Samotność

[zmęczona_wszystkim]

  Bonus napisał(a):

Tak, ale to nie znaczy, że się kogoś już dobrze zna przez posty.

 

Ale i tak wiele mozna o tej osobie powiedzieć. Wszystko zależy od poruszanych tematów.

[jetodik]

przez neta dużo można się o kimś dowiedzieć, ale tylko jeśli on sam o sobie dużo napisze i na kluczowe tematy, oczywiście zakładając, że pisze prawdę.

[mark123]

  advanced napisał(a):

mark123, każdy ma jakieś dobre strony, skupiaj się na nich a będzie ci łatwiej w życiu.

Nie każdy ma przydatne dobre strony.

[zmęczona_wszystkim]

  jetodik napisał(a):

przez neta dużo można się o kimś dowiedzieć, ale tylko jeśli on sam o sobie dużo napisze i na kluczowe tematy, oczywiście zakładając, że pisze prawdę.

 

Ale czasami wiele mozna wywnioskować, chociaż ktoś pisze coś zupełnie innego. Wszystko zależy od indywidualnych przypadków Trudno generalizować.

[Gość]

  zmęczona_wszystkim napisał(a):

  Bonus napisał(a):

Nie wiem o co Ci teraz chodzi?

Ja na nic nie zwalam, niczego. Po prostu jest taka sytuacja, jaka jest i już. A tak w ogóle, to od kiedy ocenia się ludzi, nie znając ich? I jeszcze się twierdzi "na podstawie postów ja wiem wszystko o kimś"...

Czy to jest mądre??

 

bonus, nikt nie mówi, ze na podstawie postów wie wszystko, ale zerknij chociażby na to, co napisał Advanced. wszystko, co piszemy w jakiś sposób o nas świadczy, a im więcej piszemy, nasze reakcje i poruszane tematy wiele o nas ludziom mogą powiedzieć. To nie jest ocenianie, tylko pisanie innym, co się zauważa w ich zachowaniu, bo czasami osoby wypowiadające się same tego nie zauważają. Od tego jest forum.

 

No właśnie, zamykanie umysłu na innych nie jest dobrym rozwiązaniem. Koleżanka dobrze mówi.

[Gość Bonus]

Pisanie prawdy na postach, to jest podstawa do tego, aby się czegoś o kimś dowiedzieć. Ale i tak, nigdy nie pozna się kogoś, tak całkowicie.

Bo to jednak tylko pisanie, a nie rzeczywista rozmowa. Ja bym to nazwał, taką "teoretyczną znajomością", ale też nie do końca.

 

-- 05 sie 2014, 21:13 --

 

To będzie zawsze, taka znajomość powierzchowna, na podstawie pisania, postów. Liczy się zawsze realna i bliska znajomość. Czyli tu musi być praktyczna sytuacja, bo teoria nie zawsze ma wiele wspólnego z praktyką.

[Gość]

''Nawet, gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata, nic mu to nie pomoże, jeśli nie ma przyjaciela, któremu mógłby o tym powiedzieć.''

Catharina E. Goethe dobrej nocy smutasy.

[mark123]

  Bonus napisał(a):

Pisanie prawdy na postach, to jest podstawa do tego, aby się czegoś o kimś dowiedzieć. Ale i tak, nigdy nie pozna się kogoś, tak całkowicie.

Zgadzam się, nie ma możliwości poznania kogoś w pełni na podstawie postów.

[Gość]

Ale można poznać trochę, a "dopoznawać" realnie

[Gość Bonus]

Pod warunkiem, że znajomość przeniesie się do rzeczywistości, a tak nie zawsze się dzieje.

[Gość]

Ale jednak jakiś tam odsetek się przenosi

[Gość Bonus]

Na różnych portalach randkowych, nie zawsze udają się znajomości w rzeczywistości. Nawet jeśli, to nie wychodzą w rzeczywistości, z różnych powodów.

Nigdy nie wiadomo, na kogo się trafia...

[zmęczona_wszystkim]

Jak najbardziej się przenosi Moje partnerki też znalazłam w sieci, a potem przenosiło się wszystko do realu: raz wczesniej, raz później

[Gość Bonus]

Bzdury...

Zależy od szczęścia i wielu okoliczności.

[zmęczona_wszystkim]

  Bonus napisał(a):

Bzdury...

Zależy od szczęścia i wielu okoliczności.

bzdury, bo Tobie się nie przydarzyło? Ale przydarza się innym i to wielu osobom. Zależy nie tylko od szczęścia, ale i od nastawienia i osobowości samych ludzi.

[Arhol]

Hazard,relacje i zawieranie znajomości to w sporej części hazard,ale nie powinno się też zwalać tylko na czynnik losowy ^_-.

1 i to samo co wyżej,jak zaobserwowałem

[Gość Bonus]

Tu się zgodzę.

[Gość]

Nadal czuję się samotnikiem.

[devnull]

Ale mnie urządził lekarz, teraz nie mam nawet prawa do terapii, bo jestem uzależniony od benzo,

to kur*a idiota, przecież mógł sobie zdawać z tego sprawę wcześniej a nie po fakcie,

najwidoczniej wie że skoro kilka lat terapii niewiele mi pomogło to i tym bardziej teraz nie pomoże,

no bo niby czemu, drzewa starego się nie przesadza.

 

Mam prawo nie wierzyć w terapię skoro pewnie jestem prawdopodobnie jednym z najdłużej

terapeutyzowanych ludzi na tym forum (6 lat - 4x grupowa, około 7 indywidualnych),

każda średnio pół roku czasu, najdłuższa chyba 2 lata, ale były takie że i po 3 miesiącach

terapeuci rozkładali ręce albo po prostu z różnych przyczyn nie można było kontunuować.

 

Teraz większość terapii jest płatna więc i tak nie mam dodatkowo na nie szans.

[Krzysiek85]

  devnull napisał(a):

Ale mnie urządził lekarz, teraz nie mam nawet prawa do terapii, bo jestem uzależniony od benzo,

to kur*a idiota, przecież mógł sobie zdawać z tego sprawę wcześniej a nie po fakcie,

najwidoczniej wie że skoro kilka lat terapii niewiele mi pomogło to i tym bardziej teraz nie pomoże,

no bo niby czemu, drzewa starego się nie przesadza.

 

Mam prawo nie wierzyć w terapię skoro pewnie jestem prawdopodobnie jednym z najdłużej

terapeutyzowanych ludzi na tym forum (6 lat - 4x grupowa, około 7 indywidualnych),

każda średnio pół roku czasu, najdłuższa chyba 2 lata, ale były takie że i po 3 miesiącach

terapeuci rozkładali ręce albo po prostu z różnych przyczyn nie można było kontunuować.

 

Teraz większość terapii jest płatna więc i tak nie mam dodatkowo na nie szans.

 

Odstaw proszki i napij się wody bez tabletek, nie jest taka gorzka.

[Gość Bonus]

Ja rozmawiałem z ciocią na temat moich problemów z natręctwami, z uczuciami i ona stwierdziła, "że ja już mam taki charakter, dlatego się zawsze czymś przejmuję i o czymś myślę, dużo".

I to jest, rzeczywiście prawda, bo ja też znam swoją psychikę, swoje uczucia i to jest silniejsze ode mnie. Nie sądzę, żeby, jakiekolwiek leki mi na to pomogły...? Charakteru nie da się zmienić, z tym się żyję. To jest już, jakaś ułomność, psychologiczna i nic już się tu nie poradzi.

[Gość]

  Bonus napisał(a):

Ja rozmawiałem z ciocią na temat moich problemów z natręctwami, z uczuciami i ona stwierdziła, "że ja już mam taki charakter, dlatego się zawsze czymś przejmuję i o czymś myślę, dużo".

I to jest, rzeczywiście prawda, bo ja też znam swoją psychikę, swoje uczucia i to jest silniejsze ode mnie. Nie sądzę, żeby, jakiekolwiek leki mi na to pomogły...? Charakteru nie da się zmienić, z tym się żyję. To jest już, jakaś ułomność, psychologiczna i nic już się tu nie poradzi.

Twoja ciocia jest specjalistą w dziedzinie psychiatrii?że stawia TAKIE diagnozy?weż człowieku oprzytomnij i raz przyznaj ,że masz problem z którym sobie nie radzisz ,a nie zwalaj znowu na odczucia cioci,charakter i inne rzeczy.Jeszcze raz napisze nie jesteś obiektywny w stosunku do siebie ale za to jesteś uparty chodzi Ci tylko o racje?bo odnoszę takie wrażenie.

[Gość Bonus]

Moja ciocia nie jest żadną specjalistką w tej dziedzinie, ale zna życie i też wiele przeszła. Zresztą i specjaliści twierdzą tak samo, bo nikt nikomu nie zmieni charakteru na inny.

Człowiek umrze i charakter pozostanie taki sam, tyle że ktoś będzie nieżywy.

[Gość]

Na zawsze zostanę już samotnikiem. Nie ma już normalnych kobiet które patrzą na coś innego niż pieniądze.

[Gość Bonus]

To prawda.

Przeważnie kobiety kochają pieniądze i wygodę, a biedni faceci się dla nich nie liczą. Nie uogólniam, że wszystkie kobiety, ale bardzo wiele kobiet. Teraz, w czasach, jakie mamy, takie są kobiety i my ich nie zmienimy.

One zawsze będą miały swoje wymagania, oczekiwania i to duże.