracy, zrobię wtedy morfologię, rtg płuc, poproszę go o wymacanie tych obojczyków, jak uzna że coś czuje wtedy zrobię usg, bo teraz też średnio latać po przychodniach tak ni z tego ni z owego. Taki mam plan... Nie wiem czy dobry, ale zawsze jakiś. 

[leniek644]

Ja miałam wtedy usg węzłów szyjnych bo tam je czułam. Ale można zrobić usg węzłów całego ciała. Jak masz miec badania to rzeczywiście poproś o sprawdzenie tych węzłów. Jak będzie coś nie tak to na pewno zleci dalsze badania. 

[Tanti]

Także długie 10 dni przede mną