Związek stresu z chorobami kręgosłupa

[bpz1985]

Powszechnie przyjmuje się, że choroby kręgosłupa w większości przypadków spowodowane są fizycznym zaniedbaniem własnego organizmu: siedzącą postawą (szczególnie w dzieciństwie i okresie dojrzewania), zgarbione plecy, noszenie ciężkich przedmiotów, brak uprawiania sportu, brak chęci i motywacji do poprawy kondycji fizycznej. Jednakże w wyniku przeprowadzonych badań, które dowodzą, że na choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa może także wpłynąć stres i nerwica, który to w nowoczesnym świecie pojawia się bardzo często już w młodym wieku – zarówno u kobiet jak i mężczyzn, nasuwa się także aspekt psychologiczny i psychiczny podłoża powstawania i leczenia chorób kręgosłupa.

Skutki przewlekłego i chronicznego stresu mogą być opłakane. Napięte mięśnie całego ciała mogą spowodować osłabienie układu odpornościowego, zaostrzanie objawów wielu chorób z autoagresji, np. Hashimoto, Gravesa-Basedowa, reumatoidalnego zapalenia stawów, cukrzycy, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Przeprowadzono badani, które dowodzą, ze wyniku nieustającego stresu, jeżeli żyjemy w ciągłym napięciu po dniu czasu nasz kręgosłup (rdzeń kręgowy) jest w stanie skurczyć się o 2 cm. Skurczony i ściśnięty rdzeń kręgowy z czasem może nawet doprowadzić do wypadnięcia dysku między kręgami. Bóle kręgosłupa są wynikiem napięcia i przeciążenia mięśni, które pod wpływem adrenaliny stają się twarde jak kamień. W momencie zagrożenia chowamy głowę w ramionach i odchylamy ją. Wyginają się kręgi szyjne i piersiowe. By utrzymać odpowiednią postawę, muszą pracować inne mięśnie. To zwykle powoduje ból w odcinku szyjnym lub lędźwiowym. Pamiętajmy, ze nasz organizm jest niczym innym jak wielkim myślącym motorem elektrycznym i chemicznym i zachwianie jego równowagi spowodowanej stresem, może stanowić dla nas bolesne konsekwencje. Ważnym więc jest określenie swojego problemu – czy przypadkiem nie powstał on w naszej głowie – może bardziej będzie nam potrzebna pomoc psychologa lub psychoterapeuty. Wszystkie organy naszego organizmu są wzajemnie powiązane, więc dysfunkcja jednego z nich może pociągnąć za sobą kłopoty i bóle całego organizmu. Rdzeń kręgowy wraz z mózgiem tworzy centralny układ nerwowy naszego organizmu, to elektrownia, źródło energii naszego ciała, tak więc zadbajmy o niego, by już za młodu nie nabawić się chorób kręgosłupa.

Życie w ciągłym napięciu nerwowym powoduje poważne dolegliwości, które niekiedy nasilają się dopiero po zakończeniu stresującej sytuacji. Warto więc częściej (jak to możliwe) odpoczywać (prawdziwie, a nie przed telewizorem lub komputerem), wyjechać w odludne, odstresowawszy miejsce, albo też zasięgnąć porady terapeuty, specjalisty – dietetyka, osteopaty, fizjoterapeuty, psychologa, psychiatry, psychoterapeuty. Można też wziąć udział w treningu grupowym, turnusie rehabilitacyjnym radzenia sobie ze stresem, traumą psychiczną. Najlepiej w miejscu, które sprzyja relaksowi i wypoczynkowi. Miejscu, gdzie można spotkać się wspólnie, kompleksowo przeanalizować problem każdego z uczestników turnusu. Od tego zależy zdrowie ciała, psychiki i duszy każdego z nas.

 

prof. dr hab Yaroslav Bahriy i zespół ośrodka Mental Relax House

Turawa, woj. opolskie

Edytowane 20 Sierpnia 2015 przez Gość

[ekspert_abcZdrowie]

W sumie już od dawna wiadomo, że stres, lęki, obawy powstające w psychice mają swoje odzwierciedlenie w stanie fizycznym organizmu (np. zwiększona produkcja katecholamin wskutek stresu), a każda zmiana w organizmie wpływa na stan emocjonalny, np. ból fizyczny sprawia, że stajmy się przygnębieni, smutni albo poirytowani. Zatem organizm (ciało) i psychika (emocje) są z sobą wzajemnie sprzężone, jedno wpływa na drugie i odwrotnie...