muszę to wyrzucić

[iwq]

hej . dzisiaj tu trafiłam - nie wiem czy dobrze , ale czuję że muszę z kimś pogadać . nie wiem nawet czy to co przeżywam ma jakiś związek z deprasją czy to po prostu efekt moich przeżyć .

Jestem młoda , mam męża , dziecko , nowy dom , pracę . Czego chcieć więcej prawda ? Ale jakoś mnie to nie cieszy . To trwa mniej więcej od roku . Nie umię znależć radości , moje życie spowszedniało , jestem nieobecna , zamyślona , nic mi się nie chce . Płaczę . Wyję z rozpaczy . Prawie nie sypiam . Nie zależy mi na małżeństwie , czasem nawet myślę że mojemu dziecku będzie lepiej beze mnie .Nie widze sensu . . Chciałbym zasnąć .

Może ktoś mnie potępi , ale to siedzi we mnie tak głęgoko , nie umię sobie poradzić

[czarna741]

iwq witaj

Nie sądzę że Cię ktoś potępił . Mogę CI tylko poradzic idz do lekarza bo ten problem raczej sam się nie rozwiąże . Miałam podobnie i teraz żałuje tych zmarnowanych chwil a raczej miesięcy. Pomyśl o dziecku które jest sensem życia każdego rodzica.Pozdrawiam

[magdasz]

witaj!

nie jestes sama! jest wiele osob z podobnymi problemami. ja rowniez cierpie na depresje i mam podobne przezycia. jesli nie bylas jeszcze u lekarza warto zrobic to jak najszybciej.

do psychiatry trafilam po 10 latach chorowania. teraz walcze o to zeby sie wyleczyc i marze o tym zeby juz nigdy ten koszmar sie nie powtorzyl.

to nie prawda ze twoje zycie nie ma sensu. masz kochajaca rodzine, meza, dziecko - oni na pewno chca widziec cie szczesliwa.

jezeli nie masz sily walczyc dla siebie, sprobuj zawalczyc dla nich. NIC NIE TRACISZ

trzymam kciuki za ciebie!

pozdrawiam.

[iwq]

Dzieki Kochani za słowa wsparcia . To naprawde wiele dla mnie znaczy .Może nawet i chciałabym udać się do jakiegoś specjalisty , ale jak ?? Dla ludzi jestem normalna , wesołą , szczęśliwą dziewczyną . Moja rodzina ....nikt nie wie co tak naprawdę się ze mną dzieje . A mój mąż ??? On twierdzi że to dłupoty i nie warto zawracać sobie tym głowy . Psycholog , psychiarta to dla mojego otoczenia to specjaliści od "wariatów" , a ja przecież jestem "normalna " . Może się tego boję ??

To że jest ktoś kto rozumie co przeżywam daje mi dużo siły , napawa mnie nadzieją i otuchą ,że nie jestem sama w tym moim świecie .

[czarna741]

Psycholog , psychiarta to dla mojego otoczenia to specjaliści od "wariatów" , a ja przecież jestem "normalna " . Może się tego boję ??

iwq nie myśl o tym co pomyślą ludzie tylko co bedzie dobre dla Ciebie...

życie w takim stanie jest koszmarem i myslę że rada specjalisty jest Ci potrzebna .. jeżeli się wstydzisz nie musisz nikomu mówic że chodzisz do psychiatry czy psychologa... z czasem powiesz tym ludziom którym bedziesz chciała powiedziec pozdrawiam

[magdasz]

iwq nie przejmuj sie tym co ludzie moga pomyslec. tu chodzi o twoje zdrowie. profesjonalna pomoc na pewno ci pomoze a wtedy rodzina i maz zobacza ze czujesz sie lepiej i przestana bagatelizowac twoje samopoczucie.

pozdrawiam

[shadow_no]

iwq, witaj na forum.

Tutaj z pewnością znajdziesz/znalazłaś zrozumienie.

Pozdrawiam,

Admin

[iwq]

Myślicie ,że to depresja ??? Sama nie wiem . Może. Coraz więcej czarnych myśli , coś zżera mnie od środka , w środku wyję z bólu - na zewnątrz uśmiech . Patrzę przez okno i .... nic nie widzę . trudno mi to wyjaśnić . Marzę o tym by nic nie czuć , by unieść się , patrzec na wszystko z góry .