monk.2000

[monk.2000]

Z okazji 100 posta na tym forum, chciałbym założyć wątek witający. W odpowiedziach na forum przeważnie oprócz np. dania jakiejś wskazówki, często piszę o sobie. Dla mnie pomocne jest poczytać o problemach innych, dlatego myślę że inni zainteresują się tym, jak swoje życie widzi pewien monk.2000 z forum. Nie chce dlatego się specjalnie rozpisywać nt. tego kim jestem i co tu robię, bo można się tego dowiedzieć właśnie z moich wpisów.

 

W Internecie można znaleźć mnie pod różnymi pseudonimami, tutaj mam nick którego nigdzie indziej nie stosuję, bo wolę pozostać anonimowy. A nazwę taką wymyśliłem, że monk czyli mnich, to ktoś kto poszukuje swojej ścieżki nie tylko teoretycznie ale również poprzez praktykę, stosuje pewne wyrzeczenia. A 2000 dlatego że wybieram się na studia informatyczne, no i ogólnie jestem człowiekiem żyjącym w XXIw. No dobra rok 2000 to jeszcze wiek XX. Ale kiedyś była taka moda, żeby coś było 2000 czyli nowoczesne.

[Gość]

Z okazji 100 posta na tym forum, chciałbym założyć wątek witający. W odpowiedziach na forum przeważnie oprócz np. dania jakiejś wskazówki, często piszę o sobie. Dla mnie pomocne jest poczytać o problemach innych, dlatego myślę że inni zainteresują się tym, jak swoje życie widzi pewien monk.2000 z forum. Nie chce dlatego się specjalnie rozpisywać nt. tego kim jestem i co tu robię, bo można się tego dowiedzieć właśnie z moich wpisów.

 

W Internecie można znaleźć mnie pod różnymi pseudonimami, tutaj mam nick którego nigdzie indziej nie stosuję, bo wolę pozostać anonimowy. A nazwę taką wymyśliłem, że monk czyli mnich, to ktoś kto poszukuje swojej ścieżki nie tylko teoretycznie ale również poprzez praktykę, stosuje pewne wyrzeczenia. A 2000 dlatego że wybieram się na studia informatyczne, no i ogólnie jestem człowiekiem żyjącym w XXIw. No dobra rok 2000 to jeszcze wiek XX. Ale kiedyś była taka moda, żeby coś było 2000 czyli nowoczesne.

 

Cenię sobie Twoje posty - zwykle są konstruktywne i zakończone linkiem do wątku o medytacji...

ja także cenię sobie anonimowość, dlatego nie mam avatara, bo początkujący pseudo- psychoanalityk

mógłby wyrobić sobie co do mnie opinię mylną na podst. gier, w które grałem, a przecież to tylko warstwa kurzu na osobowości.

a nie warstwa osobowości, prawda? Uważam, że pisanie o Sobie jest stresujące, ale jeśli już postanowiłeś dać się nam szerzej poznać to opisz więcej o technikach, jakie Ci pomagają. Oczywiście przemawia przeze mnie skrajne lenistwo,

bo przecież mogę przekopać się przez Twoje 100 postów. Ja np. ukończyłem kurs podstawowy The Silva Method , ale zaprzestałem praktyki po roku, bo ujawniła mi się depresja. A może depresja ujawniła się właśnie dlatego , że zaprzestałem praktyki? Przepraszam, że zaśmiecam Twój wątek, ale mam kłopoty techniczne z wysyłaniem priw message do forumowiczów

( już 3 privów mi nie wysłało) - mam nadzieję, że każdy po 100 postach przedstawi się szerzej, a po 1000 postach opiszą się jeszcze bardziej. To dobra droga chyba. -pozdrawiam - nomorewords43

[monk.2000]

Może napiszę coś ciekawego o sobie w tym wątku, bo bloga to zdecydowanie nie chce mi się zakładać. A jeśli już bym to robił to byłby on nie o moich zmaganiach a raczej o muzyce/kulturze lat 80, technikach ćwiczenia umysłu, albo videoblog o modelarstwie.

 

-- 30 lip 2012, 09:23 --

 

Nie da się już edytować posta, dlatego jeśli znajdzie się ktoś przyczepny, o mocy moderatora to proszę usunąć post powyżej, żeby nie było floodowania.

Może w temacie nie ma za dużo wpisów, ale liczę że ktoś to czyta, a jak nie to umieszczę link do tego wątku w podpisie.

 

Moje metody na walkę z chorobą, nie piszę jaką bo trudno mi się utożsamić z konkretną jednostką, ale bardziej podchodzę pod schizofrenię prostą, czyli brak objawów wytwórczych a za to istnienie tych negatywnych jak osłabienie itd. Czyli co robię, żeby czuć się lepiej:

-cierpliwość, świadomość że nie da się z tego wyleczyć od tak sobie w jeden dzień

-wiara w możliwość poprawy, traktuję chorobę jako coś co zrzucił na mnie los, żebym mógł się z tym zmierzyć, a nie po to żeby uczynić mnie ofiarą

Te dwie rzeczy nie poprawiają może znacznie nastroju, ale przynajmniej trzymają mnie przy życiu i pozwalają jakoś funkcjonować.

-kolejna sprawa to psycholog, pisałem o tym wątku "psychologia- co to jest?".

-pomaga pisanie i czytanie na forum, nie czuję się samotny, przebywam w solidarnym środowisku, gdzie ludzie poprzez doświadczenie rozumieją swoje położenie. Podobnie jak kiedyś przebywanie w IPiN we Warszawie, podniosło mnie na duchu, bo mogłem nie kryć się ze swoim stanem.

-zainteresowanie psychologią, aktualnie czytam prof. Kępińskiego, świetnie opisuje wszelkie stany towarzyszące człowiekowi, w końcu nie czuję się ofiarą losu, a człowiekiem świadomym, że ludzkie życie to wzloty i upadki

-zaskakująco dobrze sprawdza się MBCT i MBSR czyli terapia poznawczo-behawioralna oparta na uważności. Uczyniłem z tego pewnego rodzaju filozofię dnia codziennego i myślę że to jedna z przyczyn nieznacznej poprawy którą ostatnio zaobserwowałem. Więcej w wątku "medytacyjna grupa wsparcia". Całość opiera się na prostych założeniach, ale potrzeba czasu żeby tak na prawdę zrozumieć o co chodzi.

-ostatnia rzecz to trening umysłu, np poprzez grę w szachy, rozwija myślenie co pozwala racjonalniej myśleć w ciągu dnia, łatwiej podejmować decyzje co niewątpliwie odciąża układ nerwowy.

-jak będę się czuł lepiej zacznę uprawiać sport: ćwiczenia siłowe, rozciągające oraz jazdę na rowerze.