nie moge sobie poradzic z tym;(

Chyba mnie nie rozumiesz, więc już nie będę się tłumaczyć, tylko odpowiem krótko.

- Tam gdzie nie odpowiedziałam na twoje argumenty to znaczy że się z Tobą zgadzam albo prawie zgadzam, więc po co miałabym coś pisać?

- Chodziło mi, że nie możesz wiedzieć na pewno czy "Ci, co nie potrzebują, po prostu nie zaglądają tutaj." bo nie możesz wejść do głowy innych ludzi - zacytowałam Twoje zdanie i wydawało mi się że to będzie jasne. Ja w moich postach zawsze piszę, że "wydaje mi się" "chyba" albo "moim zdaniem" bo nie uważam się za żadną wyrocznię :) Za każdym razem staram się zaznaczać, że to jest moja osobista ocena.

- Komu niby postawiłam diagnozę ofiary? Gdzie w moim poście wyczytałeś coś takiego? Ostatnio czytałam artykuł na temat życiowych postaw i to była ogólna konkluzja, nie dotyczyła nikogo konkretnego.

- Nie wiem gdzie w moim poście znalazłeś agresję. Całe porównanie z telewizorem mnie lekko rozbawiło. Ale nie lubię jak ktoś pisze o tym co ja robię w danej sytuacji kiedy tego nie wie. Asertywność to nie agresja. Nie dałam żadnych wykrzykników ani wkurzonych emotek, a kiedy jestem zła, wierz mi - robię to.

- Wydawało mi się po prostu lekką przesadą od razu polecanie terapii komuś kto jeszcze mało wie o sposobach leczenia, jest przestraszony swoim stanem, nie wiem co się z nim dzieje. Ja początkowo tego wszystkiego się bałam i trochę się martwiłam, że jestem w ogóle do niczego i na pewno terapeuta mnie wyśle do szpitala - to nie jest wydumany problem, tylko mój :)

- Jasne, że lepiej pójść na terapię niż zachorować ciężej i np. zrobić sobie krzywdę.

- Nie jestem przeciwniczką terapii - już to napisałam wcześniej.

- Mimo wszystko, uważam że są sytuacje w których terapię można odłożyć albo z nią poczekać, np. kiedy uczysz się do matury.

To by było na tyle ode mnie w tym temacie.

- Tam gdzie nie odpowiedziałam na twoje argumenty to znaczy że się z Tobą zgadzam albo prawie zgadzam, więc po co miałabym coś pisać?

- Chodziło mi, że nie możesz wiedzieć na pewno czy "Ci, co nie potrzebują, po prostu nie zaglądają tutaj." bo nie możesz wejść do głowy innych ludzi - zacytowałam Twoje zdanie i wydawało mi się że to będzie jasne.

Ja w moich postach zawsze piszę' date=' że "wydaje mi się" "chyba" albo "moim zdaniem" bo nie uważam się za żadną wyrocznię :) Za każdym razem staram się zaznaczać, że to jest moja osobista ocena.[/quote'] A ja nie zawsze to robię. Robię to wtedy, gdy wymaga tego sytuacja. Nie będę pisał - "wydaje mi się, że słońce wschodzi na Wschodzie".

- Komu niby postawiłam diagnozę ofiary? Gdzie w moim poście wyczytałeś coś takiego? Ostatnio czytałam artykuł na temat życiowych postaw i to była ogólna konkluzja, nie dotyczyła nikogo konkretnego.

Właśnie o tę ogólną konkluzję chodziło. Zacytowałem ją właśnie z tego powodu. Ta ogólna konkluzja ma skutki w postulowanym przez Ciebie zachowaniu na forum, dotyczącym już konkretnych osób. Mając tę ogólną konkluzję w głowie po prostu nie doradzisz komuś konkretnemu psychoterapii i to będzie ten konkretny jej skutek. Szkodliwy. Konkret? Takajakaś18. To w jej wątku napisałaś o przesadzie w polecaniu terapii. I można odnieść wrażenie, że właśnie doradzanie jej terapii jest przesadą. Szkodzisz jej w ten sposób. Bo moim zdaniem właśnie jej terapia dużo by zmieniła w życiu.

- Nie wiem gdzie w moim poście znalazłeś agresję. Całe porównanie z telewizorem mnie lekko rozbawiło. Ale nie lubię jak ktoś pisze o tym co ja robię w danej sytuacji kiedy tego nie wie. Asertywność to nie agresja. Nie dałam żadnych wykrzykników ani wkurzonych emotek, a kiedy jestem zła, wierz mi - robię to.

Znalazłem w zacytowanym przeze mnie fragmencie. Wiesz, przyznanie się do agresji nikomu nie przychodzi łatwo. Więc ludzie znajdują różne wykręty, by tego nie zrobić. I tak traktuję Twoją powyższą wypowiedź, niestety. Nie zauważyłem tam lekkiego rozbawienia, o którym piszesz. Moim zdaniem pod pozorem asertywności wyziera u Ciebie złość w tamtym konkretnym fragmencie. Jednak analizowanie, dlaczego, byłoby długie, rozwlekłe, więc sobie je daruję. Dodam, że tak jak napisałem, przyjąłem, że zachowujesz się jak rozsądna większość ludzi w kwestii zwracania się do specjalistów z problemami dotyczącymi ich dziedziny. Jeśli zachowujesz się inaczej, to znaczy, że nie wziąłem pod uwagę tej mniej korzystnej dla Ciebie możliwości.

- Wydawało mi się po prostu lekką przesadą od razu polecanie terapii komuś kto jeszcze mało wie o sposobach leczenia, jest przestraszony swoim stanem, nie wiem co się z nim dzieje. Ja początkowo tego wszystkiego się bałam i trochę się martwiłam, że jestem w ogóle do niczego i na pewno terapeuta mnie wyśle do szpitala - to nie jest wydumany problem, tylko mój :)

Co innego pisałaś. Pisałaś o strachu przed terapią i przed poważną chorobą. Teraz piszesz, że chodziło Ci o strach przed szpitalem. To są dwie różne sprawy. Po pierwsze, jakoś trudno mi sobie wyobrazić, by ludzie przeżywali strach przed terapią. Mogą się bać i czuć tremę przed pójściem do terapeuty, tu się zgadzam. I jeśli się tego boją, to świetnym sposobem jest to forum, by im pomóc ten strach obniżyć. Bo chyba nie ma się czego bać - zgodzisz się ze mną? (Pisałaś przecież, że nic Cię w terapii nie przeraża). Terapia jest jednym z dwóch sposobów radzenia sobie z depresją i nerwicą - więc jak można jej nie polecać? Co według Ciebie można polecić zamiast, jeśli przyjąć Twój postulat o "nie straszeniu ludzi terapią"? Ziółka? A jeśli chodzi o Twój strach przed pójściem do szpitala, to po pierwsze - tam nie gryzą. Po drugie, mało osób chyba skojarzy doradzanie terapii z "zagrożeniem" pójściem do szpitala. A jak skojarzy, to szybko można ich z tego błędnego skojarzenia wyprowadzić.

- Jasne, że lepiej pójść na terapię niż zachorować ciężej i np. zrobić sobie krzywdę.

Lub nie krzywdząc nikogo zmarnować swoje życie lub jego fragment. Jeśli więc tak twierdzisz, to czemu oponujesz przed doradzaniem komuś terapii?

- Nie jestem przeciwniczką terapii - już to napisałam wcześniej.

Lecz przeciwniczką jej polecania? Anioł ma się objawić danej osobie i powiedzieć - "Pójdź, dziecię, do psychiatry lub psychologa."?

- Mimo wszystko, uważam że są sytuacje w których terapię można odłożyć albo z nią poczekać, np. kiedy uczysz się do matury.

Chylę czoła przed Twoją znajomością danej osoby, Twoim doświadczeniem w terapii i wykształceniem psychologicznym, które pozwalają Ci ocenić takie sytuacje. Ja jednak uważam, że lepiej, by specjalista wydał ocenę co do konkretnej osoby. Bo może być odwrotnie - że terapia właśnie pomoże komuś się skupić do matury, bo się poczuje po prostu lepiej. Dużo osób czuje przypływ energii, optymizmu, spokoju i pewności siebie zaraz po sesji terapeutycznej.

 

Podsumowując - warto chodzić na terapię.

o nie we wtorek matura!(( ratunku niech ktos zatrzyma czas!blagam