Syndrom "Na złodzieju czapka gore"-lęk przed opinią innych

[kris1966]

Nie znalazłem jeszcze takiego tematu,a to mój największy problem.

Zacznę od tego że moje pierwsze problemy nerwicowe zaczęły się od takiej historii.Stałem z kimś,rozmawiałem i nagle zaczynałem być strasznie zmieszany,dosłownie burza uczuć,bo tknęła mnie myśl,że mój rozmówca może mi nie wierzyć i to zmieszanie powodowało,że już byłem tego pewien:"Zobaczył moje zmieszanie,to pewnie myśli że kłamię i tak się tego wstydzę!" I już spirala się nakręcała.

Miałem kolegę na terapii,który w markecie zachowywał się w sztucznie,w wymuszony sposób,bo bał się że teraz ktoś go posądzi,że kradnie.

U mnie to poszło w bardzo nieprzyjemnym kierunku.Po wielu latach miałem natręctwa seksualne,że ktoś mnie posądzi,że jestem pedałem,pedofilem.Pamiętam jak to się zaczęło:Poszła w radio wiadomość,że w moim mieście zaginęła(czy porwano) jakaś mała dziewczynka.Po paru dniach okazało się,że poszła z kimś z krewnych do innego domu.Ale co ja przeżyłem przez te dni! Chodziłem strasznie napięty sądząc,że jak ludzie to zobaczą,to pomyślą,że ja to zrobiłem,to znaczy porwałem to dziecko.I rzeczywiście to tak działało!Ludzie w dzielnicy zaczęli mi się przyglądać.To był horror,dodam,że byłem wtedy całkowicie sam.

Potem,jak już byłem na lekach,to idąc ulicą,patrzyłem im po prostu spokojnie w oczy,i wszystko minęło.

Potem,po latach,jak już odstawiłem leki,zostało mi tyle,taki przykład: Kąpię dzieciaka we wspólnej umywalni,na jakimś wyjeżdzie,nagle wchodzi jakiś facet...i ja od razu-napięcie.Facet widzi: nagie dziecko i ten gość,co je myje,jakiś taki strasznie napięty...To co on mógł pomyśleć,"Ohoho,bratku...itd.

Teraz mam tak:odwożę syna autobusem do przedszkola i zaczynam się bać mojego jakiegoś wymuszonego zachowania,słowa,gestu w jego stronę,by nie zwrócić uwagi-i wtedy właśnie niestety,zwracam.Jakaś pani obok zaczyna znacząco chrząkać. Nie to wszystko jest jakieś komiczne!

Stoję spokojnie,aby odczekać atak.Lęku,upokorzenia,poczucia potępienia,odrzucenia...Jestem przekonany,że wszyscy się na mnie gapią i osądzają,czują wrogość,ale to moje shizy.

Mniej więcej wiem,co we mnie jest odpowiedzialne za takie natręctwa,ale ciekaw jestem waszego spojrzenia.

I mam nadzieję,że nikomu ta historia nie zaszkodzi :)

[ame]

tez tak czesto mam, ale mnie to bardziej bawi niz stresuje patrzac z perspektywy np bedac w sklepie mam obsesje ze ktos mysli ze chcę cos ukrasc, ze mnie o to beda posądzac, przez co zaczynam sie dziwnie zachowywac. najsmieszniejsze ze przez to faktycznie kiedys podszedl do mnie ochroniarz bo zachowywalam sie podejrzanie

[kris1966]

Kiedyś miałem taką sytuację w pracy,ktoś z zewnątrz włamał się do pomieszczenia pewnej sprzątaczki i ukradł jej portfel.Ja od razu-napięcie,lęk w oczach:"Na pewno mnie o to posądzą!".Zaczęto gadać o mnie za plecami i musiałem podejść do tej osoby i powiedzieć:"Wie pani,ja mam takie obsesje,że mnie ktoś posądzi...".Jest w tym na pewno chęć zwrócenia na siebie uwagi.W dzieciństwie zwracano na mnie uwagę dopiero(i to w sposób negatywny)wtedy,kiedy robiłem w domu zadymę.

Przez całe życie,znajdując się wśród ludzi,boję się nagłego agresywnego ataku ze strony kogoś i chęci upokorzenia mnie.