Jak bardzo przejmujesz się opinią innych ludzi?

[Verinia]

Dzisiaj taki temat, który zawsze był mi bliski. Jako osoba wrażliwa i empatyczna, podatna na wpływy mogę powiedzieć z całą szczerością, że TAK - przejmuję się opinią drugiego człowieka na mój temat. Nie chciałabym jednak znać jego zdania o mnie, chociaż może...

Odkąd pamiętam robiłam wszystko, by zadowolić innych. Tak samo było i w rodzinie i tak samo wśród rówieśników. Umiem odczytywać emocje, wczuwam się w nie. Prawdpodobnie jestem wysoko wrażliwą osobą. Wolę łagodzić konflikty niż je wywoływać, ale to też nie jest reguła. Potrafię powiedzieć co myśleć, zranić, nawrzeszczeć, czy zmanipulować. Potem jednak zwykle żałuję i szybko przepraszam. Jestem impulsywna. Mówię szybciej niż pomyślę. Nie zastanawiam się co robię. Po prostu to robię/mówię.

 

Jestem zwykle zapamiętywana przez ludzi, bo jestem charakterystyczna, ale czy lubiana?

nie wiem

 

zawsze chciałam być lubiana, bo to miłe

 

zawsze chciałam mieć zgraną paczkę - taką miałam jedynie w gimbazie

chwilami w liceum

 

Ale i tak mało kto liczył się z moim zdaniem.

 

Trochę zaczęłam eksperymentować ze swoim zachowaniem i stałam się czarną owcą/outsiderką, mimo że bardzo lubię ludzi, jestem ich ciekawa. MOgę porozmawiać, ale boję się wejść bliżej w relację. Może to lęk przed odrzuceniem? Border?

 

Wielka niewiadoma.

 

Pragnę jeszcze spotkać na drodze kogoś, kto mnie utuli swoją obecnością. Rozmowy, milion wypitych kaw, wspólne plany. Razem jest raźniej.

 

Okłamuję siebie, że ludzi mi nie trzeba. Kłamstwo. Potrzebuję, tylko boję się, że coś nie wypali. Że uzna mnie za dziwną, i jakąs tam niefajną.

 

opinie,opinie, opinie

 

przykre wspomnienia

odrzucenie w podstawówce, siedziałąm sama, byłam wyśmiewana, bo koleżanki chyba były zazdrosne, że chłopaki lubili ze mną gadać, i liderka klasy ustanowiła, że jestem kozłem ofiarnym

 

z pewnej siebie dziewczyny stałam się fobiczką społeczną

 

nie jestem dupą wołową, choć bywam., To zależy...

 

potrafię odpyskować, ale i potrafię zostać stłamszona

 

ludzie są różni. Jedni źli, drudzy dobrzy. Jeśli można tak to ująć.

 

Życie mi pokazało trochę jak ten świat wygląda.

 

Jestem sama jak palec, ostatnio zakonczenie toksycznej relacji.

 

I zostałam tylko ja, ze sobą.

 

 

 

A jak jest u Was?

[marra]

Jeśli ktoś swoje ale : ) potrafi przedstawić w taki sposób, że nie czuje się zaatakowana to uważam to za warte przemyślenia... opinie zawsze będą sami też oceniamy... kwestia przekazu, doboru słów... to jest kluczowe. To chyba coś na zasadzie wzajemności jeśli sama staram się trzymać jakiś tam poziom to tego samego oczekuję od drugiej strony no i można się czasem niemile zaskoczyć : ) bo to co dla mnie jest już przesadne dla kogoś jest za mało dosadne. 

Z opiniami jest też tak, że to co dla kogoś jest dobre dla nas niekoniecznie takie będzie... To tylko jego subiektywna opinia, a nie prawda objawiona.

 

 

[Dalila_]

Ja chyba mam tak że przejmuje się samym zwracaniem uwagi, jakby ten akt jest dużo gorszy od treści. Bo jak mam zerową samoocenę to same brzydkie słowa o mnie nie są jakieś przykre... hmm  

[Kiusiu]

Kiedyś się przejmowałem, później przestałem.

Stwierdziłem, że ludzie, którzy mnie albo nie znają, albo znają mnie z widzenia, albo ledwo mnie znają, nie są warci tego, by przejmować się ich zdaniem i pozwalać im wpływać na to, jak się czuję, co o sobie myślę i jak postrzegam siebie.

20 minut temu, Dalila_ napisał(a):

samym zwracaniem uwagi, jakby ten akt jest dużo gorszy od treści

Fakt, potrafi to być irytujące i doskwierające.

[Jurecki]

Krytyczną opinią, Oj Bardzo 

[Fuji]

W dniu 28.10.2025 o 12:56, Dalila_ napisał(a):

Bo jak mam zerową samoocenę

..... zerową...... taaaaaa. 

[Dalila_]

22 minuty temu, Fuji napisał(a):

..... zerową...... taaaaaa. 

Wiesz lepiej ode mnie, łał;)

[You know nothing, Jon Snow]

Nie lubię ludzi, mało kogo szanuję więc ich opinią się nie przejmuję. Tych podobnych do siebie tak, o ile coś jest wypowiedziane w kierunku do mnie słusznie. Krytyka sprawiedliwa czasem mnie urazi, niesprawiedliwa mnie zrani i wtedy wybieram samotność. Najbardziej lubię swoje własne towarzystwo. Ja na siebie patrzę z miłością. Ogólnie na innych starałam się też, ale przestali być ludźmi. Ci nie czujący mojego klimatu są mi obojętni, chyba że mimo to są dla mnie mili. Odczuwam czasem nienawiść do kogoś jak ktoś już bezczelnie przekracza granicę mojej cierpliwości, a cierpliwa potrafię być długo. 

Kiedyś byłam zbyt naiwna wierząc w ludzi, pomagając im, poświęcając więcej czasu niż sobie. Nie do końca to przyniosło jakieś efekty, ludzie znikają, zapominają, nieliczni zostają. Ci wrażliwi, empatyczni mają trudności potem by pogodzić się z tym. Musiałam przejść ciężką szkołę życia, uczuć by to zrozumieć i nabrać dystansu, bo kiedyś reagowałam płaczem, gdy ktoś nie potrafił odwzajemnić moich towarzyskich relacji. 

Po starcie mojego futrzanego przyjaciela tylko słowa mojego ukochanego mogą mnie naprawdę bardzo zranić, innych przyjmę, podenerwuje się najwyżej trochę, ale jestem w stanie żyć dalej. 

[którędy_do_lasu]

Mam podobnie, jak Kiusiu, kiedys sie przejmowalam, teraz mam to w 4 literach.. może to z wiekiem przychodzi ;p.. U mnie tez było tak, ze bardziej przejmowałam się swoimi własnymi wyobrażeniami na temat tego, co inni o mnie myślą, niz rzeczywistą krytyką - z tą lepiej sobie radzę i radziłam. Taka egocentryczna piramidka wyobrażeń  

A tak naprawde nie mam wpływu na to, co inni o nas myslą (o ile w ogole myślą), pomijąc tez to, ze kazdy patrzy przez swoje własne filtry.

[QUEEN24]

Nie ma co się przejmować niech się sobą interesują 

[Fuji]

1 godzinę temu, Dalila_ napisał(a):

Wiesz lepiej ode mnie, łał;)

Patrz na swoje zalety. Wady ma każdy. 

Nie ma ideałów.

Każdy jest wyjątkowy. Zalet Ci nie brakuje i jak u każdej jednostki masz ich wiele więcej niż wad.

Nie wierzysz? 

Spisz szczerze na kartce i się przekonaj.

Twoja głowa Ci tylko głupoty plecie i wierzysz w to. 

Najgorsze jest to, że wmawiamy sobie 90% głupot. Tak samo kreujemy w głowie tragiczne scenariusze które nigdy się nie realizują. 

 

[Dalila_]

4 minuty temu, Fuji napisał(a):

Patrz na swoje zalety. Wady ma każdy. 

Nie ma ideałów.

Każdy jest wyjątkowy. Zalet Ci nie brakuje i jak u każdej jednostki masz ich wiele więcej niż wad.

Nie wierzysz? 

Spisz szczerze na kartce i się przekonaj.

Twoja głowa Ci tylko głupoty plecie i wierzysz w to. 

Najgorsze jest to, że wmawiamy sobie 90% głupot. Tak samo kreujemy w głowie tragiczne scenariusze które nigdy się nie realizują. 

 

Mam nadzieję że przeczytasz swoją odpowiedź jak sam znów zaczniesz MARUDZIC! 

[little angel]

11 minut temu, Dalila_ napisał(a):

Mam nadzieję że przeczytasz swoją odpowiedź jak sam znów zaczniesz MARUDZIC! 

[Mic43]

To różnie, zależy od tego jak bardzo mi na takiej osobie zależy, jak jestem z nią blisko, czy uważam ją za autorytet w danej dziedzinie, i od tego czy sam się czuję w danej dziedzinie mocny, czy nie. No i oczywiście są takie miejsca we mnie, jakieś głębokie zranienia, które bolą niezależnie od wszystkiego, gdy ktoś w nie uderzy. 

 

[Fuji]

9 godzin temu, Dalila_ napisał(a):

Mam nadzieję że przeczytasz swoją odpowiedź jak sam znów zaczniesz MARUDZIC! 

Osz ty! Cicho tam siedzieć proszę...... Jak mnie podeszła cwaniara..... pfffff .

Juz się nauczyłem, że się nie ma co przejmować opinią innych. 

Wiem, że mam dużo zalet. No a wady? Jakieś muszą być żeby można było je eliminować. 

[Verinia]

9 minut temu, Fuji napisał(a):

Osz ty! Cicho tam siedzieć proszę...... Jak mnie podeszła cwaniara..... pfffff .

Juz się nauczyłem, że się nie ma co przejmować opinią innych. 

Wiem, że mam dużo zalet. No a wady? Jakieś muszą być żeby można było je eliminować. 

Ale to Ty głupoty gadasz. @You know nothing, Jon Snowto wybitna jednostka i mało kto to zrozumie.

 

Jesteś poza tym bardzo zmienny.

Też jestem zmienna.. nie mam stabilnej samooceny. Potrafi ona być wygórowana jak i niska. Różnie z tym.

[Fuji]

3 godziny temu, Verinia napisał(a):

Ale to Ty głupoty gadasz. @You know nothing, Jon Snowto wybitna jednostka i mało kto to zrozumie.

 

Jesteś poza tym bardzo zmienny.

Też jestem zmienna.. nie mam stabilnej samooceny. Potrafi ona być wygórowana jak i niska. Różnie z tym.

Wiem, że to wybitna jednostka. Mam nadzieję, że wygra. 

U mnie już stabilność. Opanowałem w końcu i tak zostaje. 

Żadnych skoków nie będzie. Jak już to w górę. Tylko tak...

Akurat wszystko idzie w super kierunku. W dół już nie mam zamiaru iść.