Prosze o pomoc. Bo powoli czuje ze umieram w środku!

[Paulina]

Hej. Od dłuższego czasu nie wiem co się ze mną dzieje. Od jakiś kilku miesięcy na wszystko reaguje płaczem. Nie da mi się nic powiedzieć,bo wszystko odbieram do swojej osoby. Nie mam na nic ochoty. Cały czas tylko płacze i płacze. To co mnie dawniej cieszyło teraz ucieka ode mnie dalekimi krokami. Wszystko jest takie szare i bez sensu.Wszystko robię źle. Nikt mnie nie rozumie. Wszyscy uważają mój problem za błahy . Nie mam o tym z kim porozwawiać. Czuje się nie potrzebna. Coraz częściej myślę o swojej śmierci. Nie mam siły na to wszystko. Nie potrafie nawet tego wyrazić racjonalnie co czuję. Kiedyś cieszyły mnie moje dobre oceny a teraz nawet z tego się nie ciesze. Tylko myśłe ze nic nie umiem itd. ze dostane 1. Ja juz nie mam sił. Pomocy błagam ja nie umiem normalnie funkcjonować!

[iza89]

Po pierwsze: leczysz się? To znaczy czy byłaś u psychologa albo psychiatry?

[Paulina]

Tak jestem pod opieką psychologa.

[iza89]

Psycholog nie skierował Cię do psychiatry? Ze mną tak było, a jestem w prawie identycznej sytuacji, co Ty.

[Paulina]

nie i co dokładnie Ci było ?

[iza89]

Miałam te same objawy co Ty. Do tego miałam silne napady lęku. Psycholog zdiagnozował depresje i skierował do psychiatry po leki.

[Paulina]

Żyjesz teraz jakoś normalnie ? Czy nadal w ciągłym strachu i lęku ?

[iza89]

Lecze się od dwóch miesięcy. Od ok. 3 tygodni mam nawrót choroby. Ostatnio można by rzec, że jestem w ciągłym dołku i mam nawroty strachu. Niestety leczenie nie daje efektów od razu.

[Kanashimi]

Mam praktycznie to samo.

Jestem potwornie wrażliwa na wszystko co mnie otacza. Nawet najmniejsza głupota jest w stanie mnie totalnie rozłożyć.

Czuję się taka pusta, a rzeczy, które wcześniej sprawiały mi radość, nie są mi już tak bliskie.

Do tego ciągłe nerwy, nerwy, nerwy...