Dysocjowanie

[nvm]

"Wypieranie to mechanizm obronny , rodzaj bezpiecznika.

 

Np. gdy małe dziecko nie uzyskuje od matki pozytywnej i kojącej reakcji na swoje zachowanie to instynkt podpowiada mu, że jego życie jest zagrożone. Taka sytuacja budzi strach motywujący je do silniejszej ekspresji ( np. głośny krzyk ). Jeżeli te sygnały nadal będą ignorowane lub reakcją będzie agresja w końcu zrezygnuje z prób zwracania na siebie uwagi i odłączy się od sytuacji, od odczuwania ciała i/lub emocji żeby jakoś przetrwać.

 

Takie odłączenie to DYSOCJACJA , jeden ze sposobów wypierania ze świadomości tego co nam nie pasuje, po to żeby jakoś funkcjonować w niesprzyjających okolicznościach.

 

Jeżeli taka sytuacja często się powtarza to dziecko uczy się coraz sprawniej dysocjować – niekiedy rodzice czują się dumni, że „wychowali” sobie takie grzeczne i spokojne dziecko. Ceną za bycie „grzecznym” w taki sposób jest nieświadomy nawyk odłączania się od odczuć , emocji a nawet w ogóle od otoczenia w sytuacjach odbieranych jako zagrażające.

 

To dzieje się AUTOMATYCZNIE, ODRUCHOWO , nie jest świadomym wyborem. Jest nawykiem, który najpierw trzeba zauważyć i zrozumieć aby spróbować żmudnie zacząć się uczyć innego sposobu reagowania.

 

Podstawą jest wyrobienie umiejętności uważnego , świadomego obserwowania swoich reakcji, ale to tylko początek drogi. Trzeba się jeszcze nauczyć skutecznych sposobów unikania dysocjacji lub wychodzenia z niej. Do tego zazwyczaj potrzeba fachowych instrukcji.

 

Poza dysocjacją istnieją też inne mechanizmy wypierania ze świadomości tego co nam nie pasuje – z powodu strachu czy wstydu – np. odwracanie od tego uwagi."

 

Źródło: http://ps-po.pl/2017/12/29/jak-pokonac-duchowa-depresje-problem-acedii-odcinek-1/

(rozmowa w komentarzach pod filmikiem)

[Gość]

Zastanawiam się jak to jest w przypadku ludzi, którzy odcinają się, nie czują w ogóle lęku (np. przed zrobieniem czegoś, co ściągnie na nich potępienie społeczeństwa), a jednocześnie czują potrzebę niszczenia, a przynajmniej "walczenia z czymś". Czyli jednak dopuszczają jakieś emocje? Czy może działa to na zasadzie bezmózgiego yeti, tzn.szukają sobie rozrywki, żeby zapełnić czymś pustkę, więc biorą maczugę i walą nią na lewo i prawo?