Jak pozbyć się złości?

[mojanati]

Od maja jakoś sobie radzimy, ale w dużym stopniu dzięki temu, że pomaga nam moja rodzina. Sama z małym dzieckiem bez pomocy nie dałabym rady. Zwłaszcza biorąc pod uwagę to, że nie miałyśmy gdzie mieszkać, a ja byłam wtedy bez pracy.

Co będzie dalej nie wiem...

[be_strong]

nie wierzeze to pisze, ale chyba rozwod jest tu najlepszym wyjsciem

niemniej jednak sugerowalabym wizyte u terapeuty..

chocby w celu wytlumaczenia jak sobie radzic z emocjami..

 

nic innego nie przychodzi mi do glowy..

 

moja wiara w ludzi jest na lekko różowawym świetle i lada moment wejdzie na czerwone..

przykro mi..

 

zupełnie nie wiem, co teraz Ci powiedzieć..

[klarunia]

jej, ja kiedyś też tak mówiłam: "co ja bym dała, żeby mieć chłopaka". Raz z jednym nawet byłam, choć mi się nie podobał. I wtedy uznałam, że najważniejsze, to, żebym sama się ze sobą dobrze czuła, bo związek i tak nie może mi dać tego "czegoś" czego się po nim spodziewałam. Teraz nawet jestem z chłopakiem, którego uwielbiam, ale on też nie potrafi mi podarować tego "czegoś". Uszczęśliwić mnie... zrozumiałam, że miłość to coś, co faktycznie ma się w sobie, jak to często się powtarza. I teraz pracuję nad tym, żeby rzeczywiście mieć ją w sobie.

[mojanati]

be_strong - chodzę na terapię:) i ja i moja córeczka tez:)

Dzisiaj jest wyjątkowo źle, bo jestem po spotkaniu z nim, bo chciał widzieć dziecko i rzeczywiście ze swoimi emocjami nie potrafię sobie poradzić.

Dwa lata temu przysięgał miłość, wierność, uczciwość, a w tym roku pojechał sobie na wakacje z inną. Po co był ten ślub?

[be_strong]

klarunia, ja to wszystko wiem..

naprawdę..

 

tylko po prsotu czasem przychodzą momenty, że boli..

 

a wczoraj Ktoś mi coś przypomniał - na moją własną prośbę

dziś przeczytałam coś co zabolało nieadekwatnie do treści..

i taki moment mam.. ciężki..

 

 

to są takie wahania..

ułamki sekund czasem.. czasem kilka godzin.. ale to rzadko..

jednak dziś - tak

aż się porzygałam ze stresu

 

WTF

[klarunia]

no ok, ja raczej nie napisałam tego po to, żeby ci coś uświadamiać, czy radzić, tylko żeby napisać refleksję o swoim życiu

[be_strong]

be_strong - chodzę na terapię:) i ja i moja córeczka tez:)

Dzisiaj jest wyjątkowo źle, bo jestem po spotkaniu z nim, bo chciał widzieć dziecko i rzeczywiście ze swoimi emocjami nie potrafię sobie poradzić.

Dwa lata temu przysięgał miłość, wierność, uczciwość, a w tym roku pojechał sobie na wakacje z inną. Po co był ten ślub?

 

no tak.. wyjdę na heretyczkę, ale czy w tym wszystkim był ten Boży Pierwiastek?

Jeśli nie, to niestety, ale współczesny świat jest podły, okrótny, każdy patrzy jak Cie wyruc*ać pod kazdym względem.. i bez Boga żywego wśród nas, niestety.. takie wartości jak rodzina nie mają zbyt dużych szans na przetrwanie..

a przynajmniej nie w jego czystej, nieskalanej postaci..

 

takie jest moje zdanie..

 

no nic... idę na plażę

modlitwa przy szumie morza byc może ukoi moje roztrzęsione serce

 

tulam Was mocno.. i naprawdę, czuję, że terapia by się Wam przydałą.. właśnie jeśli chodzi o te emocje i radzenie sobie z nimi!

no będziesz musiała być oparciem dla swojego dziecka.. czyli jakby podwójnie silna..

pomyśl o terapii .. polecam szczególnie katolickich terapeutów..

 

buziaki przeogromne..

 

-- 29 lip 2012, 23:25 --

 

no ok, ja raczej nie napisałam tego po to, żeby ci coś uświadamiać, czy radzić, tylko żeby napisać refleksję o swoim życiu

 

wiesz.. ale czasem też warto pomyśleć nad różnym aspektem danego problemu.. szczególnie, jeśli ktoś inny coś podobnego już przerabiał..

tak myślę..

 

 

no i nieskromnie powiem, że miłości to jest we mnie uuuuuuuuuaaaaaaaaa i jeszcze więcej

[klarunia]

wiesz.. ale czasem też warto pomyśleć nad różnym aspektem danego problemu.. szczególnie, jeśli ktoś inny coś podobnego już przerabiał..

tak myślę..

 

nie zrozumiałam tego. Nad różnym aspektem? co masz na myśli?

[Gunia76]

Myślę że jak się jest świadomym na co tak naprawdę się złościmy, albo dlaczego, to łatwiej nam zapanować nad złością. Ja odkąd uzmysłowiłam sobie, że drę się niemiłosiernie na dzieci tylko dlatego, że nikt mnie nie nauczył inaczej wyrażać złości, bo matka jak była zła darła się na mnie i powielam jej zachowanie, coraz częściej potrafię się opanować.

[be_strong]

nie zrozumiałam tego. Nad różnym aspektem? co masz na myśli?

 

 

 

w sensie z każdej strony.. nie tylko tej, którą widzimy my sami..

[Gość]

Jeszcze ten dupek nie chce mi oddać moich płyt i książek. Myśli, że jest panem i władcą i może robić co tylko chce. Jak zechce to wyrzuci z mieszkania, jak zechce to nie zapłaci na dziecko, jak zechce to zatrzyma moją własność. Jeju, jaka ja jestem wściekła.

Jak się tego pozbyć?

Potrzebuję chyba dobrego prawnika, bo innego sposobu na głupotę tego palanta nie ma.

No dokładnie, prawnika.

A co do rzeczy, to normalnie dzwonisz na policję z prośbą o interwencję, jak przyjadą to zobaczymy czy tez taki odważny będzie.

 

-- 30 lip 2012, 10:54 --

 

Myślę że jak się jest świadomym na co tak naprawdę się złościmy, albo dlaczego, to łatwiej nam zapanować nad złością. Ja odkąd uzmysłowiłam sobie, że drę się niemiłosiernie na dzieci tylko dlatego, że nikt mnie nie nauczył inaczej wyrażać złości, bo matka jak była zła darła się na mnie i powielam jej zachowanie, coraz częściej potrafię się opanować.

No tak, to już pół drogi, ale nie zawsze pomaga;/

[Gość]

no no... ta książka "Czas na wyleczenie" jest super... podzielę się fajnym fragmentem o gniewie...

 

http://s6.ifotos.pl/img/gniewPNG_rqhqwrw.PNG

[Gość]

Monar, przeczytałam dobre to prawdziwe.

[Gość]

Psycholog też mi mówiła, że by się chciało od razu coś z tym robić...

[be_strong]

no no... ta książka "Czas na wyleczenie" jest super... podzielę się fajnym fragmentem o gniewie...

 

http://s6.ifotos.pl/img/gniewPNG_rqhqwrw.PNG

 

 

aż zajrzę..

[Gość]

be_strong, polecam:)

[mojanati]

Co do tego fragmentu, to ja nie wiem jak mam sobie pozwolić na gniew. Mam ochotę pójść do mojego męża, wykrzyczeć mu wszystko, tylko, że efekt będzie jedynie taki, że on wyzwie mnie od wariatek i może jeszcze spróbuje odebrać mi dziecko.

Tak żyć z gniewem jest bardzo ciężko.

[Gość]

mojanati, to trzeba to gdzie indziej wykrzyczeć, np na terapii.

[Gość]

dziś fajny sposób radzenia sobie ze złością zaobserwowałam... otóż mój przyjaciel dostał ofertę pracy, lecz rok szkolny już się zaczął. i miał dylemat. czy wybrać tygodniową pracę i sobie dorobić czy wybrać szkołę... i tak szliśmy, szliśmy i zaczął co jakiś czas wydzierac się, ale nie na kogoś. po prostu tak na głos, ale nie na nikogo. wiecie takie jakby "aaaaaaaa" ze złości. nie "ty pizdo" bla bla bla. takie fajne wyładowanie złych emocji... tylko w domu tak robić, to tak trochę nie wypada... z kolei na dworze samemu też tak trochę nie wypada, bo pomyślą, że jest się szalonym... ale bardzo... fajny sposób. nie powiem...

[betty_boo]

ja kiedys ulepiłam z gliny swoją złość...tylko ze wtedy jeszcze nie wiedziałam co to jest. mielismy lepic cokolwiek co nam dusza dyktuje i ulepiłam stwora z krzywa twarzą i złymi oczami, takiego ponurego i przygarbionego

[Gunia76]

Co do tego fragmentu, to ja nie wiem jak mam sobie pozwolić na gniew. Mam ochotę pójść do mojego męża, wykrzyczeć mu wszystko, tylko, że efekt będzie jedynie taki, że on wyzwie mnie od wariatek i może jeszcze spróbuje odebrać mi dziecko.

Tak żyć z gniewem jest bardzo ciężko.

Czytałam kiedyś w jakiejś gazecie psychologicznej opowieść o kobiecie, która tak bardzo kochała swojego męża (albo tak się go bała) że nie miała odwagi się z nim kłócić, ani wykrzyczeć mu np o co ma pretensje. Brała więc jego garnitur na wieszaku, zamykała się w łazience i darła na ten garnitur. Wszystko potrafiła wygarnąć i złość jej przechodziła

[Gość]

Gunia76, bardzo fajny sposób:D Chociaż mało asertywny. Wydaje mi się, że jednak powinno się komunikowac partnerowi jesli cos się nam w związku nie podoba.

betty_boo, ja kiedyś sporo tańczyłam, fajny sposób na wyładowanie. Lubię też sobie pośpiewać czasem, rzadko kiedy ale też czasem rysuję, maluję ,lepię.

[Gunia76]

A co jak dzieci doprowadzaja do szału????? Moja trzylatka dzisiaj miała dzień wrzasków o wszystko, coś jej się nie udało, albo nie po jej myśli było kończyło się wrzaskiem, krzykiem, kładzeniem na podłodze... Mnie aż furia brała....Aż mnie ręka świerzbiła żeby jej przylać, żeby też sie wydrzeć... Kiedyś tak robilam, teraz stłumiłam w sobie z wieeelkim trudem co przypłaciłam atakiem lęku, bólem w klatce i ogólnym roztrzęsieniem.

[Gość]

Gunia76, to też trzeba było się położyć na podłodze i się zaczać drzeć Od razu by się uspokoiła.

[Gość]

Kafka

chciałabym to zobaczyć ..