Jestem i ja

[Violette]

Hej wszystkim, od dawna zmagam sie z nerwicą, która rujnuje moje życie , raz jest lepiej a raz gorzej , przechodze rózne etapy, ale ogólnie non stop sie czegos boje i jest we mnie lęk..ciesze sie ze znalazłam to forum, mysle że sie tutaj odnajde, pozdrawiam wszystkich , Violette

[ewaalicja]

Witaj

[*Wiola*]

Violette, Witaj

[Violette]

Witajcie :) Fajnie , że sie odezwałyście:) Mysle że znajde tu bratnie dusze, bo niestety niewiele jest osób które mnie rozumie, ostatnio sie przemogłam i zaczelam chodzic na terapię, jak sie wygadam i wyrzuce z siebie co mnie boli to sie od razu inaczej czuje w sensie lepiej :)

[ewaalicja]

Fajnie że chodzisz na terapię i Ci to pomaga

[ewaryst7]

Cześć

[Paralektyk789]

Hej

[mał-gosia]

Witaj, tutaj jesteś !!

Przed chwilą do Ciebie napisałam w moim wątku, ale teraz już wiem że chodzisz na terapie. Gratuluję tak odważnego kroku, jesteś wielka, ściskam Cię mocno!!

gosia

[Raffuss]

Violette witamy, witamy :)

[Violette]

mał-gosia odpisałam , twój watek został chyba przeniesiony nie wiem dlaczego mam nadzieje ze go znajdziesz :)

[*Monika*]

Violette, Witaj na forum

 

mał-gosia, tu są Twoje posty: post608684.html#p608684

[mał-gosia]

Witam,

znalazłam :)

 

Violette, u mnie jest odwrotnie, wolę wziąć leki i mieć spokój, jestem pewna że mi pomogą jak kilka lat temu. A psychoterapią może być rozmowa z mamą. Wczoraj wszystko jej wypłakałam, jest troszkę lepiej. Zapisałam się do lekarza na jutro i pędem do apteki bo się chyba wykończę.

Miłego, spokojnego dnia kochana!!

[Violette]

mał-gosia nie wiem gdzie pisac ale pisze tu :)

 

to super ze masz takie dobre relacje z mama , ze jej mozesz wszystko powiedziec , ja ze swoją nie mam taikch relacji, nigdy sie jej nie zwierzalam, w ogole mało kto wie o moich problemach bo ja o tym nie rozmawiam, trzymam w sobie raczej, ciesze sie ze znalazłam fajnego psychologa przed którym sie moge wygadac. A co to za lek ten który bierzesz , pisalas cos ze pramolan sie nazywa? dobry jest?

Mam nadzieje ze dzis ci juz troszke lepiej:)

[mał-gosia]

Tak, Violette te leki to pramolan. Co prawda działać zaczynają po ok dwóch tygodniach jak inne przeciwdepresyjne, ale mam nadzieję, że z każdym dniem będzie coraz lepiej. Mama moja traktuje mnie w takich sytuacjach trochę jak małe dziecko, pogłaszcze, przytuli nie wiem czy jest to dobra metoda według terapeutów w każdym bądź razie jest to balsam na moje serce. Wczoraj wzięła do siebie jedną moją pociechę także z tylko jednym dzieckiem w domu lżej (córka ma wadę wrodzoną mózgu a na dodatek adhd więc wymaga ogromnych pokładów cierpliwości i uwagi). Cieszę się, że znalazłaś takiego psychologa z którym się dogadujesz a przede wszystkim, że Ci to pomaga. Czasem mam wrażenie, że to nasi mężowi też powinni z takich porad skorzystać ale - przynajmniej jeśli chodzi o mojego - z nimi przecież wszystko w porządku

pozdrawiam Cię serdecznie oraz wszystkich forumowiczów

gosia

[Violette]

mał-gosia skoro metoda Twojej mamy ma na ciebie dobry wplyw, to naprawde wspaniale, zawsze możesz w sytuacjach ekstremalnych pojsc do niej i naładowac akumulatory, bo z tego co piszesz to mieszkacie chyba blisko siebie? Ja czasem tez mam taka ochote zeby mnie ktos potraktował jak dzieciaka, przytulił , pogłaskał, powiedział co mam robic...niestety w moim najblizszym otoczeniu nie ma takiej osoby , na szczeście mam chrzestną , która co prawda mieszka daleko, ale zawsze codziennie gadamy przez facebooka i wypłakuje jej wszystkie moje żale:)

Wiesz co w Twojej obecnej sytuacji to super , ze mama zgodzła sie ciebie odciazyc i zaopiekowac sie córeczką twoją, troche sobie oddychniesz....wiesz , ja mam syna 11 letniego , który choruje na adhd, więc czasem tez mam jazdy bez trzymanki jak mu cos odbije....tylko jego nie chce nikt brac do siebie bo on potrafi nerwów napsuć.

A mój męzuś...wiesz on jest bardzo nerwowy ale jak mu mowiłam żeby do lekarza poszedł to mnie wysmiał...powiedział , ze taki jest przeze mnie i w wogle wszystko moja wina Dostałam namiary od mojej psycholog na terapie rodzinną i musze jakos go przekonac do tego pomyslu..nie bedzie latwo , oj nie bedzie :) Całuski Gosia

[mał-gosia]

Witaj Violette

Ja niestety również słyszę, że to moja wina a przede wszystkim że się sama nakręcam i stąd te humory.

Fajnie jakby udało się Wam wspólnie uczestniczyć w terapii rodzinnej, u mnie to niemożliwe. Niedawno proponowano nam właśnie taką terapię odnośnie zachowań córki gdyż do niej trzeba w odpowiedni sposób trafiać i traktować nieco inaczej niż zwyczajną 8-latkę ale małżonek stwierdził, że nie ma czasu!! Zresztą kiedyś nie było adhd, dzieciak dostał klapsa w tyłek i mu się odechciało adhd - ręce opadają, podobne podejście ma do mnie. Trzymam kciuki by Tobie się udało przekonać męża

Dziś idę do lekarza, po receptę, może uda mi się poprosić o skierowanie na jakieś choćby ogólne badania, bo mój organizm ostatnio strasznie zaniedbałam a takowe badania robiłam ostatnio bodajże jak byłam w ciąży

Miłego dnia Ci życzę

[Violette]

Tak , znam to my wszystko prowokujemy , nakręcamy siebie i ich , a oni są przecież tacy niewinni, mój mąż mówi o sobie , że jest złoty chłopak a ja ta najgorsza...wczoraj mi zrobił taką jazde bo schowałam mu gdzies głosniki i nie pamietałam gdzie , bo ja mam kłopoty z pamięcią...to zaczął na mnie wrzeszczeć, że mnie zniszczy i takie tam az sie go zaczełam bać..dzisiaj przez to wszystko czuje że znowu mnie dół złapie, chodzę i płaczę, słabo mi...

No właśnie do ,mojego syna tez trzeba odpowiednio trafiać, chodze z nim do psychologa, ale co z tego , mój mąż ma podobne zdanie jak twój , nalepiej to by go zlał i byłoby po kłopocie...idz małgosiu do lekarza, wez sobie skierowanie na badania, zawsze warto sprawdzic co sie tam w środku dzieje....całuski kochana