Witam wszystkich zgromadzonych :-)

[SadSad]

Witam,

jestem kobietą mam 29 lat, jestem z centralnej Polski.

Od około 4-5 lat borykam się z zaburzeniami nastroju, czasem było "normalniej" czasem bardzo źle z myślami samobójczymi, bez stanów euforycznych.

Trzy lata temu przeżywałam przez około 1,5 roku ogromy stres związany ze sprawami rodzinnymi. Odcisnęło to na mnie ogromne piętno. Z wszystkim byłam praktycznie sama, ale jakoś się podniosłam.

Niestety trzy miesiące temu dostałam kolejny cios - rozstałam się z partnerem (a właściwie zostałam porzucona) z którym byłam w większości cudowne dwa lata. Pierwszy miesiąc spędziłam w łóżku płacząc w poduszkę. Teraz jet już lepiej, ale przyszły kolejne destrukcyjne uczucia - poczucie beznadziejności, ogromnej samotności, analizowania i rozmyślania co zrobiłam źle i - że nie jestem wystarczająco dobra.

Zdarza mi się nie wstać do pracy, chciałabym poszukać nowej, ale poczucie beznadziei, niemocy nie pozwala mi nawet napisać CV, leżałabym całymi dniami w łóżku, a jak pojawi się moment że chciałabym wyjść to - nie mam z kim... i wtedy jest jeszcze gorzej.

Nigdy nie byłam u lekarza psychiatry, wiem, że czas najwyższy się wybrać jednak obawiam się sama nie wiem czego, tego że będę musiała opowiadać...?

Witam wszystkich i pozdrawiam

[ekspert_abcZdrowie]

Witaj na forum!

 

Jeśli czujesz potrzebę skorzystania ze wsparcia psychiatry, nie zwlekaj. Bardziej jednak potrzebujesz takiej konsultacji ze względu na swoje zaburzenia nastroju niż na rozstanie z partnerem, które niewątpliwie było/jest dla Ciebie trudnym przeżyciem, ale wierzę, że jesteś w stanie uporać się z tym sama. Pozdrawiam i powodzenia!

[NN4V]

W czym konkretnie "nie jestem wystarczająco dobra"? Odżałuj i zamknij ten rozdział. Nikt nie jest wystarczająco dobry, by każdego i zawsze utrzymać w związku.

[Psychciu]

czołem