Totalny mętlik w głowie...

[as668]

Nie, rodzice już nie zaciągają kredytów bo nikt już im żadnego kredytu nie da. Mama pracuje ale już trzy razy miała zajecie pensji przez komornika, tata większosć miesięcy w roku przebywa za granicą i pracuje aby to wszystko splacić. To co tata zarabia i mama ledwo wystarcza na wszystko (kredyty, rachunki, życie), więc moja pomoc jest wręcz konieczna aby przetrwać.

 

Chciałbym powiedzieć proste, stanowcze "dość!" ale po prostu nie potrafię. Boję się o moich rodziców (w szczególności) mamę która też czasami mówi że "dla was lepiej by było gdybym się zabiła, nie musielibyście mnie utrzymywać". Możecie sobie wyobrazić jak ja sie wtedy czuje

[klarunia]

Ojej, no to jak "nie potrafisz" postawić na swoim to problem. No bo tak, to Ci się nigdy nie uda nic dla siebie zrobić. Zawsze tylko będziesz pomagał i pomagał, aż nic Ci nie zostanie. To znaczy... oczywiście tak można, tylko po co? Albo pomagasz i godzisz się na wszystkie konsekwencje i nie narzekasz, że Ci źle (bo to Twój wybór), albo zaczynasz robić coś dla siebie i nie oglądasz się na rodziców. Innych dróg nie ma.

 

Moja mama też często straszy swoim odejściem, chorobą itp. No ja też się tym przejmowałam. No ale ile można. Musisz sobie w końcu wyjaśnić, że takie głupie gadanie i głupie podejście to jej wybór i nawet jakby było super, to ona i tak by była nieszczęśliwa.

[klarunia]

Ojej, no to jak "nie potrafisz" postawić na swoim to problem. No bo tak, to Ci się nigdy nie uda nic dla siebie zrobić. Zawsze tylko będziesz pomagał i pomagał, aż nic Ci nie zostanie. To znaczy... oczywiście tak można, tylko po co? Albo pomagasz i godzisz się na wszystkie konsekwencje i nie narzekasz, że Ci źle (bo to Twój wybór), albo zaczynasz robić coś dla siebie i nie oglądasz się na rodziców. Innych dróg nie ma.

 

Moja mama też często straszy swoim odejściem, chorobą itp. No ja też się tym przejmowałam. No ale ile można. Musisz sobie w końcu wyjaśnić, że takie głupie gadanie i głupie podejście to jej wybór i nawet jakby było super, to ona i tak by była nieszczęśliwa.

[vifi]

as668, A chciałbyś już zacząć własne życie. Potrafisz jakoś oszacować ile może potrwać to spłacanie? Utrzymujecie jeszcze kontakt z jakąś dalszą rodziną? Może byś z nimi pogadał o sytuacji i zastanowił się co robić. Z tego co zrozumiałem to jeśli byś ich zostawił ot tak to nie poradziliby sobie z tą spłatą. Ja bym w tej sytuacji pomógł im spłacać te kredyty przynajmniej aż sami będą w stanie się utrzymywać (i ewentualnie dalej je spłacać), bo chyba nie chodzi tu o jakieś wykorzystywanie typu "jak się zadłużymy to syn nam spłaci". Możesz usamodzielniać się stopniowo, bo chyba długi się jednak zmniejszają a nie rosną..

Chyba chciałbyś po prostu podjąć decyzję czy chcesz się tego podjąć czy nie a nie że "muszę".

[vifi]

as668, A chciałbyś już zacząć własne życie. Potrafisz jakoś oszacować ile może potrwać to spłacanie? Utrzymujecie jeszcze kontakt z jakąś dalszą rodziną? Może byś z nimi pogadał o sytuacji i zastanowił się co robić. Z tego co zrozumiałem to jeśli byś ich zostawił ot tak to nie poradziliby sobie z tą spłatą. Ja bym w tej sytuacji pomógł im spłacać te kredyty przynajmniej aż sami będą w stanie się utrzymywać (i ewentualnie dalej je spłacać), bo chyba nie chodzi tu o jakieś wykorzystywanie typu "jak się zadłużymy to syn nam spłaci". Możesz usamodzielniać się stopniowo, bo chyba długi się jednak zmniejszają a nie rosną..

Chyba chciałbyś po prostu podjąć decyzję czy chcesz się tego podjąć czy nie a nie że "muszę".