nie radzę sobie

[paola19.19]

Witam. Jestem tu nowa i nie wiem od czego mogę zacząć. W sumie to od początku. Pięć lat temu poznałam wspaniałego chłopaka,który mieszka 250km od miasta w którym sie wychowałam. Po roku naszej znajomości postanowiliśmy, że chcemy być razem i przeprowadziłam się do jego miasta. Mieszkam teraz 250 km od rodziny i przyjaciół, których bardzo mi brakuje ale staram się jakoś żyć.Przez dwa lata było wszystko super, jak w bajce. Później zaczęły się schody . Straciłam prace, dostałam wyrok w zawieszeniu i tonęłam w długach. Byłam załamana, ale mój narzeczony cały czas był przy mnie i mnie wspierał. Od tamtej pory odsunęłam się od wszystkich, żyję we własnym świecie . Często miewam napady płaczu, nie potrafię się na niczym skupić i zrobić najprostszej rzeczy. Przez tą całą sytuację czuję się i wyglądam jak wrak człowieka.Mam straszne wyrzuty sumienia i nie potrafię sama sobie z nimi poradzić. Mój narzeczony ma do mnie pretensję, że odsuwam się od niego, że mu nic nie mówię i nie dziele się z nim swoimi problemami.Tylko,ze ja nie potrafie sie przyznać mu do swoich błędów bo on jest trochę jak ideał ma swoje drobne wady ale jest jak książę z bajki. Wydaje mi się,że robie tak ponieważ juz raz przysporzyłam mu problemów i boję się , że jesli znów popełnie nawet najmniejszy błąd to mnie zostawi,przez co czasem muszę go okłamać.Wiem, że swoim zachowaniem w końcu do tego doprowadzę. Juz nie mam siły Czuję sie przytłoczona tym wszystkim.Boję się ze zostanę sama w tym mieście bez ukochanego, bez przyjaciół i bez żadnego wsparcia. Sporo w życiu już namieszałam i nie mam juz siły żeby dalej żyć.

[rehak14]

Paola najważniejsze to szczerość w związku!!! Bo jak się dowie a się dowie że kłamiesz to dopiero pomyśli sobie!!! Twój problem to nie depresja tylko kłopoty które się nawarstwiają bo je omijasz. Masz w nim duże oparcie więc korzystaj z niego bo za rok napiszesz że miałaś fajnego chłopaka ale cię rzucił bo nie byłaś z nim szczera i nieszczęśliwa z nim. Wyobraź sobie jak nie szczęśliwa będziesz bez niego.

[ekspert_abcZdrowie]

rehak14 ma rację. Skoro wiesz, że Twój narzeczony to naprawdę wartościowy człowiek, który Cię wspiera i rozumie, nie możesz sobie pozwolić na nieszczerość i kłamstwa. Tym bardziej, że niejako postawiłaś wszystko na jedną kartę - wyjechałaś z domu, opuściłaś rodzinę i przyjaciół, by związać się z swoim partnerem. Jeżeli zaczniesz go oszukiwać, stracisz jego zaufanie, które może być potem trudno odbudować. Związek musi opierać się na wspólnych rozmowach i dzieleniu się swoimi trudnościami. Jeżeli z czymś sobie nie radzisz, masz kłopoty, powiedz o tym swojemu narzeczonemu, a nie udajesz, że wszystko jest w porządku. Razem łatwiej radzić sobie z trudnościami - co dwie głowy, to niejedna :) O znaczeniu zaufania w związku można przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/zaufanie-w-zwiazku