Ciągły smutek i zero uśmiechu. POMÓŻCIE !!

Jestem nowa na tym forum, mam 15 lat i czuję, że zaraz chyba zwariuje. Napiszę w skrócie. Świat stanął mi zupełnie na głowę, bo nigdy nie miałam nikogo przy sobie. Zawsze w trudnych sytuacjach musiałam radzić sobie sama. W końcu to się skończyło, musiałam sięgnąć po żyletki i alkohol w tak młodym wieku. Ludzie mnie nie lubią, nie wiem czemu, ale od zerówki jestem samotna. Nie robię nic złego, by mogło zaszkodzić ludzią.. Nie wiem co i jak. Nie mam żadnych przyjaciół, nikt mi nie ufa, i ciągle jestem samotna.

Na mojej twarzy jest maska, która ukrywa mój ciągły smutek. Rodzice kochają bardziej moją siostrę, lub może i nie, ale ja to odczuwam. Zawsze w rodzinie jestem odrzucana, bo nikt ze mną nie rozmawia. No np siedze przy stole, a tu zawsze odchodzę, bo po co siedzieć.. Nie długo wybieram liceum, i nikt nie chcę ze mną porozmawiać na ten temat oprócz mamy. Mam już dość, w ostatniej modlitwie prosiłam Boga, aby mnie zabrał już z tego świata, tak seryjnie. Jestem Chrześcijaninką, źle się uczę w szkole, bo mój mózg jest pojemności orzeszka ; / nie mam nikogo bliskiego, kto mógłby mi pomóc, jestem metalem (kiedyś emo, ale wyszłam z tej presji) i bardzo dużo w życiu wycierpiałam. Ciągle muszę kłamać, że mam jakiś znajomych, a tak na prawdę nie mam nikogo. Pomocy . Poradźcie mi coś, bo już nie wytrzymuje.. Pozdrawiam : )

Cześć, darzyckas. Jestem Twoją rówieśniczką i mam podobne myśli. Na pewno zbyt surowo oceniasz samą siebie, pisząc, że nikt Cię nie lubi! Jak wyglądają Twoje relacje z siostrą? Jako wierząca mogę Ci powiedzieć, że Bóg nie powołuje nas do życia bez sensu i celu - każdy ma jakąś mniejszą lub większą misję do wypełnienia. Przed Tobą zupełnie nowy okres w życiu; w liceum na pewno spotkasz wielu ludzi, którzy tak jak Ty będą potrzebowali wsparcia. Może połączy was chociażby wspólna muzyka, skoro piszesz, że przynależysz do jednej z subkultur? Nie bój się okazywać emocji, łzy potrafią być oczyszczające. Trzymam kciuki!

aczemu musisz kłamac ,ze masz znajomych bez sensu

jesteś młoda i nie masz naprawdę nikogo , moze wyolbrzymiasz i tak się czujesz ,ae nie jest az tak źle.

Samotność cię dobija. Ja moją córkę, która miała totalnego doła (znęcali się nad nią w gimnazjum) wysłałem

do fajnego ośrodka pomocy społecznej dla młodzieży (nie przejmuj się nazwą). Wyciągnęli ją z depresji, miała tam

wielu przyjaciół. Zapisała się na łuk, do harcerstwa... Teraz jest dziewczyną udzielającą się towarzysko.

Wady które miała ma nadal ;-) ale nie jest samotna, a samotność to rzecz która wykończy każdego, nie ma twardzieli ;-)

Gdybyś była z Krakowa to daj znać. Powiem ci gdzie się zgłosić. Tam naprawdę jest fantastycznie.

Cześć, nie przeczytałam nawet do końca by stwierdzić, że na pewno przesadzasz i nie jest to złośliwe. Wiesz.. nic za darmo w życiu nie ma, trzeba "zapracować" na opinię innych oraz na zaufanie, bo tego nie dostaje się w prezencie (na pewno nie tą szczerą wersję).

napewno z czegoś to wynika.

pójdź do psychologa napewno dojdziecie gdzie tkwi problem

pozdrawiam

Hej! Skoro słuchasz muzyki metalowej, pogłębiaj to zamiłowanie, wyszukuj nowe zespoły, dołącz do jakiegoś forum o tej tematyce. Nie myśl, że Twój mózg jest "pojemności orzeszka" - to w niczym nie pomaga! Myśl racjonalnie i obiektywnie. Zajmij się czymś, np. ćwiczeniami, jakimi tylko chcesz. Wiem, że to może brzmieć hipokryzyjnie, ale nie poddawaj się. Też słucham metalu, co prawda jestem od Ciebie o 3 lata starsza, ale to w niczym nie przeszkadza - jeśli masz ochotę pogadać z kimś o pokrewnych zainteresowaniach, pisz.

darzyckas, chętnie z tobą pogadam, miałem podobnie

<- numer gg z boku