Natręctwa myśli...

[refren]

a czy to nie ejst tak, ze natrectwa odzwierciedlaja nasze najwieksze lęki? czyli jesli boimy się ze moglibysmy byc homosekualni to natrectwa beda o takiej tresci, jesli przeraza nas ze moglibysmy popelnic czyn pedofilski natrectwa będą dotyczyc seksuaknosci dzieci?

 

atakuja nasze najsłabsze punkty, inaczej przeciez nie robilyby na nas takiego wrazenia...

 

Natręctwa, jak mi się wydaje, wynikają w istocie z problemów leżących obok tego, co jest ich treścią i niejako przykrywają prawdziwe problemy. Gdyby to były na przykład prawdziwe słabości (nie w znaczeniu największych lęków, ale skłonności), to nie budziłyby takiego poczucia uwikłania i poczucia absurdu. Jeśli ktoś czuje, że może być homoseksualny, to może się z tym źle czuć, nawet wpaść w depresję, ale traktuje to jako coś realnego: próbuje poznać samego siebie, analizuje różne sytuacje, ale nie w sposób przymusowy,myśli o tym, jak będzie wyglądać jego życie, jeśli przekona się, że ma pociąg do osób tej samej płci, czy to zaakceptuje itp. W jego myśleniu jest miejsce na niewiadomą - nie ma jeszcze pewności, jak z nim jest, ale nie musi tego rozstrzygać natychmiast, ma przestrzeń psychiczną na czekanie, co przyniesie życie, zbieranie informacji. Gdyby problemy dręczące w nerwicy były realne, to można by się było z nimi zmierzyć na płaszczyźnie realnej i nie byłoby nerwicy.

A czy natręctwa odzwierciedlają największe lęki? Na terapii spotkałam się z teorią, że za nimi kryje się jakiś jeden lęk podstawowy, którego nerwicowiec nie jest świadomy.

[Gość]

A czy natręctwa odzwierciedlają największe lęki? Na terapii spotkałam się z teorią, że za nimi kryje się jakiś jeden lęk podstawowy, którego nerwicowiec nie jest świadomy.

Ciekawe jaki jest mój. Ja się boję w zasadzie wszystkiego i jestem tego świadoma

[Agni82]

refrenponoc, te rozne lęki to formy/ opakowania/ obudowa strachu, czyli tego wlasnie jednego lęku, ktorego nie jestesmy swiadomi. Dlatego tez na terapiach nie traci się czasu na zajmowaniu sie " opakowaniem".

W filmiku Beaty Pawlikowskiej, w ktorym mowi o strachu, pada stwierdzenie, że ten strach głowny, to strach przed odrzuceniem, przed samotnoscia, a lekarstwem na to jest miłość, miłość do samego siebie. Ja jestem na terapie poznawania siebie , z zamyslem pokochania się.

[refren]

Ja mam wrażenie, że kocham gorszą część siebie i nie chcę się zmieniać na lepsze, rozwijać, bo musiałabym się z nią rozstać i to mnie utrzymuje w stanie konfliktu.

(To nie znaczy, że "natręctwa mają rację")

[aliosza]

nie umiem przestac analizowac roznych sytuacji w ktorych mam watpliwosci czy mialy miejsce czy to moja chora wyobraznia, niby juz uporam sie z ta mysla i stwierdzam ze to sie nie wydarzylo ale ciagle czuje ze jednak to zrobilam i strannie sie oszukuje.(np teraz po prozemysleniu stwierxizlma ze jakas sytuacja nie ma miejscam, ale jak pisze to do Was to czuje ze kłamie). lub inaczej : tak jak ktos z Was pisal (chyba Michellea), nerwica dązy do tego zeby uzyskac 100% pewnosci, ja jej nie mam i dlatego ciagle analizuje, czuzje ze mi zaraz glowa wybuchnie od natloku mysli.

 

nie umiem przestac, wylaczyc się to takie trudne, czuje ze musze o tym myslec, jak wuluzuje i odpuszcze jedna rzecz to zaraz pojawia sie inne lub ta sama i znowu chce to analizowac- czy ta potrzeba rozpatrywania jest w tym wypadku kompulsja??

[Gość]

aliosza, tak, to jest kompulsja. Ja robię dokładnie to samo.

[aliosza]

to wyjasnia dlaczego nie potrafie przestac analizowac... Michellea dziękuje Ci za odpwiedzi, duzo mi rozjaśnily.

Edytowane 9 Maja 2016 przez Gość

[bedzielepiej]

A czy natręctwa odzwierciedlają największe lęki? Na terapii spotkałam się z teorią, że za nimi kryje się jakiś jeden lęk podstawowy, którego nerwicowiec nie jest świadomy.

Ciekawe jaki jest mój. Ja się boję w zasadzie wszystkiego i jestem tego świadoma

 

Ach, a jakoś atakować ludzi na forum to się nie boisz

[Gość]

aliosza, proszę. W końcu trzeba się wspierać

 

bedzielepiej, nadal nic nie rozumiesz Ale nic, spodziewałam się, że tu zajrzysz, nie mam nic przeciwko, w końcu to forum jest od pisania o problemach :)

[bedzielepiej]

aliosza, proszę. W końcu trzeba się wspierać

 

bedzielepiej, nadal nic nie rozumiesz Ale nic, spodziewałam się, że tu zajrzysz, nie mam nic przeciwko, w końcu to forum jest od pisania o problemach :)

 

Cieszę się, że nie masz nic przeciwko. Chętnie Ci pomogę w Twoich ogromnych problemach i powspieram Cie

[Bartoszek]

Ja chyba rzeczywiście jestem jakimś homosiem chyba podnieciłem się do gejowskiej myśli, nie wim czy to prawd czy już mam całkiem zrombaną psychikę.

[aliosza]

wiem, ze nic zlego nie zrobilamale doslownie czuje przymus rozpatrywania danej wystuacji i cos w glowie zmusza mnie zeby czuc i myslec ze kogos skrzywdzilam. mowienie sobie "przestan nic nie bylo, na 100% przciez wiesz " nie pomaga ciagle czue ze musze przeanalizowac sytuacje i jakbym doslownie chciala wmowic sobie ze jednak cos sie wydarzylo. tez macie takie uczucia czasem? jak z tym walczyc... ? powinnam powiedziec "skoro nic sie nie zdarzylo to po co rozstrzas i cos sobie wmawiac" ale nie umiem przejsc do porzadku dziennego tylko ciagle mysle, rozpamietuje

[Gość]

Mówiąc tak sobie, wchodzisz w dyskusję z natrętnymi myślami, zwracasz na nie uwagę, a to tylko je "karmi". Trzeba starać się nie zwracać uwagi, chociaż to cholernie trudne.

 

Ja też mam zły dzień. Najgorsze jest to, że to, co pomyślę, to mówię innym. Nie mam pojęcia dlaczego i po co

[Bartoszek]

Ja już prawie uwierzyłem, że jestem gejem, ale lepsze to niż poprzednie natręctwo.

[aliosza]

jutro ide do psychologa, chce z kims pogadac, wyżalic się. tylko boje sie ze nie bede miala idwagi przyznac sie do tych okropnych mysli ktore mnie trapia, ze bede sie wstydzic. jesli psycholog nie spotkal sie jeszcze z czyms takim to moze tego nie zrozumiec...

[Gość]

Ok, teraz mi przeszło na "Kiedyś chyba myślałam tak i tak, ale nie jestem pewna. Byłam złym człowiekiem! I nic nie mogę z tym zrobić!"

Czyli moja nerwica wraca do starych tematów

[Tomek858]

Mnie somatyka nie daje zyc, dreszcze, skurcze, a najgorsza jest nadpotliwosc, straszny wstyd. Zazdroszcze wam natrectw, chcialbym miec natrectwa zamiast tej cholernej, okropnej somatyki, ktora nie daje mi zyc.

[cozicozicozi]

Tomek858, wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Lipa z somatyką, wiadoma sprawa, ale natręctwa też są przejebane, uwierz.

[Gość]

Tomek858, wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Lipa z somatyką, wiadoma sprawa, ale natręctwa też są przejebane, uwierz.

Właśnie. Jak się ma somatykę, to się chce natręctwa, jak natręctwa to somatykę. The grass is always greener on the other side of the fence

 

Nie umiem przestać rozmyślać. Przez tą cholerną NN marnuję tyle czasu

[refren]

Michellea, umiesz.

[Gość]

No umiem, ale na chwilę. Ja bym tak chciała na cały dzień.

W ogóle ostatnio zamiast lęku albo mam depresyjny nastrój albo jestem lekko rozdrażniona albo jedno i drugie. Chyba mój mózg już zmęczył się tym ciągłym lękiem. Zastanawiam się, czy ktoś też tak ma?

[aliosza]

czy wizyty u psychologa Wam pomagaja? dzis ide i zastanawiam sie czy byc szcera do konca, niektore mysli sa takie ochydne i patologiczne, ze bardzo sie ich wstydze. nie wiem czy psycholog zrozumie....

[aliosza]

zastanawiam sie czy nie zglosic sie na oddzial psychiatryczny, juz nie wytrzymuje, moja lglowa peka, mam dossc, mm ochte wyskoczyc przez okno, ale jesli tam sie zglosze bede uz na zawsze oznaczona przez spoleczenstwo jako ta ktora byka w psychiatryku..... boje sie tego ale wiem, ze juz nie wytrzymam, co robic?

[cozicozicozi]

zastanawiam sie czy nie zglosic sie na oddzial psychiatryczny, juz nie wytrzymuje, moja lglowa peka, mam dossc, mm ochte wyskoczyc przez okno, ale jesli tam sie zglosze bede uz na zawsze oznaczona przez spoleczenstwo jako ta ktora byka w psychiatryku..... boje sie tego ale wiem, ze juz nie wytrzymam, co robic?

jeśli czujesz, że jest bardzo źle to nie bój się zgłosić do szpitala. Przecież nikt nie musi wiedzieć o tym.

[tomek23]

zastanawiam sie czy nie zglosic sie na oddzial psychiatryczny, juz nie wytrzymuje, moja lglowa peka, mam dossc, mm ochte wyskoczyc przez okno, ale jesli tam sie zglosze bede uz na zawsze oznaczona przez spoleczenstwo jako ta ktora byka w psychiatryku..... boje sie tego ale wiem, ze juz nie wytrzymam, co robic?

 

 

Moim zdaniem isc i nie powiedziec całej prawdy jest bez sensu. Ja sam szedłem z nastawieniem ze powiem szczerą prawdę bo gdybym kłamał to równie dobrze mógłbym nie isc