Nietypowe objawy (stale odczuwany ból, zanik emocji)

[r4d3k95]

Witam,

Piszę, aby "pochwalić się" moimi objawami, przedstawić swoje leczenie i prosić o porady.

 

Generalnie moim problemem jest ból w klatce piersiowej, który odczuwam 24h/7. Ból ten związany jest ze sferą emocjonalną, gdyż towarzyszy mu brak odczuwania emocji (zwłaszcza pozytywnych). Bez leków bym tego bólu nie był w stanie wytrzymać, natomiast leki redukują go do poziomu, który jest do wytrzymania, natomiast daleki jest ów stan od moich oczekiwań. Nie jestem w stanie praktycznie czytać, z powodu braku koncentracji. Dużym wysiłkiem jest dla mnie podejmowanie różnych aktywności, np społecznych w celu nie skupiania się na bólu, który przez cały czas jest na pierwszym planie mojej uwagi. Psychiatrycznie leczę się od kwietnia 2017. Od tego czasu dwukrotnie byłem w szpitalu.

 

U źródeł mojej choroby prawdopodobnie stoją straty emocjonalne, których przeżyłem kilka w niedługim okresie. Ból pojawił się równocześnie kiedy doznawałem tych strat. Ból nasilił się od momentu psychozy, która była zwieńczeniem trzech dużych strat emocjonalnych. Czuję się jakbym był samym intelektem (intelekt jest sprawny, za wyjątkiem braku koncentracji i problemów z pamięcią), bez emocji.

 

Moje oczekiwania są proste: powrót do normalnego życia, bo teraz to jest jedynie wegetacja. Muszę zapełniać czas graniem w gry komputerowe, bo ciężko mi zajmować się czymś sensownym. Uczyć się nie jestem w stanie mimo chęci i prób co jakiś czas.

 

Brałem:

-wenlafaksynę + mirtzapinę (ze skutkiem tygodniowej dużej poprawy, która przeminęła)

-paroksetynę wraz z buspironem, magnezem dożylnym, mianseryną i ketrelem (bez zadowalających efektów)

-amisulpryd + mirtazapina (bez zadowalających efektów)

-duloksetyna, sulpiryd, mianseryna, ketrel (bez zadowalających efektów)

-anafranil + olanzapina + karbamazepina (bez zadowalających efektów)

 

Biorę:

wenlafaksynę 225 + aripsan 15 + olanzapina 15

 

Olanzapina jest na sen (bez leków nie jestem w stanie spać). Diagnozy lekarzy są różne. Wszyscy psychiatrzy są zgodni co do depresji, jeden u którego się teraz leczę dostrzega ChAD. Z obydwu szpitali, w których byłem dotychczas skierowano mnie na oddział leczenia zaburzeń osobowości. Póki co nie jestem jeszcze zdecydowany, aby tam jechać, jednak rozważam to i podejmuję kroki ku temu. Terapia jest ważnym elementem mojego leczenia. Chodzę na indywidualną i grupową, które co prawda nie pomagają mi na główny problem jakim jest ból i brak emocji, ale pomagają mi ułożyć sobie wszystko lepiej w głowie i zajmować rozsądniejszą postawę wobec mojego cierpienia, oraz rozumieć lepiej strukturę własnej psychiki i przyczyny psychologiczne mojej choroby.

 

Wykonano mi wszelkie badania serca, mózgu (EEG, Rezonans głowy, przepływy mózgowe) bez rezultatów, nie licząc nieprawidłowego eeg, na który przyjmowałem karbamazapinę).

 

Następną wizytę u psychiatry mam 28 lutego. Do tego czasu chcę ułożyć sobie w głowie plan na dalsze leczenie. Jeśli chodzi o to jak reaguję na obecne leki, to wenlafaksyna mnie podtrzymuje, ale nie jest jakoś rewelacyjnie, dzięki olanzapinie śpię, a aripsan biorę od 7 dni, póki co przymula, ale mam nadzieję, że jeszcze się rozkręci.

 

Póki co w głowie mam w razie niepowodzenia aripsanu, wymianę na flupentiksol. Za wenlafaksynę można spróbować amitryptylinę, za olanzapinę mirtazapinę raz jeszcze (mając w pamięci ten tydzień w szpitalu, kiedy była wyraźna poprawa). Może ktoś z Was spotkał się z podobnym przypadkiem, albo ma jakieś pomysły, na leczenie, na które sam nie wpadam. Jeśli niemożliwa jest póki co likwidacja bólu i jego przyczyny w organiźmie to zależy mi przynajmniej na tym, abym zaczął przeżywać jakieś emocje. Przed chorobą byłem osobą wysoce emocjonalną, skłonną do wzruszeń, kierującą się sercem w życiu, a teraz zamiast tego czuję tylko ten ból, no i taki stan utrzymuje się już od ponad pół roku. No i jeśli macie wiedzę na temat oddziałów leczenia zaburzeń osobowości (zwłaszcza mam na myśli Kraków i Starogard Gdański), to też chętnie wysłucham.