Problem z podrózami

Witam

Mam 16 lat i mam problem, ktory pojawił się rok temu na wakacjach, byłam z ciocią na dwutygodniowym wyjeździe, juz pierwszego dnia zaczęłam płakać, że chcę do domu, nie sądziłam, że będę się tak zachowywac, jednak nie powiedziałam o tym nikomu, no bo głupio mi było powiedziec cioci, co tak naprawde odczuwam, więc robiłam dobrą minę do złej gry... No i w tym roku jadę znowu z ciocią na wycieczkę.. No i bardzo obawiam się znowu tego samego, w tamtym roku miałam całe wakacje popsute, marzyłam tylko, żeby znowu znaleźc się w domu, nie chcę, żeby te wyglądały tak samo... Ja juz od tygodnia zle sie czuje, z tym ze bede niedlugo wyjezdzac... Dodam jeszcze, że panicznie boję się latać samolotami. Cierpię jeszcze na depresje i stany lekowe, pewnie to tez ma cos wspolnego z tym lekiem, jednak nie wiem co zrobic.

zajebiście.rozumiem że ta podróz była do Kornwalii.przeraziły cie klify bez barierek,drzewa płaskie jak karton,żwirowe plaże,gigantyczne przypływy,foki,zaćmienie słońca,górzyste tereny,nietoperze wielkości azjatyckich szerszeni które wyleciały z jaskini w klifie prosto na ciebie,mnóstwo śmieci w tejże jaskini,przerośnięte mewy,drogi we wkopie,piszcząca latarnia morska,barszcz Sosnowskiego i smród atlantyku i niezrozumiała angielszczyzna wszechobecna tam no i spojrzenia prosto w oczy angoli którzy (po angielsku) do ciebie się odzywali a ty przerażona nie wiedziałaś co odpowiedzieć.samolotów sie boisz bo masz lęk wysokości.boisz sie pewnie również tych przerażonych mord stewardess kiedy pojawią się turbulencje.jeśli odległość od domu wynosiła jakieś 2 megametry nic dziwnego że płakałaś.ciocia też zna angielski?

To problem z podróżowaniem czy z towarzystwem cioci? Czemu chciałaś wrócić? Czego się bałaś?

myśle że bała sie tych dziwnych nietypowych obiektów obcokrajowych dziwnych ludzi dziwnych obyczajów i megametrowych odległości od domu,klimatu,braku polszczyzny.

natala19079, dla mnie to dziwna sprawa Skoro nie odpowiada Ci towarzystwo ciotki i dodatkowo stresuje Cię sam wyjazd, to czemu po prostu nie powiesz, że nie masz ochoty na niego? Wakacje, urlop, wypoczynek to powinna być przyjemność i odskocznia od codzienności, a nie dodatkowy powód do stresu. Być może nikt z Twojego otoczenia nie wie o Twoich odczuciach, o lęku, który Ci towarzyszy... a może to najwyższy czas, żeby im o tym powiedzieć Nie znajdzie się nikt inny, kto mógłby pojechać zamiast Ciebie, żeby miejsce się nie zmarnowało? I nie bagatelizuj swoich objawów, myślę, że warto byłoby także pomyśleć o wizycie u specjalisty.

natala19079, powiedz rodzicom niech powiedza ciotce ze nie chcesz jechac.