tak. witam

[dta]

Nie radzę sobie.

Z sobą.

Z życiem. Bardzo.

 

Zakładam, że dobrze zrozumiałam 'podstawy forum i wypowiedzi na nim'

 

Więc witam.

Trudno w kilku czy kilkunastu zdaniach opisać co się ze mną dzieje... raczej potrzebowała bym kilkuset, jak nie kilku tysięcy zdań.

Zagubiłam się bardzo. Już nie wiem co jest dla mnie dobre a co złe.. Podobno zaczęło się to już w dzieciństwie- mam ojca alkoholika i schozofrenika. Codziennie mam wrażenie, że jestem taka jak on. Bo przecież przecież pewne rzeczy się dziedziczy. A ja widzę, że jestem do niego podobna. Bardzo. Piję, niszczę życie swoje i innych poprzez wieczne okłamywanie się słowami 'wszystko jest ok'

Jestem wykształcona, mam dobrą pracę ale.. właśnie jest to ale. Nie potrafie juz zbudować relacji z ludźmi. Tym bardziej partnerskich.

Codziennie czuję, że staczam się co raz bardziej, co ro raz niżej. Nie potrafię już znaleźć celu do działania, do życia.

Wpakowałam się też w chory związek, który mnie zabija...

Nie mam sił podnosić się z łóżka, wychodzić do ludzi (wręcz drażni mnie obecność osób postronnych), rozmawiać.

Żyję we własnym, zamkniętym świecie...

 

A 'najśmieszniejsze' jest to, że nie mam odwagi pojść do psychologa....

[Gość]

dta, Witaj

 

Dasz radę, też nie miałam iść odwagi do psychiatry, do psychologa. Wielu ludzi nie ma odwagi bo to jest naprawdę poważna decyzja. Najtrudniej jest zacząć się leczyć, później będzie z górki, zobaczysz

[LENA_2011]

Zrób pierwszy krok, a potem już każdy następny będzie łatwiejszy.....

[dta]

Tylko jak najpierw pozbyć się swoich wewnętrznych demonów?

Ileż można walczyć samemu ze sobą?

 

To mnie po prostu przerasta....

[nobodyme]

mam podobnie, tez boje sie isc do psychiatry ale juz postanowiłam ze pojde kiedy tylko wyczuje moment. Bo tak naprawde im dluzej z tym zwlekamy tym gorzej dla nas.

[LENA_2011]

Ja uciekłam od lekarza trzy lata temu....i cyklicznie znowu ponawia się mój problem....myślę, żeby wrócić ale nie mam przekonania....:/

[Gość]

mam podobnie, tez boje sie isc do psychiatry ale juz postanowiłam ze pojde kiedy tylko wyczuje moment. Bo tak naprawde im dluzej z tym zwlekamy tym gorzej dla nas.

 

Dokładnie tak jest. Długo czekałam ze zgłoszeniem się po profesjonalną pomoc, zwlekałam i zwlekałam aż wszystko zaszło za daleko, straciłam nad wszystkim kontrolę, tak się tego wszystkiego nazbierało, że wydawało mi się, że jestem w sytuacji bez wyjścia. Na szczęście powolutku z pomocą mojego psychiatry powróciłam do świata żywych

 

-- 15 mar 2011, 10:25 --

 

shinobi, Witaj

[BEJRUT]

No tak. Tylko co powiedziec lekarzowi na wizycie, jak z nim rozmawiac, co mu mowic jak samemu sie nie wie co jest nie tak

[Gość]

BEJRUT, lekarz wie o co pytać, o to nie musisz się martwić... Też się tego bałam, ale okazało się, że to nie jest wcale problemem

[BEJRUT]

No mam wizyte 6 kwietnia. Tyle że ja mam problem z takimi lekarzami że gdy siedze juz u nich w gabinecie ogarnia mnie pustka w głowie. Kompletnie nie wiem co im mówić. Jedna pani psycholog powiedziała mi żebym był szczery. Mam nadzieje że ten lekarz będzie zadawał dużo pytań

A myślicie że psychiatrna prywatny jest lepszy od refundowanego? Byłem 3 razy u lekarza prywatnie i po pierwszym razie miałem wrażenie że pożniej ide do niego już tylko po nowe recpety "powiem mu co chcem, da mi recepte zapłace mu stówke i załatwione"

[Gość]

BEJRUT, myślę, że wypisywacze recept zdarzają się zarówno wśród refundowanych jak i prywatnych lekarzy.

 

Ja osobiście chodzę do lekarza na nfz i jestem bardzo zadowolona

 

Powodzenia na wizycie

[BEJRUT]

Wlasnie ja mysle ze lekarz z NFZ bedzie lepszy. Przynajmiej jak bedzie wypisywal tylko recepty to nie bede wkurzony na siebie ze place mu za to kase . A tak ogolnie to bede staral sie zeby odrazu dal mi skierwoanie na terapie indywidualna bez zadnych lekow. Taki narazie jest plan

I ja rowniez życze wszystkim tutaj w jak najszybszym i skutecznym dażeniu do swoich celow :)