"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[kazimierz61]

Wczoraj byliśmy na osiemdziesiątych urodzinach mojej mamy, strasznie nie chciało mi się jechać na te urodziny, a po obiedzie chciałem jechać już do domu, w końcu przemęczyłem do kolacji, ze względu na rodzinę, no i mamę żeby nie było jej przykro. Prawie wszyscy pili alkohol, a ja w tej swojej abstynencji czułem pewnego rodzaju satysfakcję że nie piję. Jeden z braci spytał mnie jak się czuję i w ogóle o chorobie, jak mu zacząłem o wszystkim opowiadać to zacząłem się rozklejać i tyle było z naszej rozmowy.

[Follow_]

kolejny dzień w bólu, który niczym nie mogę ukoić...

boję się ale nie wiem czego...

wszystko mi się już miesza

k*rwaaaaaaaa

[( Dean )^2]

"Wymaga Pan długiej i intensywnej psychoterapii,na razie zapisuje benzo bo jest Pan bardzo rozchwiany''-słowa mojego psychiatry,mówią wszystko o moim życiu w ostatnich miesiącach...

[Progressive]

( Dean )^2, co się dzieje?

[elo]

nie wyjde wiecej z domu........................................................................................... dzis na zajeciach tak sie trzeslam ze mnie doktorka z prawa odwiezc do domu musiala w dodatku udalo jej sie ze mnie wyciagnac ze choruje i nie biore lekow bo nie ma w zadnej aptece w 'miescie' i mi kazala podac z nazwy co przyjmuje zeby zalatwic stuff od zaprzyjaznionego psycha kurwakurwakurwa jaki wstyd jezu

[Gość]

bardzo współczuję elo, w zasadzie dr postąpiła słusznie, jej się nie wstydź, ogólnie nie masz czego ale reszcie grupy możesz powiedzieć, że złapała Cię gorączka i dreszcze, a nawet jakby to hvj im w dupy jak nie rozumieją! ja tylko uświadczyłem w zeszłym semestrze po wysokich dawkach lorafenu, przedstawiając prezentację, tekstu od pani dr, że ostra balanga musiała być do rana wczoraj i od wkurwiającego niewiele starszego mgr, że chyba jakiś zćpany do niego przychodzę na konsultacje

[elo]

bo to kobita od prawa byla jeszcze jakies odruchy hujmanistyczne nie to co reszta konserw bez krzty empatii i tyz wspolczuje bo mgrzy sa gorsi od drów im to juz w ogole sie w dupach poprzewracalo i sam fakt iz uczeszczasz na konsy sie chwaliale w sumie gorzej bylo jak w psychiatryku siedzialam - tego wytumaczyc sie normalnie nie dalo wiec wiesz ='(

[ala1983]

elo, Sama stwierdzilas, ze leki niepotrzebne?

[Gość]

elo, niczego się nie wstydź, zobacz, że istnieją jeszcze dobrzy, przyzwoici ludzie. To fajna świadomość. A o co chodziło z tym, że leków nie ma w aptece? To nie bierzesz tego, co masz w podpisie?

[Progressive]

elo, miałem podobną sytuacje doslownie dwa dni temu, cale szczescie wyrozumiały mgr zauwazyl ze cos ze mna nie tak i powiedzial ze jesli sie zle czuje to zebym szedl do domu

 

Co sie stalo, ze tak Cie zlapalo ?

[elo]

alu no wlasnie nie sama - nie biore bo zaliczylam 6 aptek z recka i w zadnej nie bylo plus na koncu hurtownie gdzie sie dowiedzialam ze w tej dawce ktorej potrzebuje nie dostane - to raz a dwa to nie wiem w sumie to nic sie nie stalo pomijajac ze nie biore tego co w podpisie

[ala1983]

alu no wlasnie nie sama - nie biore bo zaliczylam 6 aptek z recka i w zadnej nie bylo plus na koncu hurtownie gdzie sie dowiedzialam ze w tej dawce ktorej potrzebuje nie dostane - to raz a dwa to nie wiem w sumie to nic sie nie stalo pomijajac ze nie biore tego co w podpisie

Ale w wiekszosci mozna dostac zamowione juz na drugi dzien, przeciez.

[elo]

u nas to nie takie proste jak sie okazuje skoro nawet w hurtowni nie maja

[( Dean )^2]

( Dean )^2, co się dzieje?

Chyba nic,po prostu opowiedziałem mu trochę moich myśli i uznał że źle ze mną.Bo w sumie fakt...źle ze mną.

[Gość]

Źle. Chcę umrzeć.

[Progressive]

( Dean )^2, jakich myśli?

[Gość]

Po trzech tygodniach od ostatniej zmiany leków znów zaczynam brać inne. Zamiast wenli i triticco mam brać znów escitalopram, a dodatkowo mianserynę.

Juz mi to wszystko, kurwa, obojętne. Niedługo przestanę pamiętać, jakie leki zaczynałam brać na początku. Mam dość.

[SrebrnaSowa]

Chce się komuś wyżalić - ale wpadam na wyżalanie się innych - łapię jeszcze gorszy nastrój - staram się wywalić wszystko z siebie , ale potok się nie tamuje... leje się i leje... wycieńcza.

Rano było super .. pozytywnie...

Dlaczego wieczorem ... tracę ochotę na cokolwiek ?

Czy to strach przed kolejnym dniem?

 

Czasem ....nie wiem czemu.... biorę się za pocieszanie ludzi , za dodawanie odwagi... zdobywam się na kilka ciepłych słów...

ale zawsze po tym jestem jeszcze bardziej zdołowana....

[( Dean )^2]

( Dean )^2, jakich myśli?

 

Nie mówiłem mu o samobójczych chociaż coraz częsciej takie mam,ale nerwowo nie mogłem wytrzymać na rozmowie z nim.Zaczął mnie pytać o to jak się czuję,jak mi się żyje...A ja gdy zacząłem o tym myśleć i mówić co czuję i jak wygląda moja wegetacja to z truden wstrzymywałem łzy,ledwo mogłem mówić bo jakoś mnie zatykało.No jest źle i lepiej nie bedzie.

[Follow_]

yet another fuked up day...

[Gość SmutnaTęcza]

Już północ, zaraz trzeba iść spać, a esej nienapisany... Nie mam pomysłu, a i tak znowu będzie źle...

[Petek]

Niechce byc na tym swiecie bo sobie zycie zmiszczylem

[Efemeryczna]

Boję się o swoją przyszłość.. ciągle czuję się niestabilnie. Trudno mi zaplanować coś, bo i tak nie na wszystko mam wpływ

[desireflowers]

Cześć jestem tu nowa i nie wiem od czego zacząć. Może od początku... Jestem osobą, która znalazła się tu po pomoc. W moim życiu nie zawsze było dobrze i idealnie pewnie jak w większości ludzi chcielibyście coś zmienić. Od kilku tygodni przeżywam duży kryzys emocjonalny... Nie mam znajomych ani przyjaciół, nie wychodzę z domu, spędzam samotnie dnie i noce, czytając książki lub przeglądając "internet". Mam jedną wspaniałą osobę w moim życiu i jest to mój mężczyzna jeżeli jeszcze mogę tak mówić... Wszystko zaczęło się we wrześniu odkąd wróciłam od niego do domu.. Jestem osobą, która przez przeszłość, nękanie, groźby itp musiała zrezygnować z normalnej szkoły, opuścić rok i udać się na zaoczne. Dla mnie była to osobista porażka lecz wspierał mnie w tym jak mógł, przeżyłam to bardzo, że nie mogę być jak "inni". Ze względu na chorobę nie mogę znaleźć pracy, pracowałam jakoś dorywczo ale to potem. Przez te wszystkie miesiące w moim życiu pojawiło się wiele złego, moja matka traktuje mnie jak popychadło, darmozjada, niechciane dziecko, czasami podniesie na mnie rękę co nigdy się wcześniej nie zdarzyło. Wszystko teraz się pogorszyło, z dnia na dzień jest coraz gorzej i nie mogę tego wytrzymać. Dodam, że z moim chłopakiem widziałam się 7 miesięcy temu (mieszka zagranicą) . Jesteśmy już 3 lata ze sobą i nie to nie jest jakiś głupi związek na odległość, widujemy się itp lecz teraz ze względów finansowych nie miał jak a ja zdrowotnych nie mogłam tam polecieć... Wróćmy do tematu. Dostałam wyrok śmierci kilka miesięcy temu co okazało się głupim błędem w laboratorium jakieś człowieka i przez dwa tygodnie żyłam w świadomości, że umieram na raka.. Dodam, że jestem osobą, która wiele w życiu przeszła i dostała w kość., więc dla mnie to było już dosadne. Przez ten okres czasu od listopada do marca moje zachowanie w stosunku do niego było złe. Na początku jeszcze dawałam radę i nie okazywałam jak bardzo załamałam się tym wszystkim. Stopniowo odpychałam Go by nie wiedział jak bardzo jest źle w moim życiu i jak wstyd mi za zachowanie własnej matki (przy nim taka nie jest, raz tylko pokazała co potrafi). Do rzeczy od stycznia tego roku bardzo ale to bardzo źle się w stosunku do niego zachowywałam, mniej czasu dla niego i czułości, słów.. On przez pracę i szkołę także miał mnie czasu dla mnie, chciałam mu pokazać jak to jest gdy druga osoba tak robi i gdy prosi o chwilę rozmowy nie może tego dostać.. Miałam prace dorywczą ale nie spodobała mu się (zdjęcia po klubach, nocna pora itp). Nie trwało to długo jakiś miesiąc tylko. Potem żeby nie myślał, że nie liczę się z jego zdaniem zmieniłam "pracę" na harcerstwo by dostać papier, że pracuje z dziećmi i żeby to służyło jako podstawa do jakieś pracy a wiem, że to się ceni. Dwa razy w tygodniu uczęszczałam na zbiórkę i czasami w weekend musiałam pomagać. Widocznie też mu się to nie spodobało, bo nie było mnie " w domu". Przejdźmy do rzeczy, nastała kłótnia, po której wybuchała wielka awantura. Zarzucał mi, że nie interesuję się nim ani jego zdaniem i myślę tylko o sobie. Bardzo często powtarzałam mu, że nie ma go w ważnych momentach w moim życiu i wygarniałam mu, że Go tu nie ma ( załamanie nerwowe i leki ). Robiłam to tylko po to żeby zmusić Go by rzucił wszystko i był tu tylko dla mnie. Podczas tej kłótni powiedział mi, że nie będzie mnie już nigdy ranił i nie powie do mnie żadnych słów co wcześniej (kocham Cię, potrzebuje itp). I tak jest od miesiąca dostaje tylko ciszę, brak odpowiedzi na pytania i wiele innych spraw. Oczywiście zauważyłam ten błąd jaki ja zrobiłam, dla mnie jestem inna i staram się to naprawić. Ciągle coś zmieniam, rzuciłam wszystkie zajęcia, przebywam w domu, nie wychodzę nawet do sklepu. Nie rozmawiam z nikim, wysyłam mu listy. Piszę jak Go kocham i wiele innych rzeczy. Dla niego nie zmieniłam się w ogóle. Według niego ja tylko mówię jak kocham ale nic nie robię i nie zwracam uwagi na to co on mówi. Bardzo często powtarzam mu, że mi zależy i wiele innych rzeczy, piszę do niego cały czas. Próbuję zachęcić.. lecz dostaję ciszę... zero odpowiedzi, nic. Czuje się bezużyteczna i nie wiem co o tym myśleć. Czy on mnie kocha? Zależy mu? Gdy pytam go czy chce mnie zostawić albo czemu mnie nie rzuciłeś to odpowiada mi " A chcesz?" lub " To zostaw mnie". Zadaje mu mnóstwo pytań, czy chce mnie, czy mnie kocha czy by chciał przylecieć. Dostaję ciszę..Proszę pomóżcie mi, nie radzę sobie i nie wiem co robić.

[pawelko]

Witam,

 

też jestem tu nowy i chcę się wyżalić. Ale nie będę tworzył żadnego eseju, więc napiszę tak w skrócie: straciłem ochotę do życia. Wiem, że to depresja, ale jakoś nie mam ochoty i siły aby z tym walczyć. Żyję (egzystuję) z dnia na dzień. Czasami myślę, że czas pożegnać się ze światem i "palnąć" sobie w łeb.