nie moge sobie już poradzic ze sobą,ciągle płacze ...

[magda123]

mam 30 lat , nie mam męża , ani dzieci .mieszkam z rodzicami , i mam prace ,ale nie potrafie sie z moimi rodzicami porozumieć i czuje sie nikomu nie potrzebna. mam myśli samobójcze. Czuje , ze od środka juz umieram , jestem nikomu niepotrzebna . Zmuszam sie do wszystkiego ,najchetniej polozylabym sie i płakała , Nie mam z kim o tym porozmawiac , kazdy mnie zbywa , ze sie ułozy ....ale ja juz nie mam siły walczyc , za duzo mnie przykrych rzeczy w życiu spotkało ... nie mam dla kogo walczyc . chcialabym miec chociaz dziecko , ale chyba nie jestem zdrowa i z moim byłym probowalismy i nie zaszłam w ciaze... i nawet dziecko nie jest mi dane ...

[Gość]

magda123, hej! Co to za przykre rzeczy były?

Widzę, że wraz z wiekiem się pojawiała presja na rodzinę i posiadanie kogoś. Ale lepiej wszystko spokojnie po kolei zrobić. Najlepiej się zacząć od uporządkowania siebie. Jakie problemy masz?

Co z rodziną jest nie tak?

[znudzona-ona]

magda123, czy jest jakaś możliwość żebyś się od rodziców wyprowadziła?

[Zanetta1]

mam 30 lat , nie mam męża , ani dzieci .mieszkam z rodzicami , i mam prace ,ale nie potrafie sie z moimi rodzicami porozumieć i czuje sie nikomu nie potrzebna. mam myśli samobójcze. Czuje , ze od środka juz umieram , jestem nikomu niepotrzebna . Zmuszam sie do wszystkiego ,najchetniej polozylabym sie i płakała , Nie mam z kim o tym porozmawiac , kazdy mnie zbywa , ze sie ułozy ....ale ja juz nie mam siły walczyc , za duzo mnie przykrych rzeczy w życiu spotkało ... nie mam dla kogo walczyc . chcialabym miec chociaz dziecko , ale chyba nie jestem zdrowa i z moim byłym probowalismy i nie zaszłam w ciaze... i nawet dziecko nie jest mi dane ...

mysle ze powinnas sie wyprowadzic-pomysl jak fajnie sie urzadza mieszkanie wlasne

[rikuhod]

Wiesz twój problem to raczej depresja po ciężkich przeżyciach. Musi być ci ciężko , ale nie wolno się poddawać !!!

 

1) Musisz znaleźć trochę szczęścia w życiu. Jest coś co lubisz, masz jakieś zainteresowania, jeśli tak to spróbuj trochę bardziej się im poświęcić :) Jeśli nie masz to polecałbym znaleźć (powspominaj czy jak byłaś młodsza nie lubiłaś czegoś robić i wróc do tego :) ).

 

Staraj się więcej korzystać z życia, mniej martwić się o konsekwencje więcej szaleć (oczywiście do pewnego stopnia rozsądek trzeba mieć ). Po prostu więcej korzystaj z życia więcej się baw.

 

2) To taka technika uspokajająca mi pomaga i bardzo relaksuje :) Robi sobie często taką prostą medytacje, a raczej takie wyciszenie . Kłade się na łóżku. Daje przejść wszystkim myślom jakie mam, nie odtrącam ich, po prostu daję im spokojnie przejść. Wsłuchuję się w cisze, albo szum wiatru. Kiedy umysł jest czysty pozostaję chwile w tej ciszy to bardzo relaksuje i poprawia nastrój :) Tylko nie rób tego za długo tak do 10 minut góra ok.

[Alexandra]

Myślę, że sam mąż i dziecko nie są lekarstwem na całe zło... trzeba zacząć od siebie, poukladać siebie, żeby stworzyć fajny związek...

[vifi]

magda123, Wydaje mi się że po prostu masz objawy depresji. Po prostu zgłoś się na terapię.

[Ewka23]

Madziu!

 

Doskonale Cię rozumiem, ciągła walka nie wiadomo o co jest bardzo wyczerpująca. czasami wystarczy przestać walczyć i poddać się temu, co jest - odpocząć i się zatrzymać. Bo o co tyle szumu?

 

Po pierwsze tego czy jesteś zdrowa czy nie nie po prostu nie wiesz - zapewne nie robiłaś jakiś badań w kierunku płodności?

 

To jest niewiadome prawda? a nawet jeśli by tak było, obecna medycyna dużo potrafi.

 

30 lat to doskonały wiek u kobiety - masz już ukształtowany pogląd na świat, wiesz co Ci się podoba, a co nie.

Widzę, że cierpisz z powodu bycia samej tak?

 

Ja powiem z własnego doświadczenia - szukałam chłopaka kilka lat - NIGDY nie rezygnowałam. Czasem się rozczarowałam i to bolało.

jeśli byłam poobijana psychicznie robiłam przerwę, ale później "jazda do roboty". Znów szukałam...i szukałam. Wiedziałam jedno - jaki ma być (przeciwieństwo Ojca, który bił mamę) i drugie wiedziałam - że nie chce być sama. Spotykałam się z około 10 chłopakami w ciągu życia całego. Niektórych w ogóle odrzuciłam, inni z kolei mnie odrzucili. (mówię o etapie umawiania się na randki - trzeba poznać dobrze). I obecnie po około 8 lat poszukiwań i nadziei - wychodzę za mąż. Pomogła mi w tym terapia psychoanalityczna - przestałam widzieć w mężczyznach kogoś złego - (To Ojciec był zły, ale nie cała reszta. Jest wiele miłych mężczyzn.) i WYBIERAĆ TYCH ODPOWIEDNICH CZYLI TAKICH KTÓRZY MNIE CHCĄ !

 

MOJA RECEPTA: (SPRAWDZIŁA SIĘ U MNIE)

Po pierwsze : terapia i wyjście z depresji Madziu,

 

po drugie - pozytywne nastawienie do mężczyzn i dużo cierpliwości,

 

a po trzecie - jazda do roboty!!!!!!!!! ;-))) szukaj!!!! Ja znalazłam mojego w internecie - miałam ogłoszenie. to ułatwia. Chociaż trzeba dobrze już znać się na mężczyznach, aby jasno widzieć i dobrze wybrać. W każdym bądź razie moja dewiza była taka : "szczęściu trzeba pomóc". Samo nie przyjdzie.

 

Krótko mówiąc - szukaj !!!! a znajdziesz.

 

Widzisz Ty masz już pracę to dobrze - jesteś trochę niezależna. ja właśnie pracy szukam TERAZ ;-))))

Podejmij terapię. polecam gorąco tabletki - CITRONIL na depresję i płacz pomaga - mi się chciało żyć po nich. wybierz się do lekarza oczywiście.

 

Każdego dnia umieramy od środka, aby narodzić się na nowo. czasami kryzys jest potrzebny, aby wejść na wyższy poziom rozwoju.