Bliski koniec

[milena]

...

Edytowane 16 Grudnia 2007 przez Gość

[Gość]

Cześć milena. Miło Cię poznać.

 

Masz rację, we mnie też kłębi się niesamowita mieszanka emocji. Więc witaj na pokładzie. Razem damy sobie rad.

Pozdrawiam cieplutko

[kasta]

Tak wyglada zycie z ta przypadloscia... Ale to dobrze, ze sie na siebie zloscisz....Wbrew pozorom, jak sie porzadnie wkurzysz, to zaczniesz normalnie zyc!!! Bo niby dlaczego mamy sie zamykac i prowadziz zywot miedzy kuchnia a sypialnia? Dlaczego bez przerwy mamy sie czegos bac? Co to ma byc? Czy jestesmy jakimis inwalidami???? Zlosc mobilizuje!!!

Pozdrawiam

[pyzia1]

Racja, JA czuję się dokładnie tak samo. Witaj

[morpheus]

no hey mileno witamy w naszych skromnych ale szczerych do pomocy progach (jestesmy tutaj i nie bedziemy glusi na twoje wolania o pomoc

[mammmmmmmma]

Witam wszystkich. Czuje się identycznie z jedną niewielką różnicą nie jestem zła na siebie nie mam już siły się nawet złościc. Moje dziecko od czwartku u teściów a ja sama tradycyjnie w domu teraz przynajmniej moge sie z kimś podzielić tym co czuje. Jutro chrzciny mojego siostrzeńca nie kłade się spać bo panicznie sie boje, że zaśpie. Ale są pozytywne aspekty tej mojej samotności nie musze wstawać z łóżka i robić nic do jedzenia prawde powiedziawszy nie jadłam już od 4 dni myślałam, że pramolan poprawi mój apetyt ale niestety nie zadziałał, ale dobrze usypia jak biorę go o 22 to wstaję o 14 następnego dnia, naszczescie moje dziecko potrafi otwierac lodówke i serki zawsze tam jakieś są, jestem do niczego przez to wszystko nawet moje dziecko cierpi i niepotrafie sie nia zajac tak jak powinnam. Chciałam sie wziąsc w garść juz wiele razy ale na checiach zazwyczaj sie konczy. Pozdrawiam wszystkich

[Jovita]

ohh jak ja cie rozumiem , witaj na forum nie jestes pierwsza i nie ostatnia , trzymaj sie dasz sobie rade