Witam serdecznie wszystkich zgromadzonych

[NieIstnieje]

Dzień dobry wszystkim,

W tym roku skończę 28 lat. Moja diagnoza to schizofrenia paranoidalna i mieszane zaburzenia osobowości. Z chorobą schizofrenii zmagam się od ponad 11-stu lat.

Doszłam do etapu, że brałam już wszystkie dostępne w tym czasie neuroleptyki. Włanczajac w to też Klozapol. Szpitale też były oczywiście. Aktualnie biorę Clopixol Depot, Moklobemid, Pregabaline i Relanium (doraźnie).Na tym zestawie leków jest dobrze. Z problemami osobowościowymi problem jest jeszce bardziej złożony niż z F.20. To cierpienie jest większe niż psychoza. Teraz? Czuję, że jest lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. Chodzę (prywatnie) do tego samego lekarza od kilku lat i wreszcie udało się ustawić dość dobrze leki. Tak jakby było coraz bliżej normalności. Mam się udać na trzecia już psychoterapię w warunkach ambulatoryjnych. Jestem bardzo zmotywowana, jednak boję się że będę musiała przezywać to piekło jeszcze raz. To boli i tak cały czas, tylko jak nie myśle o tym to mniejsze jest cierpienie. Odkąd się leczę nie uzyskałam (jeszcze) 100% remisji. Funkcjonuje najlepiej jak potrafię. Udało mi się skończyć studia, trochę pracowałam. Teraz mam rentę. Jest mi z tym źle. Siedziedzenie w domu nie daje żadnej satysfakcji. Rodzina też (i głównie) mnie wykańcza. Planuje, z racji że jest ze mną lepiej podnieść swoje kwalifikacje i szukać pracy w innej branży. W wyuczonym już zawodzie nie mam szans na prace ze swoją daiagnozą.

Postanowiłam dołączyć do grona forumowiczów, aby poprawić swoje umiejętności interpersonalne oraz podzielić się z innymi swoimi doświadczeniami z chorobą, lekarzami, szpitalami i lekami oraz swoimi przeżyciami zwiazane z tym tematem. Mam w zakresie kontaktów z innymi ludźmi duże deficyty. Liczę na odrobinę wyrozumiałości/ życzliwości. Oczywiście panujące na forum zasady będę przestrzegać najlepiej jak umiem.

Jako, że to mój pierwszy post - pozdrawiam wszystkich użytkowników. i życzę wszystkiego dobrego i dużo zdrowia.

[ekspert_abcZdrowie]

NieIstnieje, witaj na forum!

[Madzia B]

Cześć super że do nas dołączyłas rozgosc sięna forum.

[superb]

Cześć :)

Żeby dojść do niektórych rzeczy potrzeba czasu,

naszczęście pewne reguły nie zmieniają się,

znając te zasady, czynności, schematy....

wiadomo co robić i jak reagować, żeby z dnia na dzień było tylko lepiej.

Widać, że jesteś zdeterminowana, i obrałaś już jedyny słuszny kierunek :)

 

Będzie dobrze, ale nie dlatego, że może tak się ułoży,

ale dlatego, że Ty zrobisz wszystko, żeby tak było,

bo życie jest zbyt cenne, żeby pozostawiać je przypadkowi :)

 

 

Jakie skille masz w planach ogarnąć?

[NieIstnieje]

Dziękuje za tak miłe przyjęcie.

Wydaje mi się, że w przypadku leczenia psychiatrycznego, psychoterapii itp. pomocy trzeba iść to "jak w ogień" i nie zawracać. Bez tego sami jesteśmy bez szans. Sytuacja np. w której słucham muzyki i mam wrażenie ze sama w pewnym momencie staje się płyta CD, której słucham - jest zła. To tylko nakręca i konieczność hospitalizacji jest niezbędna, a nie trzeba tu diagnozy F.20 by alergicznie reagować na szpital psychiatryczny - instytucję totalną. Mi zajęło dużo lat by zrozumienić fakt własnej niedoskonałości oraz konieczność brania leków do końca życia. Lepiej uczyć na błędach innych. O ile to w tej chorobie jest możliwe.

Pozdrawiam