lęki, panika, hipochondria a może jednak poważna choroba?

Witam serdecznie wszystkich, od dziś jestem użytkownikiem tego forum i chciałam się przywitać:)

Zarejestrowałam się bo chyba chciałabym w końcu żeby ktoś mnie zrozumiał, uwierzył w moje dolegliwości, zrozumiał mnie, nie wyśmiewał i pomógł a może i jak będę mogła komuś rówież pomóc.

Czasem myślę że tak już będzie do końca moich dni, ale i czasem wydaję mi się że umrę za sekund 3, ale zacznę od początku.

Mam 28 lat i od ok 9 lat borykam sie z nerwicą lękową i chyba z każdą inną po trochu.

Miałam jakies 3 lata przerwy w tej chorobie po czym nastąpił nawrót i z nowymi dolegliwościami, gorszymi...

Cierpię na lęk przed przestrzeniami, pustymi, dużymi, pełnymi ludźmi, dojście do pracy (3 km) to dla mnie wielki wyczyn, idę ale jakbym nie umiała, jakby moje nogi nie chciały iśś a ruchy stawały się powolniejsze, cięższe, towarzyszą temu zawroty głowy i coś co mnie bardzo niepokoi czyli takie jakby fale, ruchy nagle staja się wolniejsze, jakbym w zwolnionym tępie zaczęła iść, poza tym muszę chodzić z głową do góry bo kiedy tylko spojrzę się pod nogi a materiał po którym idę to kostka brukowa i nie daj Panie Boże że jest dwukolorowa i do tego ulozona w jakis wzór to jest tragedia, dosłownie przesuwa mi się ona, kręci się jakoś dziwnię i wtedy tracę grunt pod nogami, kręci mi sie w głowie...i tak idę i się męczę. A MOŻE TO JAKIŚ RODZAJ PADACZKI? UDARU?

Drugą rzeczą która sprawia mi wiele trudności i rzeczą przez którą wykaczam się to szukanie chorób u siebie, ostatnio mam udar, zakrzepicę żył głębokich przez co mam duszności czyli zatorowość płucną, ból nogi, łydki i uda jest nie do zniesienia, każdą moją wymysloną chorobę badam, wydałam już bardzooo dużo pieniędzy na badania prywatne, typu: usg, echa serca, ukg i inne prywatne wizyty, nie licząc badan krwi itp.

Jeszcze od kiedy dowiedziałam sie ze słabo widoczne są moje zyly głebokie podudzi wpadłam w histerię, nie wiadomoo dlaczego są słabo widiczne czy rzeczywiscie jest to zakrzepica czy tylko moje powłoki w tym miejscu są tak grube ze ich nie widac.

Miałam też z wymyślonych chorób, śpiączkę wątrobową, niewydolność nerek po wszystkie choroby serca.

Co raz czesciej robi mi sie słabo, zwalam wtedy to na wszystkie te choroby i analizuje, analizuje i analizuje.

Przechodzę mękę, dziennie umieram, trzęse się(drgawki)CZĘSTO MAM tez zaburzenia mowy(udar) wieczny stan podgorączkowy, i ciagle sie zastanawiam czy to aby napewno nerwica? a moze to UDAR? ZAWAŁ? PADACZKA?

I tak zyje wokól siebie, nie potrafie poswiecic sie w pełni dziecku, męzowi, zajęciom domowym, bo ciągle w głowie siedzi jedna myśl, zatorowość, zakrzepica, śmierć...

Pomózcie mi proszę, czy Wy tez macie podobne objawy, moze powinnam pojsc do szpitala na jakies dokladne badania? moze cos jest z moim mozgiem ze mam te dolegliwosci podczas podrozy pieszej do pracy? moze mam jakies zyly zatkane w szyi i nie dochodzi krew do mozgu i stad te zaburzenia dziwne a moze to jakis udar przechodzony? a moze powinnam zrobic EEG głowy moze jakies kabelki mi sie poluzowały czy spięcie jakieś tam mam...

Nie chciałabym żeby okazało się ze to nie nerwica tylko naprawde jakies powazne schorzenie.

Czasem chyba wolałabym juz umrzeć, nie męczyć siebie i otoczenia tym wszystkim co sie ze mną dzieje, patrze na kolezanki i zazdroszcze ze żyją tak normalnie, zwyczajnie, nie kontrolują pulsu co 5 min, nie mierzą 5 razy na dzien cisnienia i nie biegają po lekarza 3 razy w tyg tylko gotują, bawią sie z dziecmi bez zajętej głowy wieczną kontrolą całego organizmu...

Pozdrawiam serdecznie i dziekuje za wszelką odpowiedz, chetnie poznam Was wszystkich uwikłanych w tej jakże cięzkiej do wytepienia chorobie-nerwicy

Ania

typowa nerwica lękowa i hipochondria............

co my tu na forum możemy Ci pomóc?

jedynie skierować do psychiatry.

a jak chcesz wykluczyć wszelkie inne choroby - do internisty po skierowania na badania.

-- 07 kwi 2011, 11:55 --

ps. jakbyś miała codziennie udar, zawał lub padaczkę - wszystko nieleczone - to gwarantuję, że byś dzisiaj tego posta nie pisała...

może przejdź się po szpitalu jakimś - odwiedź kardiologię i neurologię - zobaczysz jak wygląda prawdziwy zawał/udar i jak ludzie wtedy wyglądają

A widzisz i tu się mylisz, rozmowa z osobą u której występują podobne objawy, jest czasem zbawienna, ale tak sobie mysle że Ty nie cierpisz na żadna chorobe? :) i całe szczescie...

Mylisz się - zdrowa nie jestem.

Ale ja nie mówilam, żebyś nie rozmawiała z osobami z podobnymi problemami - ja wiem, ze to potrafi wesprzeć i pokazać, że nie jesteśmy sami.

Jednak - mam nadzieję, ze nie wpadniesz w błędny krąg hipochondrii - bo i tak nieraz bywa : zbierze się parę hipochondryków i co jeden to lepszą diagnozę sobie stawia

święta racja...ale może chciałabym poznać podobnych do siebie, liczę się z tym że może na dobre mi to nie wyjść, ale tego jeszcze nie próbowałam...nie mam nic do stracenia

:)

no pewnie, ze nie masz nic do stracenia -powodzenia więc!

a mam jeszcze pytanie - czy w ciągu tych 2óch lat od postawienia diagnozy uczęszczałaś na jakąś terapię?

czy w ciągu tych 2óch lat od postawienia diagnozy uczęszczałaś na jakąś terapię?

Albo byłaś u psychiatry?

aniaj83, Ja mam podobnie do Ciebie... Porobiłem badania, ale dalej "umieram" Ale moja psychiatrka powiedziała że ona daje głowe za to że to tylko NERWICA :) Trzymaj się i staraj się skupić na czymś innym niż złudne objawy... Wiem że to trudne, ale da się

czy w ciągu tych 2óch lat od postawienia diagnozy uczęszczałaś na jakąś terapię?

Albo byłaś u psychiatry?

własnie nie, dostałam namiar na psychiatre i jestem zapisana na 6 czerwca, niestety on nie przyjmuje prywatnie i nie mam szans dostac sie szybciej, oczywiscie moglabym pojsc do innego ale jakos jak juz zaufam jednemu albo dostane namiar to nie umiem sie skusic na innego, lekarz rodzinny przepisal mi poki co bioxetin ale jakos nie odwazylam sie go jeszcze zażyć, bo czytając ulotke i działania niepożądane...to tez pewnie objaw nerwicy, musze sie zmusic bo tak jak pisałam nie pozostało mi wiele wyjść

-- 07 kwi 2011, 14:19 --

aniaj83, Ja mam podobnie do Ciebie... Porobiłem badania, ale dalej "umieram" Ale moja psychiatrka powiedziała że ona daje głowe za to że to tylko NERWICA :) Trzymaj się i staraj się skupić na czymś innym niż złudne objawy... Wiem że to trudne, ale da się

Dziękuje, staram sie jak moge choc czasem jak mnie dopadną te brudne myśli to analizuje bez konca kazdy objaw, własnie za chwilke wychodze z pracy i musze pojechac wyjatkowo autobusem, juz sie pozegnalam z zyciem i wszystkich powiedzialam bliskim gdzie hbede i o ktorej w razie jakby mi sie cos stało - to sie nazywa chyba PARANOJA