Diskinezy, akatyzja

[unknown]

Czy wystąpiła u Was jedna lub obie przypadłości ?

Jeśli pojawiła się dyskineza to po jak długim zażywaniu leków (w jakich dawkach), czy ustąpiła i czym się objawia ? Jeśli stosujecie długo leki i nic się nie dzieje to też piszcie.

Akatyzja (jaki u Was miała związek z lekami). Wystąpiła przed ich zażywaniem, w trakcie, po. Czy jest jakiś działający na Was lek ? Co dla Was oznacza akatyzja. Może to ktoś opisać z perspektywy osoby doświadczonej, a nie jako encyklopedyczna definicja ?

 

(Diphergan poza "klasycznym" zastosowaniem stosuje się również w leczeniu "psychotycznym" o co chodzi ??? Nie bardzo rozumiem, ale widziałem kilkakrotnie jak lekarze dodawali to do neuroleptyków po co? Może ktoś się z tym spotkał)

Edytowane 11 Stycznia 2012 przez Gość

[EvilAngel22]

Diphergan działa uspokajająco , a wraz z neuroleptykiem potęguje jego uspokajające działanie .

[slyx]

ja mam zawsze akatyzję jak biorę anytdepresanty fatalna rzecz ktoś tutaj opisał że to jest jeden z powodów samobójstw pacjentów , akatyzja to przymus bycia w ciągłym ruchu nie dasz rady ani usiąść ani się położyć nosi cię musisz cały czas chodzić

 

tyle mogę napisać odnośnie akatyzji

 

odnośnie dyskinez to są to różne ruchowe zaburzenia u mnie to się objawia zginaniem palców u stóp albo ciągłe ruszanie nimi bezustanne ale są też takie typowo uciążliwe jak kręcz karku wygina ci szyję i kark czasem kciuk , po prostu się wygina

[Stonka]

Ja miałąm i akatyzje i dyskinezy

Akatyzję uwazam za potworne cierpienie, nie do opisania...

A Dyskienzy wygladaly u mnie tak, ze jak probowalam spac to wyginalo mi cale cialo i tak co kilka sekund...zrobili mi to w najbardziej renomowanym szpitalu w Polsce i i jeszcze temu zaprzeczali...wypisali do domu w takim stanie

Ogolnie zanim przezylam traume i siegnelam po tabletki bylam normalna osoba, a teraz moje cierpienie jest niewyobrazalne

odradzam wszelkie neuroleptyki

[czarnobiała mery]

ja miałam akatyzję przez kilka tygodni w szpitalu po fluanxolu. Gdybym miałam jeszcze kiedykolwiek doświadczać akatyzji, wolałabym umrzeć, to jest potworne uczucie, byłam tak wycieńczona ciągłym chodzeniem, nie mogłam przeczytać akapitu w książce, bo musiałam cały czas być w ruchu, gdy próbowałam zasnąć, nogi próbowały chodzić, prosiłam wtedy mamę, żeby mnie zabiła, ale na szczęście po zmianie leków minęło.