Dzienne Wrony - Nocne Darki (czynne 24 h na dobę)

[Raccoon]

@Fobic Ja wychowałem się w małym ale jednak mieście około 10 tys mieszkańców, w kamienicy, teraz mieszkam w dużym mieście w bloku. Ja żem mieszczuch od urodzenia, który nie zaznał nigdy nawet jakie to uczucie mieć własne podwórko

[Fobic]

@Raccoon Ja z kolei dorastałem w bloku i tylko czasem wyjeżdżało się do babci, dziadka na wieś. Tam inny świat, bo pola, krówki swoje, świnki, kury, traktory, kombajny, gnojownik itp. itd. Po ponad dziesięciu latach rodzice wybudowali własne mieszkanie kawałek dalej i z początku odczucia były mieszane. Po pierwsze trochę przytłaczała przestrzeń, ale z drugiej strony ile miejsca do zabawy, no i pies!

Miałem bardzo duże problemy ze snem, mógłbym wtedy przysiąc, że przez kilka pierwszych lat nie zmrużyłem nawet oka. Nie wiem czy to naturalne, ale miałem również gigantyczny lęk przed ciemnością, który z biegiem lat zniknął, być może został zagłuszony całkowicie spożywaniem SPS lata później.

 

Nie ma nic złego w byciu mieszczuchem. Życie różnie nas kształtuje, ale fajnie jest mieć podwórko. Jest co sprzątać na jesień, można grabić liście, w zimie odśnieżać. Pospacerować, czy pokręcić się rowerem. Pobawić ze zwierzakiem 

Po prostu dodatkowa przestrzeń wokół domu 

[sailorka]

Ja też zawsze mieszkałam w mieście, chociaż to były miasteczka będące sypialniami dla większych miast. Teraz od ok. miesiąca mieszkam na wsi, ale jest to duża wieś o statusie gminy. Mamy Żabkę, Biedronkę, paczkomat, bankomat, aptekę, przystanek z autobusami do większego miasta. Także nie jest to wioseczka zabita dechami. A i jeszcze dzisiaj jest jakiś festyn, boję się, że wieczorem będą grali disco polo.

[Fobic]

16 minut temu, mienta napisał(a):

jeszcze dzisiaj jest jakiś festyn, boję się, że wieczorem będą grali disco polo

Heh  a co byś chciała, żeby grali? Muzykę klasyczną, jakiś rap/trap, heavy metal, czy może jazz? 

Edytowane 24 Sierpnia 2024 przez Fobic

[Maat]

"Przez twe oczy twe oczy zielone

OSZALAAAAAŁEM!"(i Zenek kiwający główką)

[Raccoon]

Godzinę temu, mienta napisał(a):

boję się, że wieczorem będą grali disco polo.

 

Mi disco polo nie przeszkadza  

[Raccoon]

3 godziny temu, Fobic napisał(a):

ale fajnie jest mieć podwórko.

 

No teoretycznie miałem podwórko w rodzinnej kamienicy, piękne kilka metrów kwadratowych gdzie można było wywiesić pranie na trzepaku i popatrzeć na piękny mur

 

Chciałbym mieszkać w domu poza miastem, ale nie stać mnie na kupno domu, to są niestety drogie rzeczy W sumie i tak nie jest źle, bo jak pisałem wcześniej, to osiedle z okresu PRL, dużo zieleni, mam z okna widok na park osiedlowy, jesienią jest w nim bardzo fajnie. Na balkonie sobie posadziłem pomidory cherry w doniczkach i mam namiastkę ogrodu  

 

Edytowane 24 Sierpnia 2024 przez Raccoon

[Lusesita Dolores]

Witajcie

Jestem wykończona porannym wstawaniem do pracy.

Ciągle chce mi się spać.

Jestem zmęczona i bez energii.

[Raccoon]

2 minuty temu, Lusesita Dolores napisał(a):

Jestem wykończona porannym wstawaniem do pracy.

 

Poszukaj pracy na popołudnia

[Lusesita Dolores]

4 minuty temu, Raccoon napisał(a):

 

Poszukaj pracy na popołudnia

Taaaa... to poszukaj mi takiej pracy. 

[Raccoon]

1 minutę temu, Lusesita Dolores napisał(a):

Taaaa... to poszukaj mi takiej pracy. 

 

większość punktów gastro

[Fobic]

15 minut temu, Raccoon napisał(a):

No teoretycznie miałem podwórko w rodzinnej kamienicy, piękne kilka metrów kwadratowych gdzie można było wywiesić pranie na trzepaku i popatrzeć na piękny mur

Dobre i to  też mam trzepak na podwórku. Kawałek dalej komórka z drewnem a obok garaż. Za garażem ogródek, trochę warzyw, owoców, pola, takie o  podwórko

 

15 minut temu, Raccoon napisał(a):

Chciałbym mieszkać w domu poza miastem, ale nie stać mnie na kupno domu, to są niestety drogie rzeczy

Wiesz, że są momenty, że nawet mi tu coś nie gra. Chciałbym albo gdzieś do lasu, do jakiejś dziczy, albo sam nawet nie wiem gdzie, a mam szczęście, że jestem tu, gdzie jestem 

 

15 minut temu, Raccoon napisał(a):

to osiedle z okresu PRL, dużo zieleni, mam z okna widok na park osiedlowy, jesienią jest w nim bardzo fajnie. Na balkonie sobie posadziłem pomidory cherry w doniczkach i mam namiastkę ogrodu

Widzę, że jakoś sobie radzisz w miarę możliwości 

Skąd w takim razie to F33 i F42 jeśli mogę spytać?

 

 

12 minut temu, Lusesita Dolores napisał(a):

Witajcie

Jestem wykończona porannym wstawaniem do pracy.

Ciągle chce mi się spać.

Jestem zmęczona i bez energii.

Witaj Lusesita.

Ja jestem pełen podziwu dla ciebie, że pomimo wszelkich trudności dajesz sobie radę każdego dnia 

Edytowane 24 Sierpnia 2024 przez Fobic

[Lusesita Dolores]

4 minuty temu, Raccoon napisał(a):

 

większość punktów gastro

Odpada. Jestem wrażliwa na zapachy

 

 

 

 

 

4 minuty temu, Fobic napisał(a):

Dobre i to  też mam trzepak na podwórku. Kawałek dalej komórka z drewnem a obok garaż. Za garażem ogródek, trochę warzyw, owoców, pola, takie o  podwórko

 

Wiesz, że są momenty, że nawet mi tu coś nie gra. Chciałbym albo gdzieś do lasu, do jakiejś dziczy, albo sam nawet nie wiem gdzie, a mam szczęście, że jestem tu, gdzie jestem 

 

Widzę, że jakoś sobie radzisz w miarę możliwości 

Skąd w takim razie to F33 i F42 jeśli mogę spytać?

 

 

Witaj Lusesita.

Ja jestem pełen podziwu dla ciebie, że pomimo wszelkich trudności dajesz sobie radę każdego dnia 

Walczę. Każdy dzień to nieustająca walka

[Fobic]

1 minutę temu, Lusesita Dolores napisał(a):

Walczę. Każdy dzień to nieustająca walka

Dobrze, że walczysz. Nie każdego byłoby na to stać na twoim miejscu. Nie poddawaj się 

[Raccoon]

14 minut temu, Fobic napisał(a):

Skąd w takim razie to F33 i F42 jeśli mogę spytać?

 

Sam nie wiem, już w czasach przedszkolnych miałem dziwne natręctwa, np. jak szedłem schodami to musiałem to robić w określony sposób, cofałem się kilka razy, bałem się obrazów na ścianach, miałem wrażenie że na mnie patrzą, w nocy się bałem spać i chowałem się pod kołdrę, bo uważałem, że w pokoju są duchy albo demony. Różne natręctwa religijne typu "jak nie zrobię tak i tak, to spotka mnie kara" , do tego hipochondria, ciągły lęk że na coś zachoruję, że się czymś zarażę, mycie rąk do krwi. A wszystko jako dzieciak 5-6 letni dzisiaj już. W rodzinie nie było patologii, alkoholizmu ani chorób psychicznych. Także nie mam pojęcia, naprawdę. 

Edytowane 24 Sierpnia 2024 przez Raccoon

[Lusesita Dolores]

11 minut temu, Fobic napisał(a):

Dobrze, że walczysz. Nie każdego byłoby na to stać na twoim miejscu. Nie poddawaj się 

Co masz na myśli pisząc na moim miejscu

[Fobic]

1 minutę temu, Lusesita Dolores napisał(a):

Co masz na myśli pisząc na moim miejscu

Nie każdy nosząc twoje buty, będąc wykończonym porannym wstawaniem do pracy, ciągle senny, zmęczony i pozbawiony energii byłby na tyle silny, aby to wytrwać. Tobie to się udaje.

[sailorka]

2 godziny temu, Fobic napisał(a):

Heh  a co byś chciała, żeby grali? Muzykę klasyczną, jakiś rap/trap, heavy metal, czy może jazz?

Jest mnóstwo popularnej muzyki polskiej, którą można grać na festynach. Lady Pank, Perfect, nawet Bajm, "Baśkę" Wilków. Polska to nie tylko disco polo.

[Maat]

@mienta, zgadzam się w stu procentach.

[Fobic]

14 minut temu, Raccoon napisał(a):

 

Sam nie wiem, już w czasach przedszkolnych miałem dziwne natręctwa, np. jak szedłem schodami to musiałem to robić w określony sposób, cofałem się kilka razy, bałem się obrazów na ścianach, miałem wrażenie że na mnie patrzą, w nocy się bałem spać i chowałem się pod kołdrę, bo uważałem, że w pokoju są duchy albo demony. Różne natręctwa religijne typu "jak nie zrobię tak i tak, to spotka mnie kara" , do tego hipochondria, ciągły lęk że na coś zachoruję, że się czymś zarażę, mycie rąk do krwi. A wszystko jako dzieciak 5-6 letni dzisiaj już. W rodzinie nie było patologii, alkoholizmu ani chorób psychicznych. Także nie mam pojęcia, naprawdę. 

Ja za dzieciaka byłem pewien, że potrafię lewitować, ale tylko wtedy gdy nikt nikt nie patrzy. Mi też trudno określić skąd u ciebie epizody depresyjne i te natręctwa. Na moje zaburzenia wpływ miało wiele rzeczy sięgając wstecz aż do wczesnego dzieciństwa, także musiałbym się tutaj niepotrzebnie i dużo rozpisać. Całe szczęście twoje zaburzenia, a już na pewno moje można przynajmniej w jakimś stopniu kontrolować farmakologicznie i normalnie żyć.

[sailorka]

2 minuty temu, Maat napisał(a):

@mienta, zgadzam się w stu procentach.

Dziękuję.

[Lusesita Dolores]

8 minut temu, Fobic napisał(a):

Nie każdy nosząc twoje buty, będąc wykończonym porannym wstawaniem do pracy, ciągle senny, zmęczony i pozbawiony energii byłby na tyle silny, aby to wytrwać. Tobie to się udaje.

A w głowie chaos. 

 

[Fobic]

3 minuty temu, Lusesita Dolores napisał(a):

A w głowie chaos. 

 

Tym bardziej powinnaś być choć odrobinę z siebie dumna. Nie każdy by wytrwał.

[Lusesita Dolores]

1 minutę temu, Fobic napisał(a):

Tym bardziej powinnaś być choć odrobinę z siebie dumna. Nie każdy by wytrwał.

Ale ja nie chce być dumna i nie chce walczyć.

Chce w końcu poczuć się normalnie

[Raccoon]

20 minut temu, Fobic napisał(a):

Ja za dzieciaka byłem pewien, że potrafię lewitować, ale tylko wtedy gdy nikt nikt nie patrzy. Mi też trudno określić skąd u ciebie epizody depresyjne i te natręctwa. Na moje zaburzenia wpływ miało wiele rzeczy sięgając wstecz aż do wczesnego dzieciństwa, także musiałbym się tutaj niepotrzebnie i dużo rozpisać. Całe szczęście twoje zaburzenia, a już na pewno moje można przynajmniej w jakimś stopniu kontrolować farmakologicznie i normalnie żyć.

 

No stany depresyjne mnie dopadły dopiero w dorosłym życiu, pewnie wina przewklekłych lęków od wczesnego dzieciństwa. Niestety u mnie jak już wpadnę w taki mocny dołek, to często mam jakieś wkrętki - że mam niezdiagnozowanego raka (mimo robienia pierdyliarda badań) który mnie pożera od środka, że jedzenie było nieświeże i umrę w ciągu kilku godzin, że mnie wszyscy nienawidzą i że jestem nikim i czuję się winny że żyję.

 

Granica pomiędzy myśleniem "boję się, że mam raka" i "mam raka tylko nie umieją mi go zdiagnozować i powoli umieram" jest niestety bardzo cienka i łatwo mi wpaść w pułapkę własnych myśli. Kiedyś mi psycholożka powiedziała "proszę te myśli ignorować, niech sobie będą, proszę z nimi nie walczyć", no więc nie walczyłem i skończyło się tym, że leżałem w łóżku przekonany że pożera mnie rak jelita grubego i czekałem na swój koniec.

Edytowane 24 Sierpnia 2024 przez Raccoon