Z nerwów wyrywam sobie brwi...

[bobik]

Postanowiłem się tu zarejestrować, ponieważ potrzebuję porady. Chciałbym skończyć z problemami, które towarzyszą mi od kilku lat, każdego dnia. Chodzi o to, że nadmiernie przejmuję się wszystkim. Kiedy zostanę skrytykowany w pracy, gdy coś w szkole jest nie tak, gdy mam jakieś poważniejsze problemy, wtedy bradzo się tym przejmuję i caly czas rozmyślam, analizuję, winię siebie. Czasem staram się zapanować na tym i choć na chwilę zapomnieć, ale nie potrafię. Bardzo łatwo mnie zdenerwować i wyprowadzić z równowagi. W pracy uchodzę za osobę pewną siebie, ale tylko dlatego, że dobrze się maskuję. Tak naprawdę krytyka bardzo mnie boli i demotywuje. Moje relacje ze współpracownikami są bardzo dobre. Kolejnym moim problemem jest brak pewności siebie w stosunkach damsko-męskich. Miałem kiedyś sympatię, która nadużyła mojego zaufania i bardzo dużo deklarowała, lecz któregoś dnia po wyjeździe za granicę, po prostu przestała się odzywać. Odnalezienie jej obrałem sobie za punkt honoru, lecz nie udało się. Zapadła się jak kamień w wodę. Nie znam nikogo z jej rodziny i znajomych, kto mógłby pomóc. Te doświadczenie strasznie dało mi w kość... Wracając do mojego nadmiernego przejmowania się i braku pewności siebie napiszę jeszcze o czyś mega wstydliwym. Stres odreagwuję ciągając się za brwi i czasem je wyrywając albo... obgryzjąc włosy na rękach (wiem, to strasznie głupie). Nie potrafię nad tym zapanować. Obgryzam te włosy i wypluwam. Trochę mnie to bawi, bo mam rękę do połowy jakby wydepilowaną, ale wiem, że tak naprawdę jest to poważny problem. Od czego mam zacząć, by zapanować nad sobą i zacząć żyć bez ciągłej gonitwy myśli?

[Gość]

OD wizyty u psychologa

[monk.2000]

Cześć.

Ja nietypowo. Uświadom sobie, że ludzie, którym wszystko się udaje występują tylko w filmach.

 

Mówisz, że przejmujesz się krytyką. Może za bardzo polegasz na zewnętrznych ocenach. Warto samemu ustalić jakie są twoje mocne strony i co interesującego jest w tobie. Może się okazać, że przejmowałeś się niepotrzebnie. Tak samo z nauką czy pracą, warto żebyś wiedział co z tego masz i dlaczego to robisz. Większa pewność siebie powoduje, że człowiek nigdy nie jest zmiażdżony krytyką, a co najwyżej używa czyjegoś zdania do poprawienia realizmu tego co myśli o sobie.

 

Moim numerem jeden w walce z wewnętrznym krytykiem nie zostawiającym suchej nitki jest niebranie wszystkich myśli na serio i tobie też to polecam.

[Abbey]

Moim numerem jeden w walce z wewnętrznym krytykiem nie zostawiającym suchej nitki jest niebranie wszystkich myśli na serio i tobie też to polecam.

jakby rzeczywiście każdemu to się udawało...

Dobrze wiadomo, że to nie jest łatwe u np. osób wrażliwych, podatnych na krytykę, z jakimiś brakami emocjonalnymi z dzieciństwa czy inne takie. To tak samo jakby do osoby w głębokiej depresji kazać "wziąć się w garść" i zastanawiać się, czemu nie działa

[karoll007]

to sie nazywa trichotillomania, i dotyczy wyrywania jak i wlosow na glowie, brwi, rzęs, wlosow na reka, nogach, itd.. jest o tym osobny temat :) na to poradzi tylko terapia i samodyscyplina, jest to naprawde trudne,

[khaleesi]

Włosy na rękach? To musisz mieć je wyjatkowo długie. Możesz mieć trichotillomanie. Powinieneś iść do psychologa.