fobia społeczna - moim okiem

[doloress]

Czesc. Mam 21 lat. Cierpie na fobie spoleczną oraz depresje.

Jestem na 3-cim roku studiow medycznych, wiec temat zaburzeń psychicznych nie jest mi rzeczą nienznaną i obcą. Mam swiadomosc na czym to polega.

Wiedząc ze jest to problem kreowany glownie przeze mnie samą, i jest w mojej glowie, myslalam ze uda mi sie samej zapanowac nad tym.

Ale mija juz kolejny rok i moge go zaliczyc do kolejnego straconego roku, poniewaz NIC nie zmienia sie w moim zyciu.

Kazda prosta rzecz ktora jest związana z ludzmi, to dla mnie wyzwanie. Fobia zabiera mi wiele - nie mam blizszych relacji, rezygnuje ze spotkań, staje się niewidzialna poprzez wlasne postepowanie.

Najgorsze w tym są dwie rzeczy.

Po pierwsze, męcze się nie tylko podczas przebywania z ludzmi, ale także po wyjsciu z uczelni - uczucie wiecznego poniżenia, kompromitacji. Natłok myśli udaje mi sie przerwać głównie przez uciekanie w internet, przez co moje zycie staje się totalnym marnowaniem czasu.

Po drugie, czuje ze nie chce juz dusic tego w sobie i wypierac problemu. Ale nie ma ani jednej osoby, poza moją mamą, której mogłabym o tym powiedzieć, która byłaby wstanie zrozumieć jak ciężkie staje się zycie mając fobie spoleczną

W tym momencie, czuje się całkowicie bezsilna. Nie wiem co mam dalej z tym robic.

Czy znajde tutaj choć jedną osobę, która chciałaby mi odpowiedzieć ?

[NN4V]

Dlaczego wybrałaś studia medyczne?

Co mówi Twoja matka, gdy jej opowiadasz o swoich problemach?

[ryska]

doloress, ja tak egzystowałam do 28 roku życia. To było 2 lata temu. I przez ten czas niewiele się zmieniło poza tym, że przez internet właśnie poznałam mojego obecnego chłopaka (pierwszego) i on próbuje mnie wyciągać z tego doła, wspiera mnie. W nim cała moja nadzieja. Jeśli udałoby Ci się znaleźć taką bratnią duszę to na pewno byłoby CI trochę lżej.

[bedzielepiej]

Ale jak udało Ci się przetrwać trzy lata, te wszystkie egzaminy ustne, praktyki? To nie są łatwe studia nawet jak się nie ma fobii.

I co jak przyjdzie Ci mieć kontakt z pacjentem, bo to praca z ludźmi.

 

Ale z drugiej strony

lekarz który opanował swoje słabości i fobie to prawdziwy rarytas, żadne Szczekliki i Konturki nie dadzą tego co może dać Ci depresja!

[lulinasky]

żadne Szczekliki i Konturki nie dadzą tego co może dać Ci depresja!

 

 

Co masz na myśli dokładnie?

[bedzielepiej]

Co masz na myśli dokładnie?

 

że sucha teoria z książek medycznych nie umywa się do życiowego doświadczenia. Mierząc się z własną chorobą można lepiej zrozumieć chorujących i im pomóc.