Samotność ..

[mała16]

Moje problemy zaczęły się odkąd skończyłam gimnazjum. W starej szkole byłam szczęśliwa.. mnóstwo przyjaciół, nie było takiego dnia żebym się nie śmiała albo nudziła. Tam się zakochałam i to bardzo mocno bo trzyma mnie do teraz. W tej chwili szkoła wyższa, nie potrafię się przystosować do innego otoczenia. Straciłam kontakt ze starymi znajomymi. Chłopak zostawił mnie dla innej dziewczyny o wiele ładniejszej.. ale po mimo tego wciąż się z nim spotykałam. Jemu zależało tylko na jednym a ja byłam na każde jego zawołanie.. miłość mnie oślepiła. Do tego dochodzą problemy z rodzicami.. wiecznie mają jakieś ale, nie potrafie z nimi szczerze rozmawiać.. nie da się. Każda rozmowa z nimi to jedno wielkie kłamstwo. Nie dawno zauroczyłam się innym chłopakiem, miałam nadzieje ze cos z tego bd i że wkoncu zapomne o tamtym.. no ale kolejny się zabawił a najgorsze jest to że teraz chodzi z moją siostrą. Nic mi nie wychodzi ostatanio. Jak kiedyś byłam szcześliwa zakochana, odważna pewna siebie i miałam wszystko o czym marzyłam tak teraz jest zupełnie przeciwnie. Najgorsze jest to że dalej kocham tego chłopaka z gimnzajum.. a miłość bez wzajemności jest najgorszym cierpieniem. Coraz cześciej myśle o śmierci.. Posze o rady.. jak to zmienić żeby było tak jak kiedyś?

[White Rabbit]

Cześć

a miłość bez wzajemności jest najgorszym cierpieniem.

Uwierz, że są gorsze.

[Indifference1]

Cześć

a miłość bez wzajemności jest najgorszym cierpieniem.

Uwierz, że są gorsze.

No nie wiem

[mała16]

jak dla mnie w tej chwili nie ma .. jakoś nie moge sobie z tym poradzic .. Jakieś rady macie?

[Indifference1]

Jakieś rady macie?

Zapomnieć Nie rozmyślać, zająć się nauką, zainteresowaniami albo znaleźć innego faceta.

[mała16]

próbowałam przez 2 lata. W dodatku dalej się z nim spotykam mimo że ma dziewczyne. Mam z nim urwać kontakt ?

[Indifference1]

Tak...

[White Rabbit]

Naprawdę wolałabyś wyrzucać z siebie słowotoki modlitw i skrupulatnie, w pośpiechu wymawiać na głos Imię Boże, gdy stoisz pod lampą, a ona nad Tobą skrzy? (Urojenia, omamy) Albo budzić się nocą z pewnością, że od teraz Twój umysł nie należy już do Ciebie, stał się własnością demonów i nikt Cię nie uratuje, wszyscy będę kiwać głowami i rozdziawiać usta w niedowierzaniu, zapisywać leki, kierować do szpitali, a Ty przecież wiesz dobrze, że Twoje myśli nie są już myślane przez Ciebie? (Urojenia)

[mała16]

będzie cięzkooo nie potrafie mu nie odpisac..

[Indifference1]

White Rabbit, zawsze znajdzie się ktoś kto ma gorzej.

[mała16]

wiem o tym.. zdaje sobie sprawe że gdzieś tam są ludzie którzy maja gorszą sytuacje. Ale jak widzisz moja sprawa wydaje się smieszna a jednak nie potrafie sobie z nia poradzić..

[Indifference1]

mała16, no o to mi chodzi. Każda sprawa wydaje się śmieszna jeśli porównamy ją do np kogoś umierającego.

[White Rabbit]

Nie o to chodzi, mała. Wszystko, co myślisz oraz to, co przechodzi przez Twoje usta zwrotnie na Ciebie oddziałuje. Fakt, że nie znajdujesz się w najkrytyczniejszym położeniu nie ujmuje nic z Twojego bólu. Cierpisz, z powodu zawodu miłosnego i nieszczęśliwego ulokowania uczuć. Czasami jednak sami dokladamy sobie do dramatyzmu, zamykając to, co się dzieje w kategoriach bez wyjścia.

[mała16]

mhm .. ale ja tu pisze bo chce jakies rady w swojej sprawie, ale widze ze tu tez nie znajdze pomocy -,-

[Indifference1]

mała16, rady już były-zerwać kontakt, zapomnieć. Co chcesz usłyszeć? Ten koleś ma dziewczynę, już go nie obchodzisz.

[mała16]

Czasami jednak sami dokladamy sobie do dramatyzmu, zamykając to, co się dzieje w kategoriach bez wyjścia.

 

 

W jaki sposób " sami dokładamy sobie do dramatyzmu " ?

[Freak696]

Powiem jednoznacznie czas leczy rany. Z Twojego nicka wynika (rym) że jesteś bardzo młodą osobą ale nie ważne młody czy stary tak samo przezywa rozstanie z osobą, którą kocha. Dramatyzmu dokładamy gdy wierzymy, że dany związek można uratować, łudzimy się że coś nagle się zmieni, wtedy zaczyna się potok myśli, których nie jesteśmy w stanie zatrzymać i to ten dramatyzm.

 

Moja rada jest tak sama jak wyżej Koleżanka napisała. Nie oglądaj się za Siebie jestem pewien na 100% że znajdziesz miłość.

[JJ_Papa]

Mam taki pomysł... Jak bedziesz chciała do niego napiać to napisz do mnie... Niektórzy mówią, że całkiem spoko ze mnie gość

[Inga_beta]

Nie znajdziesz bo trudno ci cokolwiek doradzić, co by ci pomogło.

Masz problemy z własną psychiką, która jest zaburzona i potrzebuje wyleczenia.

Rozumiem to co przeżywasz, bo sama przechodziłam przez coś podobnego, a wyrzekanie się takiej miłości nic nie daje, bo to nie miłość jest przyczyną twoich problemów.

Ta miłość jest jak narkotyk, i służy do tego żeby sobie poprawić samopoczucie oraz do tego aby nie widzieć tego czego najbardziej się boisz i od czego uciekasz.

Cierpisz na jakieś zaburzenia i za pomocą takiej toksycznej miłośći próbujesz sobie pomóc.

Jest taka książka Kobiety które kochają za bardzo. Przeczytaj ją sobie a na pewno odnajdziesz tam siebie i zrozumiesz skąd biorą się twoje problemy. A cierpienie z powodu nieszczęśliwej miłośći jest straszne i bardzo wyniszczające.

[Gość]

[vifi]

mała16, niestety Inga_beta, ma dużo racji. Znajdujesz "miłość" zależną, toksyczną. Niektórzy chłopcy wyczuwają twoją wielką potrzebę miłości, a z drugiej strony niepewność i Cię wykorzystują. Szukanie miłości bez poczucia własnej wartości niestety często tak się kończy. Musisz o siebie dbać, być ważna dla samej siebie. To czy znajdziesz chłopaka nie jest najważniejszą sprawą, nie mówi o twojej wartości. Chodzenie z chłopakiem który ma dziewczynę, który nie odwzajemnia uczucia jest kłamstwem i powinnaś to zerwać. Przyjrzyj się tej pustce kiedy jesteś sama, twoim relacjom z rodzicami, może pogadaj z jakimś psychologiem, choćby szkolnym. Myśli na jego temat po zerwaniu z czasem powinny minąć.