czesc

[na_skraju]

czesc,

 

chce sie przywitac i wygadac, nie mam komu tak naprawde.

niby slysze deklaracje „jestem z toba” no ale nie, kazdy ma swoje sprawy, swoje zycie, swoje problemy. Ok, w sumie to rozumiem.

zostalam sama ze wszystkimi swoimi myslami. A te sa zle. Jestem na skraju. Jesli ktos gdzies we wszechswiecie chcial sprawdzic ile wytrzymam, to wlasnie tyle i juz nic wiecej. Czuje ze to koniec, cokolwiek teraz robie jest ponad moje sily.

mam plan, wiem co zrobie. Jeszcze kilka dni, mam „obowiazki” i zaplanowane rzeczy, chce to ogarnac i odejsc zostawiajac porzadek i moze dobre wspomnienia.

w domu pretensje, ze znowu sie smuce, ze wyolbrzymiam, ze to glupie.

nie tacy jak ja, nie z takim zapleczem (rodzinnym, finansowym itd) odchodzili z tego swiata.

no tylko tyle chcialam. Nie widze dla siebie nadziei, wiem ze to koniec. Jeszcze te kilka dni. I ulga

[Regular. M]

Wierz mi, wyjście ostateczne to nie jest dobre wyjście, sam miewam takie momenty więc doskonale rozumiem, ale problemy da się zwalczyć, iść na terapię, do psychiatry, medycyna na prawdę Ci pomoże, trzymaj się ciepło i dużo siły życzę! 

[DEPERS]

24 minuty temu, na_skraju napisał:

czesc,

 

chce sie przywitac i wygadac, nie mam komu tak naprawde.

niby slysze deklaracje „jestem z toba” no ale nie, kazdy ma swoje sprawy, swoje zycie, swoje problemy. Ok, w sumie to rozumiem.

zostalam sama ze wszystkimi swoimi myslami. A te sa zle. Jestem na skraju. Jesli ktos gdzies we wszechswiecie chcial sprawdzic ile wytrzymam, to wlasnie tyle i juz nic wiecej. Czuje ze to koniec, cokolwiek teraz robie jest ponad moje sily.

mam plan, wiem co zrobie. Jeszcze kilka dni, mam „obowiazki” i zaplanowane rzeczy, chce to ogarnac i odejsc zostawiajac porzadek i moze dobre wspomnienia.

w domu pretensje, ze znowu sie smuce, ze wyolbrzymiam, ze to glupie.

nie tacy jak ja, nie z takim zapleczem (rodzinnym, finansowym itd) odchodzili z tego swiata.

no tylko tyle chcialam. Nie widze dla siebie nadziei, wiem ze to koniec. Jeszcze te kilka dni. I ulga

Co Cię najbardziej trapi? nadzieja nie umiera nigdy, bo nie może umrzeć to co nigdy się nie narodziło, a jednak jest:) to jest stan poczucia wywołany argumentami, iskrami. W jakim jesteś stanie poczucia teraz? , przemyśl co Cię do niego doprowadziło, na spokojnie. Nikt Cię nie goni. Chcesz robić to czego pragniesz nie zwracając uwagi na innych? Nie trać nadziei, bo ja byłem dużo niżej niż Ty, a jednak jestem:)