Strach przed tłumem

Witam, moja dziewczyna boryka się z pewnym problemem. Jest nim to że nie lubi, a nawet nie cierpi wychodzić poza dom. Nie ważne czy to sklep Szkola czy cokolwiek innego. Mówi że czuje sie jakby wszyscy ludzie wpatrywali się w nią, że czuje sie niekomfortowo. Piszę to ja bo wyglada to tak jakby jej to nie przeszkadzało a nie chciałbym żeby juz do końca tak z nią było. Pozatym utrudnia nam to spotkania. Chciałbym wiedzieć co mógłbym zrobić, jak mógłbym sie zachowywać lub co mowić, kiedy bylibyśmy na przykład gdzieś w parku czy w centrum handlowym. Rok temu byla jeszcze jej przyjaciółka, i wtedy nie miała problemu z wychodzeniem bo przez tą właśnie wspomnianą przyjaciółkę czuła sie jak to powiedziała lepiej. Powiedziała ze ona coś robiła przez co czuła sie lepiej. Jeżeli jest ktoś kto wie jak mogę pomagać jej w takich sytuacjach prosiłbym o odpowiedź.

Próbuj różnych rzeczy, bo różne mogą być przyczyny. Z jednej strony możesz podnosić jej sympatię do ludzi wdając się w jakieś rozmowy ze sklepikarzami itp. Z drugiej może chodzić o poczucie bezpieczeństwa. Ale tak czy inaczej, Twoja dziewczyna powinna nauczyć się czuć komfortowo ogólnie, a nie w towarzystwie kogoś, nawet Ciebie. W końcu możesz kiedyś wyjechać, możecie się rozstać. Staraj się, żeby wychodząc z domu czuła się jak najlepiej, ale też żeby zmieniła przekonania odnośnie tego, co na zewnątrz. Tu może być mnóstwo przyczyn. Możliwe na przykład, że ogólnie jest neurotykiem i tak naprawdę potrzebuje podniesienia sprawczości.

Witam, moja dziewczyna boryka się z pewnym problemem. Jest nim to że nie lubi, a nawet nie cierpi wychodzić poza dom. Nie ważne czy to sklep Szkola czy cokolwiek innego. Mówi że czuje sie jakby wszyscy ludzie wpatrywali się w nią, że czuje sie niekomfortowo. Piszę to ja bo wyglada to tak jakby jej to nie przeszkadzało a nie chciałbym żeby juz do końca tak z nią było. Pozatym utrudnia nam to spotkania. Chciałbym wiedzieć co mógłbym zrobić, jak mógłbym sie zachowywać lub co mowić, kiedy bylibyśmy na przykład gdzieś w parku czy w centrum handlowym. Rok temu byla jeszcze jej przyjaciółka, i wtedy nie miała problemu z wychodzeniem bo przez tą właśnie wspomnianą przyjaciółkę czuła sie jak to powiedziała lepiej. Powiedziała ze ona coś robiła przez co czuła sie lepiej. Jeżeli jest ktoś kto wie jak mogę pomagać jej w takich sytuacjach prosiłbym o odpowiedź.

Zbyt wiele nie umiem wywnioskować z tego co napisałeś... Może zmaga się z czymś w stylu fobii społecznej?

A czy nie lubi się "tłumów" czy też nawet w niewielkim gronie ludzi czuje się niekomfortowo?