Pominięcie wizyty u psychiatry

[gżegżółka]

Hej, nie przedłużając miałam dziś umówioną wizytę u psychiatry, jednak jestem w takim dole, że nie dałam rady ani pojechać do przychodni czy nawet zadzwonić. Psychiatra dzwoniła do mnie dwa razy, ale nie byłam w stanie odebrać. Czuję wstyd i jestem zawiedziona, że zamiast iść do przodu w dobrą stronę to ostatnio jest tylko gorzej, bo staczam się coraz bardziej na dno. Czuję, że zawiodłam swoją psychiatrę u której leczę się wiele lat. Mieliście kiedyś taką sytuację, że nie pojawiliscie się na sesji bez żadnego wyjaśnienia? Wiem, że źle zrobiłam, ale jestem w takim stanie, że nie mogłabym dziś rozmawiać nawet z psychiatrą.

[Szczebiotka]

Godzinę temu, gżegżółka napisał:

Hej, nie przedłużając miałam dziś umówioną wizytę u psychiatry, jednak jestem w takim dole, że nie dałam rady ani pojechać do przychodni czy nawet zadzwonić. Psychiatra dzwoniła do mnie dwa razy, ale nie byłam w stanie odebrać. Czuję wstyd i jestem zawiedziona, że zamiast iść do przodu w dobrą stronę to ostatnio jest tylko gorzej, bo staczam się coraz bardziej na dno. Czuję, że zawiodłam swoją psychiatrę u której leczę się wiele lat. Mieliście kiedyś taką sytuację, że nie pojawiliscie się na sesji bez żadnego wyjaśnienia? Wiem, że źle zrobiłam, ale jestem w takim stanie, że nie mogłabym dziś rozmawiać nawet z psychiatrą.

Hej 

Moim zdaniem źle zrobiłaś, powinnaś chociaż zawiadomić jak się czujesz i dlaczego nie dasz rady dzisiaj tego zrobić. Nie, nie miałam takiej sytuacji. Owszem były przypadki gdzie po prostu zapomniałam o wizycie, ale umawiałam się od razu na następną tłumacząc co się stało.

[Illi]

1 godzinę temu, gżegżółka napisał:

Hej, nie przedłużając miałam dziś umówioną wizytę u psychiatry, jednak jestem w takim dole, że nie dałam rady ani pojechać do przychodni czy nawet zadzwonić. Psychiatra dzwoniła do mnie dwa razy, ale nie byłam w stanie odebrać. Czuję wstyd i jestem zawiedziona, że zamiast iść do przodu w dobrą stronę to ostatnio jest tylko gorzej, bo staczam się coraz bardziej na dno. Czuję, że zawiodłam swoją psychiatrę u której leczę się wiele lat. Mieliście kiedyś taką sytuację, że nie pojawiliscie się na sesji bez żadnego wyjaśnienia? Wiem, że źle zrobiłam, ale jestem w takim stanie, że nie mogłabym dziś rozmawiać nawet z psychiatrą.

Czasu nie cofniesz, biczowanie się, że źle postąpiłaś nie wpłynie na pewno pozytywnie na Ciebie. Ot, stało się i już. Życie płynie dalej, teraz musisz się zastanowić kiedy jesteś w stanie umówić się z lekarzem. Pytanie też, czy chodzisz prywatnie czy na NFZ. Jeśli prywatnie to czy nie musisz zapłacić za tę wizytę mimo iż się nie odbiła. Jeśli na NFZ to czy nie "wypadasz z kolejki" stałych wizyt i nie będziesz musiała czekać np. pół roku na kolejną wizytę. 

Nie miałam sytuacji, że nie poszłam do psychiatry, natomiast miałam tak z innymi lekarzami. Wystarczyło krótkie "nie mogłam z powodów osobistych/zdrowotnych". Nigdy nie było problemu, więc uważam że psychiatra tym bardziej zrozumie.  

[Dalja]

Hej gżegżółko kazdy znasz robi takie rzeczy, że zawodzi samego siebie, i to bardzo często, to dołujące ale tak jest.

Ale tak naprawdę to twój problem jest żaden! Wyjaśnij że miałaś zły czas i tyle. Myslisz że ty jedna umawiasz wizytę i nie przychodzisz, oni mają pełno pacjentów.

Swoją drogą to, umiejętność wciskania kitów w życiu wielu osobom je ułatwia. Znam taka, co by zadzwoniła byle kiedy bez zapowiedzi i na żywca taki kit wymyśliła że jeszcze by lekarz przepraszał a nie na odwrót

[Relfi]

8 godzin temu, gżegżółka napisał:

Czuję wstyd i jestem zawiedziona

 

8 godzin temu, gżegżółka napisał:

Czuję, że zawiodłam swoją psychiatrę u której leczę się wiele lat.

 

8 godzin temu, gżegżółka napisał:

Wiem, że źle zrobiłam, ale jestem w takim stanie

 

Ojejku... Ale dlaczego ? Bierzesz udział w jakiś zawodach egzaminacyjnych? Kiedy przychodzisz do kogoś po poradę, najlepiej ci będzie jak sama masz ochotę tam pójść (bo wiesz że warto, bo jest ciekawie), zwłaszcza w taki gorszy dzień. Radzę dobieraj takich ludzi w swoim otoczeniu i życiu, z którymi czujesz się dobrze, masz zaufanie, a nie odczuwasz presję. Jeżeli już kogoś znasz jakiś czas to możesz to zauważyć, bo jak jesteś wtedy niepewna, to wpłynie to na ile udaje się coś przepracować.

 

Trochę jak z dziećmi, które zmusza się do nauki, to mogą odmawiać i buntować się. Ale gdy nie czują presji i same się czymś zainteresują to idą jak burza.

 

Czasami może być też tak, że chcemy być ze sobą sami przez jakiś czas, przetrawić sobie pewne sprawy, poukładać w głowie, albo przejść przez okres żałoby, różne sytuacje.