"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Gość]

Abbey, też nie ufam swojej mamie,nikomu z rodziny,ale nie widzę nic w tym złego,nic co bym mogła mieć sobie za złe.

[jasaw]

Abbey, to strasznie przykra sprawa. Taka sytuacja nie wzięła się znikąd..Mama najwyraźniej popełniła błąd w jakimś momencie. Myślę, że w tej sytuacji to Ona powinna starać się zmienić Wasze relacje...choć znam przypadki /bardzo przykre/, że do porozumienia nie dochodzi nigdy..

Ja nie wyobrażam sobie tego, swoje relacje z Synami budowałam powoli, starałam się Ich nie ranić, pomagać Im..to dało rezultaty.

 

-- 13 kwi 2012, 20:14 --

 

Laima, rozumiem, że Tobie też łatwo nie jest...ale zrozumiałaś, że sama niczego nie zdziałasz, że chęci muszą być z obu stron, niestety

[Abbey]

Moja matka nie rozmawia ze swoją od jakiś pięciu lat. Zanosi się na to samo i u mnie (już w 2011 cały grudzień + część listopada miała focha i ani słowem się nie odezwała, no chyba że 'dawaj te spodnie do prania'. Czasem nawet zamykała się w łazience i pisała smsy 'obiad masz w mikrofali, podgrzej sobie')

Ja już swojej nie potrafię zaufać. Jest ok, sielanka, cudowna rodzinka, 10 minut później ma jakieś ataki złości i się rzuca. To raczej nie jest normalne...

[jasaw]

Abbey, może ma chorą tarczycę lub inne zaburzenia hormonalne, stąd ta zmienność nastrojów i ataki złości???

A może wchodzi w okres menopauzy...

Może to taki typ osobowości, po prostu...

[girl anachronism]

A może wchodzi w okres menopauzy...

Od 5 lat?

[jasaw]

girl anachronism, ten okres może trwać różnie, nie ma reguły...

[Abbey]

Tak było odkąd pamiętam. Chyba taka osobowość, może psychiatra znalazłby u niej trochę przypadłości... Kobieta ma 37 lat, więc jeszcze dość młoda.

[jasaw]

Abbey, bardzo młoda..to chyba jednak charakter taki...

Znam takie matki i co dziwne, dzieci takich pań, bardzo zabiegają o ich względy i uczucia..bo zależy im na akceptacji matek, mimo wszystko. Tak to już jest...

Moja znajoma, którą matka, jak uważam, w dzieciństwie traktowała bardzo źle,teraz, kiedy już od lat nie żyje, opowiada mi takie historie o niej, że gdybym nie znała faktów, to myślałabym, że to matka-ideał..była

[*Wiola*]

Abbey, Mówiąc szczerze jak czytałam co piszesz o swoich rodzicach, to wyobrażałam sobie ,że są po 50tce, z takim podejściem i poglądami jakie mają

[jasaw]

*Wiola*, o przepraszam bardzo, ja jestem już sporo po 50 i takich zachowań u siebie nie obserwuję

[*Wiola*]

jasaw, Nie chciałam Cię urazić Nie myślę ,że wszyscy po 50 tce są tacy. Ale matka Abbey jest sporo ode mnie młodsza, a po jej zachowaniu w życiu bym jej o to nie posądzała

 

Ja swoim dzieciom powiedziałam , że jak zacznę się zachowywać jak pewna osoba z naszego otoczenia, mają mnie wywieźć do lasu i przywiązać do drzewa

[jasaw]

Droga *Wiolu*, ja żartowałam..przecież wiem, że to różni są ludzie, niezależnie od wieku...pozdrawiam Cię serdecznie.

Czy jesteś już w domu, bo ostatnio nie śledziłam codziennie forum z powodu kłopotów z kręgosłupem???

[*Wiola*]

jasaw, :))

 

Jestem, musiałam wyjść tydzień przed Świętami bo miałam chrzciny małej, sama rozumiesz.

[Gość]

*Wiola*, a jak się czujesz?

[jasaw]

*Wiola*, jasna sprawa, ale czy wracasz tam jeszcze???

Czy czujesz poprawę, choćby odrobinę???

[*Wiola*]

Laima, Chyba tak samo:(

 

-- 13 kwi 2012, 23:19 --

 

jasaw, Musiałam wziąć wypis, bo inaczej tylko przepustka na Święta. Mogłabym się starać ponownie, ale nie wiem czy ma to sens,. Chyba nie, jestem oporna

[jasaw]

*Wiolu*..i co dalej???

[*Wiola*]

jasaw, Męczę się 20 lat, widocznie muszę do końca

[jasaw]

*Wiolu*, ja też, chyba nawet ponad 30, sądzę, że to już się nie zmieni.

Typ osobowości...znerwicowana - z całym zestawem objawów z większym lub mniejszym nasileniem, po prostu. Najważniejsze, by jakoś funkcjonować..

[*Wiola*]

jasaw, No właśnie, ja się pogodziłam chyba już z tym ,że będę miała to do końca zycia. Bywało dużo gorzej, więc tym się pocieszam.

[jasaw]

*Wiola*, ja znalazłam sposób na polepszenie samopoczucia-relaksacje-a ponieważ nie pracuję, w każdej chwili ratuję się. Najważniejsze udało mi się pokonać, czyli lęk przed wyjściem. Z pozostałymi objawami jakoś /różnie/sobie radzę, uczę się cały czas. W moim przypadku hormony bardzo zaburzają wszystko, trwa to już ponad 10 lat. Mam nadzieję, że przynajmniej one, kiedyś, dadzą mi spokój...marzę sobie

[*Wiola*]

jasaw, Ja lęki przed wyjściem "pokonałam" dawno, a właściwie to leki je pokonały. Nie zawsze jest łatwo i bez lęków , ale w porównaniu z tym co kiedyś było można powiedzieć ,że jest dobrze. Reszta pozostawia sporo do życzenia, ale trzeba jakoś z tym żyć, skoro się nie da inaczej

[shinobi]

tekla, a zapłacił Ci te 1060 zł? Bo jak Ci nie zapłacił to co masz mu niby zwracać? Niech spada.

[Jurecki]

szyja mnie już boli od siedzenia przed kompem, łee

[( Dean )^2]

Ech cały dzień i pewnie noc też będę dziś rysował projekty;/