Ucieczka w sport?

[Bolec]

Aktualnie jestem na etapie wychodzenia z choroby i zaczynają mi w głowie "świstać" jakieś nowe plany, cele.. Co myślicie o dążeniu do ukończenia, np. maratonu czy coś w tym stylu ? Jak mam się zabić to mogę i całe życie poświęcić temu.. (co za różnica) najwyżej padnę trupem na zawał podczas biegu.. jeden grzyb.

 

Ktoś się "wyleczył" dążąc w takim stylu sportowca ? Chodzą mi takie myśli po głowie, gdyż jestem młody i mógłbym uniknąć towarzystwa niestroniącego od alkoholu, a biorąc leki mam dość wymówek itp.. Cóż trądzik dalej będę miał i może i się będzie pogarszał + blizny po nim(ostre treningi + brak czasu na idealną dietę + szkoła) ale co mi zależy..

 

Jako dzieciak miałem do czynienia ze sportem, później zdrowie się posypało (kontuzja > trądzik > deprecha psycho), ale teraz wiem że dobrze rehabilitując się mogę ze swoimi dolegliwościami sport uprawiać(dużo pracy w huj) ale jest alternatywa... Nie wiem czy na to mi zdrowie pozwoli, ale chyba spróbuje.. Ci którzy mieli podobne plany/doświadczenia zapraszam do dyskusji :}

 

ps. ciekawe czy fluoksetyna jako doping nie byłaby brana :D

[Gość]

Czy wyleczyć się da to nie wiem, ja trochę próbuję

Myślę dość podobnie do Ciebie, zwłaszcza z tym bieganiem i zawałem :> tyle, że ja maratonu nie pobiegnę przez kontuzję w prawej nodze, max ile jednorazowo biegam to 7km. Niestety wadą są skutki uboczne psychotropów, ja obecnie czuję duże osłabienie i lekkie boleści w mięśniach, byłem 2 dni temu lekko poćwiczyć na siłowni i było kiepsko, mam nadzieję, że to chwilowe bo inaczej będzie to działać na mnie depresyjnie bez wątpienia. Myślę, że zmęczenie fizyczne i pasja sportowa to dobry sposób żeby oderwać się od problemów i polepszyć swoje samopoczucie, może i samoocenę, także jeśli tylko masz zapał i chęci to czemu nie.

[Bolec]

Ukończyć takie coś to musi być duma.. : http://pl.wikipedia.org/wiki/Ironman_Triathlon

 

To są granice ludzkich możliwości..

[monk.2000]

Sport to ciekawa sprawa. Jeszcze nie próbowałem w to uciekać. Jedynie sporty umysłowe: szachy. Ale to inna strona barykady.

Ćwiczenia fizyczne często kojarzyły mi się w myśl powiedzenia: kto nie ma w głowie, ten ma w nogach. Ja wolałem mieć w głowie. Ale być może poznanie jakiś osób z tego środowiska zmieniłoby moje zdanie.

[Bolec]

Reiben, może nie wyleczyć, ale stawić jej czoło w taki sposób

 

O swoje kolana też się martwię, ale tak jak mówię odpowiedni rehabilitanci, którzy dobiorą pod Cb ćwiczenia mogą zdziałać cuda.. 3 lata męczyłem się z kolanami dopóki nie trafiłem na takich ludzi, co mnie potem bardzo gryzło, że lekarz nie skierował od razu do rehabilitantów, bo mogłem kontynuować sport i inaczej mogło się wszystko potoczyć, ale teraz to nie ważne.. Tak czy siak mogę Ci z całym sercem polecić takich ludzi, nie ortopeda dla emerytów tylko właśnie rehabilitacja, wzmacnianie odpowiednich partii mięśni. Sama siłownia też super sprawa, ale brakuje mi tam rywalizacji.. Pozdrawiam

 

-- 22 sie 2013, 22:02 --

 

monk.2000, coś w tym jest na pewno powiem Ci że sport w sensie fizycznym również bardzo rozwija umysł oprócz ciała szczególnie gry zespołowe..

 

-- 22 sie 2013, 22:15 --

 

Reiben, a jakie leki bierzesz jeśli można zapytać ?

[Gość]

Asertin 50mg

[Bolec]

Nie jest jednak łatwo realizować te przebłyski które czasem pojawiają się w głowie.. Niestety większość dnia to deprecha i wegetacja i myślenie nad niesprawiedliwością tego świata.. :/

 

Kiedy pisałem ten post byłem w dniu kiedy pominąłem dawkę ketrelu i byłem tak jakby nerwowy i mocno nakręcony, ale też miałem jakieś plany, a obecnie to wegetacja... Chyba z tym ketrelem coś nie tak :/ Albo po prostu wszystko źle we łbie poukładane.. :/

[Gość]

Wiesz Bolec, jest tak, że najciężej jest zacząć, zwłaszcza kiedy jest depresja i chciałoby się tylko leżeć, spać, i zapomnieć o swoim istnieniu.

Tak mam od dawna z nauką, koncentracją ale i aktywnością fizyczną, w niczym nie widzę sensu. Jednak kiedy uda się ostatecznie zmusić i zrobi się trening to na końcu czeka nagroda- poprawa samopoczucia i satysfakcja, zapewne dzięki wydzielonym endorfinom. Także myślę, że musisz kontynuować leczenie i oczekiwać poprawy, a dodatkowo, jeśli nie masz żadnych przeciwwskazań, możesz okresowo nakręcić trochę motywację kofeiną, guaraną, lepiej nie efedryną, o czymś mocniejszym nie wspominając Nie znam się na lekach, więc nie wiem czym jest Ketrel, ale obserwuj i po jakimś czasie poinformuj lekarza jeśli nie będziesz odczuwał poprawy, być może ten lek akurat Tobie nie pasuje na dolegliwości. Trzymam kciuki.