Miłość i związki a choroby i zaburzenia psychiczne ❤️👩‍❤️‍👨💊💉

[Maat]

Możliwe.

W każdym razie dzięki za wyrozumiałość.

[Ilovewinter]

  W dniu 26.09.2024 o 09:33, Dryagan napisał(a):

Naprawdę łatwiej Ci powiedzieć o intymnych sprawach koledze niż mężowi? No ja mam inne pojęcie małżeństwa - moja Żona jest moją Przyjaciółką, mówię jej o wszystkim, nie ma dla mnie rzeczy wstydliwych. Jestem pewny, że Ona mnie nie potępi, ani nie wyśmieje. Nie chciałbym być w związku, gdzie  druga strona niszczy zamiast wspierać. 

Rozwiń  

Dla mnie to też jest nie do przyjęcia.... Dla mnie podstawą związku jest przyjaźń tj. nie boję się partnerowi powiedzieć nawet tych najbardziej intymnych rzeczy. Jeśli jedna ze stron woli obcej osobie mówić o takich sprawach to chyba coś tam nie styka w tym związku. No ale może ja się nie znam. Mnie może inaczej wychowywano.

[Ilovewinter]

  W dniu 26.09.2024 o 19:27, acherontia styx napisał(a):

A to już jest ocena czyjejś relacji na podstawie jednego zdania. A prawda jest taka, że tak na prawdę nic o niej nie wiesz, a wydajesz sądy. I tak na prawdę nic Ci do tego jakie relacje łączą inne osoby.

Rozwiń  

lol, ochłoń nikogo nie osądzam tylko wyrażam swoje zdanie. 

[Maat]

Nie opowiadam nikomu o swoim pożyciu małżeńskim, spokojnie.

Może nieściśle się wyraziłam.

Przywołałam przykład terapii uzależnień, gdzie byliśmy zgraną grupą, która swobodnie mogła rozmawiać na tematy nas dotyczące.A niekoniecznie mógłby to zrozumieć ktoś inny .To tyle.

 

[Warrior001]

Nigdy nie byłem w związku i prawdopodobnie nigdy nie będę. Kiedyś byłem zdesperowany, żeby kogokolwiek znaleźć, a i tak żadna chętna się nie znalazła. Z perspektywy czasu jak patrzę to może i dobrze, bo jak się trafi na nieodpowiednią osobę to można dużo gorzej skończyć niż w samotności. Jedyne jakieś bliższe znajomości to miałem przez internet i większość z nich samemu zakończyłem, bo po czasie ja chciałem czegoś więcej, a one nie i wykańczało mnie to psychicznie. Teraz już mi nie zależy, pogodziłem się z tym, że będę sam. Kiedyś myślałem, że jak będę z kimś w związku to będę szczęśliwy i moje problemy się skończą, ale zrozumiałem, że to błędne myślenie i najpierw należy się samemu ogarnąć

[Maat]

@acherontia styx, dziękuję.

Widzę, że mam do czynienia z fachowcem.Tu już nawet nie mam co komentować.

Tam jest specyficzna więź.

[bei]

Ja bardziej relacje w grupie terapeutycznej (byłam pół roku na oddziale dziennym) porównuje do relacji z terapeutą, zresztą terapeuci są cały czas obecni w trakcie sesji i dla mnie ta grupa to była po prostu terapia. Nie utrzymuje już kontaktu z nikim z grupy. W związku partner raczej nie powinien pełnić roli terapeuty, ale nie chciałabym być w związku który nie byłby opart na przyjaźni.

[Verinia]

Mam za sobą dziwaczny, ale pełen emocji związek, relację. Trwał około 9 lat, z jedną prawie roczną przerwą.

Rozstania, potem jakaś specyficzna przyjazn z benefitami (jak to nazywał), potem znowu próba związku. Ogólnie ciężko mi się było w tym wszystkim połapać, bo ciągle nie wiedziałam na czym stoję. Zależało mi na tym gościu, więc w to brnęłam i brnęłam. Chyba stałam się w pewnym momencie uzależniona. Kochałam, albo tak mi się zdawało. 

Wszystko kręciło się wokół niego. Tak naprawdę bardzo cierpiałam. Potrzebowałam go.

Pół roku temu dowiedziałam się, że ma kogoś, a ja jestem tylko przyjaciółką. Trafiłam niedługo po tym do szpitala. Nie odwiedził mnie ani razu, a co najciekawsze miesiąc póżniej lezałam z jego matką na sali xD I musiałam go tam spotkać. 

Nie chcę tutaj nikogo obarczać winą, ani jego, ani mnie. Byłam mocno zaborcza i obsesyjnie zakochana. Nie dawałam tchu. On mnie nie chciał, ale pewnie czuł coś skoro tyle ze mną trzymał kontakt. W sumie sama nie wiem co o tym myśleć.

 

Minęło to pół roku bez niego, teraz piszemy, a właściwie on. Już się trochę wyleczyłam. Nie myślę, ale czasem się wzruszam i wspominam. Jestem teraz totalnie antyfacetowa. Nie chcę nikogo, mam jakiś uraz do relacji. Może kiedyś się to zmieni ( a już wszyscy pytają kiedy mąż - mam 29 lat).

[bei]

Co myślicie o związku dwóch osób z zaburzeniami psychicznymi?

[123she]

  W dniu 6.10.2024 o 22:54, bei napisał(a):

Co myślicie o związku dwóch osób z zaburzeniami psychicznymi?

Rozwiń  

Wg mnie to wszystko zależy jakie to są trudności psychiczne, czy ktoś coś z tym robi jak sobie ogólnie radzi. Mi się wczoraj wyświetlił filmik o parze autystycznej no i fajnie, widać, że są szczęśliwi. Ale czy ja bym chciała być z kimś kto jest mocno straumatyzowany to już nie wiem czy to aż taki dobry pomysł, z jednej strony fajnie, że ktoś by mnie zrozumiał ale na pewno byłoby ryzyko ciągnięcia się nawzajem w dół  i powiększania przekonania, że świat jest straszny skoro i mnie i ta druga osobę spotkało coś strasznego .

[Purpurowy]

W moim przypadku trudno cokolwiek ukryć. Ostatni raz kiedy się zakochałem (bez wzajemności niestety) osoba na której mi zależało, wytrzymała raptem dwa tygodnie obsesji i osaczania.

[Kiusiu]

Odkąd tylko pamiętam, miałem problemy z nawiązywaniem relacji. A uwodzenie zawsze kojarzyło mi się z czymś bardzo stresującym, niewdzięcznym i przyprawiającym o psychiczny dyskomfort. Odkąd pamiętam, źle mi z tym, że kobiety tak rzadko robią pierwszy krok w celu nawiązania relacji romantycznej, że tak rzadko aktywnie podrywają chłopaków/mężczyzn. Byłoby dużo łatwiej, gdyby to robiły - a nie tylko "dawały sygnały", które można łatwo przeoczyć lub które mogą nie wystarczyć do zniwelowania stresu u drugiej strony. Choć w głębi duszy jestem romantykiem, to mam bardzo niski poziom inteligencji emocjonalnej, więc tego romantyzmu zazwyczaj po mnie nie widać. Nieodporność na stres też mocno tu przeszkadza.

[bei]

  W dniu 9.03.2025 o 11:27, Kiusiu napisał(a):

Odkąd tylko pamiętam, miałem problemy z nawiązywaniem relacji. A uwodzenie zawsze kojarzyło mi się z czymś bardzo stresującym, niewdzięcznym i przyprawiającym o psychiczny dyskomfort. 

Rozwiń  

Można spróbować bez uwodzenia. Relacja, która rozwinie się ze zwyklaj znajomości też może być spoko.

[mała_mi123]

  W dniu 4.05.2025 o 05:09, Duży7 napisał(a):

Jest tu taka jedna co wszystkie rozumy zjadła . Ma paskudna cechę pouczania innych oraz uzurpowanie sobie wyznaczania racji. Obrzydliwe. 

Ja nie miałem problemów z uwodzeniem . Po prostu nie urodziłem. Albo panna sama szła za mną albo jak nie to jej problem. Najgorsze co być może to bieganie za panną. Po prostu trzeba mieć wyebane na to czy chce czy nie . 

Rozwiń  

Co na to twoja żona bo temat rzucony w przestrzeń ni z gruszki, ni z pietruszki.  Też za tobą latała jak inne? A ty jak panna na wydaniu przebierałeś i dawałeś się poderwać? 

[mała_mi123]

Mam nadzieję, że ci już lepiej.

[Verinia]

  W dniu 4.05.2025 o 05:09, Duży7 napisał(a):

Jest tu taka jedna co wszystkie rozumy zjadła . Ma paskudna cechę pouczania innych oraz uzurpowanie sobie wyznaczania racji. Obrzydliwe. 

Ja nie miałem problemów z uwodzeniem . Po prostu nie urodziłem. Albo panna sama szła za mną albo jak nie to jej problem. Najgorsze co być może to bieganie za panną. Po prostu trzeba mieć wyebane na to czy chce czy nie . 

Rozwiń  

ciekawe o kim mowa

[You know nothing, Jon Snow]

Ciężko takie związki tworzyć, zwłaszcza gdy jedna strona jest tego świadoma a druga tkwi w swoim zaburzeniu np. dlatego by mieć za to pieniądze, rentę to nie jest normalne wmawiać sobie chorobę psychiczną dla jakiegoś zysku z tego czy pieniężnego, czy ktoś Cię bardziej zrozumie, wybroni z czegoś bo Ty jesteś chory. Jeżeli leczenie, leki, wizyty u psychiatry nic nie pomagają to jest to bez sensu, ktoś celowo robi z siebie wariata i nim już zostanie. 

 

Jeśli zaś ktoś chce to zmieniać to nie ma znaczenia czy jest chory psychicznie. Chory psychicznie też zasługuje na miłość, może stworzyć w przyszłości rodzinę. 

[mała_mi123]

  W dniu 11.05.2025 o 11:00, You know nothing, Jon Snow napisał(a):

ktoś celowo robi z siebie wariata i nim już zostanie. 

Rozwiń  

Dla zysku

[You know nothing, Jon Snow]

No dla zysku. 

 

Jak ktoś przejdzie na rentę i się leczy, nawet jeśli sam postępów nie czuje ale nic nikomu tym nie robi to ok, a jeżeli robi to już robi źle. 

 

Może i nie jest to zysk nie wiadomo jaki, ale mieć pieniądze pewne co miesiąc a ich nie mieć to jest różnica. 

 

Nie rozumiem w sumie co masz na myśli, wyjaśniłam co myślę.