Witajcie

Witam wszystkich użytkowników forum. Od jakiegoś czasu przeglądam znajdujące się na nim treści i w końcu postanowiłem zasilić jego szeregi, bo widzę, że jest tu sporo osób, które męczy coś podobnego i dostanę tu więcej zrozumienia niż od osób z mojego otoczenia, które nie potrafią wymyślić czegoś innego od "weź się w garść".

W moim życiu przeszedłem przez wiele przykrych wydarzeń i w pewnym momencie coś jakby się we mnie zablokowało. To smutne, bo gdy się spojrzy na zdjęcia z młodych lat, to od razu widać, że byłem bardzo wesołym i energicznym dzieckiem, a aktualnie jestem 23-letnim wrakiem, który ma problem z ponownym wyjściem na prostą. Każdy mi mówił, że te wydarzenia tylko mnie wzmocnią, niestety w moim przypadku, to nie działa w ten sposób. Popadłem w depresję i ostatnio nie ma dnia, żebym nie miał problemów z sennością, ociężałością i pytaniami w mojej głowie w stylu "i na cholerę to wszystko?".

Ponad dwa lata temu uczęszczałem na terapię, było to w czasie choroby mojego ojca (która zakończyła się zgonem), jednak nie było ze mną jeszcze tak źle i przestałem odwiedzać terapeutkę, bo stwierdziłem, że nie potrzebuję pomocy i poradzę sobie sam. Byłem też w tym okresie u psychiatry, jednak zlał mnie on totalnie i powiedział, że to tylko problemy związane z okresem dojrzewania . Chciałbym poradzić sobie sam z tym wszystkim, jednak ostatnio ciągle przegrywam i zastanawiam się nad kontynuacją terapii - jednak najtrudniej jest zrobić ten pierwszy krok.

Pozdrawiam .

Cześć, ja leczę sie już długo psychiatrycznie i też myślę teraz nad powrotem do terapii, chociaż nigdy mi nie pomogła.. Udaj się i do psychologa i do psychiatry. A tamten u którego byłeś to jakiś nieprzyjemny:/ ja na szczęście na takiego nie trafiłam nigdy.. Napisz, na co sie zdecydowałeś. Ściskam:*

hej witamy

witam was wszystkich ja leczę się od 4 lat na depresję, dzięki antydepresantom jest zdecydowanie lepiej ale boję się odstawić ze już całkiem nie poradzę sobie z życiem i problemami. Niestety nie trafiłem na dobrych psychiatrów i żaden tak na prawde mi nie pomaga

Ja też się tego boję, a nawet można powiedzieć, że już przywykłam do myśli, że nie odstawię ich nigdy.. Na lekarzy akurat trafiam fajnych. Szukaj innych, kiepsko jest się leczyć u kogoś komu nie ufasz..