Psychopatia.

[_Victoria_]

@INTEL 1

 

Twoje komentarze w tym wątku nie mają żadnego znaczenia, póki nie zagości w nich treść merytoryczna. Jak do tej pory to, co piszesz, jawi się w moim mniemaniu jako nazbyt emocjonalne i nieistotne.

[AurumV]

Milutki temacik.

[_Victoria_]

Tak się składa, że mam kompletnie w dupi.e co Ci się jawi, a co nie.

 

Niestety takie nastawienie nie wyklucza Twojej emocjonalności. Można sądzić, że dodatkowo ją potwierdza.

[NN4V]

...To nie jest teza, która wymagałaby poparcia. Jest to fakt i podstawowa cecha osobowości dyssocjalnej, wynikająca z deficytu uczuć wyższych.

No jednak wymagałaby odniesienia się do źródeł tegoż "faktu".

DSM-IV i ICD-10 nie wymienia sadyzmu jako cechy osobowości dyssocjalnej.

By istniała motywacja podjęcia działania, coś musi uruchamiać układ nagrody.

Z czysto logicznej decyzyjności nie wyniknie popęd do znęcania się nad zwierzęciem (przykładowo), bo racjonalnie żadnego zysku w tym nie ma.

Może być wyładowanie agresji wynikającej z obniżonego progu wyzwalania, ale to nie jest sadyzm.

Kupy się nie trzymają Twoje wywody.

[_Victoria_]

Czyli dla Ciebie "stety" byłoby gdyby jednak wykluczało?

 

Nie jest dla mnie istotne, co odczuwasz i jakie są tego przyczyny.

 

No jednak wymagałaby odniesienia się do źródeł tegoż "faktu".

DSM-IV i ICD-10 nie wymienia sadyzmu jako cechy osobowości dyssocjalnej.

 

Pozycje naukowe nie wymieniają wielu rzeczy, co nie znaczy, że nie mają one miejsca. "Sadyzm" to słowo o zbyt intensywnym wydźwięku i w diagnostyce osobowości dyssocjalnej zastępowane jest mianem "czerpania satysfakcji z krzywdzenia innych". Co do reszty Twojej wypowiedzi - nie potrafisz zinterpretować lub nie znasz prostych zależności i łańcuchów przyczynowo-skutkowych, stąd wynikają problemy ze zrozumieniem przekazywanych przeze mnie treści.

[mark123]

Deficyt uczuć wyższych ułatwia ewentualne krzywdzenia innych, ale nie jest jego bezpośrednią przyczyną. Ogólnie krzywdzenie innych wynika z ulegania silnej złości lub z ulegania pragnieniu krzywdzenia/pragnieniom sadystycznym lub z pewnego rodzaju zaburzenia procesów myślowyc/poglądowychh. Moim zdaniem krzywdzenie innych zawsze lub prawie zawsze towarzyszy psychopatii. W przypadku psychopatii impulsywnej może być to efektem zarówno pragnień sadystycznych, jak i ulegania silnej złości, w przypadku kalkulatywnej są to pragnienia sadystyczne. Wspólne dla obu rodzajów psychopatii może być pewnego rodzaju zaburzenie procesów myślowych/poglądowych, psychopaci mimo iż rozumieją, że według norm społecznych i prawnych krzywdzenie jest złe, sami uważają, że krzywdzenie jest ok.

[_Victoria_]

@mark123

 

Zgadzam się z Twoją wypowiedzią.

 

Miałem kiedyś napisane na wypisie ze szpitala oprócz CHAD,osobowość dyssocjalną.Jednak ta osobowowść zupełnie do mnie nie pasuję

 

Testy psychologiczne typu "wybierz odpowiedź" bardzo często prowadzą do postawienia niesłusznej lub niekompletnej diagnozy. Pacjent zwykle odpowiada zgodnie z tym, co czuje w danym momencie, a diagnostyka psychopatii opiera się na prześledzeniu i przeanalizowaniu zachowań pacjenta na przestrzeni lat.

 

Powiem też od siebie, z zastrzeżeniem, iż nie musi to dotyczyć każdego przypadku, że będąc psychopatą po prostu się "to" czuje. Można nie wiedzieć, jak się to nazywa, ani nie mieć postawionej diagnozy, jednak żyje się z uczuciem, które z roku na rok przybiera na sile i w pewnym momencie orientujesz się, że to nie z otoczeniem jest coś nie tak, ale z Tobą. Że jesteś złym człowiekiem. Wtedy szukasz wyjaśnienia.