Natręctwa Religijne

[BladzacyAniolek]

Niby w jaki w sposób "wyruchał"?

[linka]

shinobi, radzę się wyrażać stosownie ......

[Lajla]

Witam! Chciała się dowiedzieć czy i wy macie tak jak ja. A propo zbliżających się świąt. Mam obsesje na punkcie grzechów. Wydaje mi się, że wszystko co robię to grzech, odczuwam przy tym dość silny lęk. Już poruszałam ten temat z moją terapeutką, ale jest ona dość sceptyczna w nastawieniu do księży i kościoła, za niedługo będziemy analizować moje "absurdalne" przekonania, że grzeszę na każdym kroku. Wiem, że ta kompulsja towarzyszy mi już od dawna, i że mój sposób myślenia nie jest normalny, na pewno muszę coś zmienić, ale jak tu zmieniać swoje poglądy religijne, skoro ja się opieram na wiedzy pochodzącej wprost z kościoła, czyli autorytetu w tych sprawach. Mam mieszane uczucia, z jednej strony mam zaufanie do terapeutki, a z drugiej lęk, że moje postępowanie będzie zasługiwało na wieczne potępienie:/

Edytowane 16 Kwietnia 2011 przez Gość

[Gość]

Zmiana poglądów religijnych nie jest metodą terapii, raczej powinno się pracować w obrębie wartości wyznawanych przez pacjenta.

Z doświadczenia wiem, że jak ogólny stan psychiczny się poprawia, to natręctwa religijne znikają jakby ich nigdy nie było.

Wiara, myślenie i emocje to całkiem różne sprawy. Wiary lepiej nie zmieniać, myślenie można zająć dobrą książką, najlepiej filozoficzną, a terapeucie zostawić tylko pracę nad emocjami.

[okularnica]

Lajla, ja mam podobnie:(

Cały czas boję się grzechów- tych popełnianych w myślach;/ Podobno tak jest( jak kto uważa), że jak się coś pomyśli, że się zrobi złego to już to jest grzech. I ja np. myślę, że w określonej sytuacji musiałabym okłamać kogoś czy zrobić coś gorszego. Potem nachodzi mnie lęk, że muszę to odwrócić, pomyśleć, że tak nie chcę żeby nie być w grzechu. Wydaje mi się, że jak tego nie odwrócę to jestem w ciągłym grzechu, bo nadal tak myślę. I tym podobne sprawy...

Chodzę na terapię, czasem pomaga, no ale jednak nie do końca... Nie wiem co robić.

[martin-9]

Osobom mającym problemy z natręctwami religijnymi polecam rozmowy z księdzem psychologiem (ja np. pomoc znalazłem tu: http://www.bernardyni.rzeszow.pl/?poradnia-rodzinna,53 będzie to świetnie uzupełnienie do wizyt u zwykłego psychologa. Dobrze by było też znaleźć sobie stałego spowiednika, szczególnie jak ktoś ma problemy ze spowiedzią (odczuwa lęk, wstyd itd.). I jak wyżej napisano, wiary lepiej nie zmieniać, bo to nie jest metoda. Poza tym odejście od Boga oznacza rezygnację ze zbawienia, a to jeszcze gorsza strata, a świadomość tego raczej nie polepszy stanu psychicznego. Dlatego lepiej trzymać się z daleka od terapeutów "sceptycznie nastawionych do księży i kościoła", bo to może być zachętą do rezygnacji z wiary, która może tylko dodać sił do walki z chorobą, dlatego też polecam częstą modlitwę np. różaniec, koronka.

[Ukasz]

Ccierpie na natręctwa na pukcie religijnym stale wymyślaja mi się grzechy nie moge sie wyspowiadać bo wydaje mi sie że spowiedzi będą niewarzne i będę popełniał swiętokractwa.chodze do lekarzy biore leki które mi wogóle nie pomagają czy ktoś zna jakiegos dobrego psychiatre kt óry mógłby mi pomóc?

 

jakbym widzial siebie od dlugiego juz czasu..

[martin-9]

To nie zwlekaj, bo może się to pogłębiać. Ja długo zwlekałem i bardzo sobie tym zaszkodziłem. Wybrałem się do księdza psychologa, który doradził mi znalezienie sobie stałego spowiednika. Ważne jest aby spowiednik znał ten problem, dlatego należy mu mówić o swoich obawach i problemach. Spowiedź będzie lepsza, łatwiejsza, a sam ksiądz będzie wiedział o co chodzi. Oczywiście nie obejdzie się bez wizyt u zwykłego psychologa, ale i wizyty u księdza psychologa też mogą dużo pomóc (ja je sobie chwale).

 

Ksiądz który mnie spowiadał, powiedział mi abym wierzył w Boże miłosierdzie i uzdrawiająca komunię, zalecił mi też odmawianie żalu za grzechy i aktu wiary przed przyjęciem komunii (gdy mu powiedziałem o strachu, że przyjmuję komunie w grzechu). Przecież najważniejsze jest aby spowiedź i żal za grzechy był szczery, reszta przyjdzie z czasem.