Po samobójstwie bliskiej osoby świat zmienił się diametralni

[Gość]

bess, trawa u Ciebie jeszcze okres żałoby.Daj sobie czas.Jakby było męczące,a byś miała ochotę to spotkaj się na rozmowie z psychologiem,może wystarczy tylko kilka sesji by uporać się z problemem.

Pozdrawiam

K.

[Gość]

bess, wydaję mi się,że tak jak powiedziała p. psycholog,że nie pozwalasz sobie na żałobę,na smutek,pokazywanie tych trudniejszych uczuć.

Wydaje mi się,że powinnaś wrócić na terapie i popracować nad zmianą swojego zachowania,na tym,że masz prawo być czasem smutna,zła,możesz prosićc kogoś o pomoc,pokazywać emocje jakie są w Tobie itp.

[Gość]

bess, do terapeuty musisz mieć zaufanie,poza tym,nie wiem.Musi odpowiadać Tobie.

[KillBill]

gdy miałem 17 lat poznałem najpiękniejszą dziewczynę na koncercie Dezertera.mieszkała w Czeladzi,a ja w Katowicach nie mogliśmy się spotykać codziennie.byłem szczęśliwy gdy się z nią spotykałem dlatego gdy zaczęła mówić o samobójstwie uznałem to za "humorki",gdy zapytała czy skoczył bym z nią z dachu(wtedy w Czeladzi była seria samobójstw nastolatków,jedna para skoczyła z bloku ze związanymi tasiemką dłońmi)wykręciłem się mówiąc że skoczyć bym się bał bo to grozi kalectwem,ale myślałem o tym by powiesić się na rurze od gazu.Nie spotkaliśmy się już nigdy więcej.Dwa miesiące później byliśmy ze znajomymi na koncercie w Wojkowicach tam dowiedziałem się że Dorota się powiesiła przed dwoma miesiącami na rurze od gazu.

mam teraz 35lat nie zliczę ile razy to do mnie wraca.chyba tak będzie zawsze,szczególnie wtedy gdy czuję się sam,czuję się winny że zachowałem się wtedy jak 17tolatek.

Nie da się cofnąć czasu żaden psycholog tego nie zrobi,co jakiś czas trzeba po prostu pocierpieć uczcić pamięć bliskiej osoby.posłuchać jej ulubionych płyt powspominać wspólne rozmowy,żarty,marzenia i popłakać.

bess trzymaj się to mija.

[Gość]

KillBill, smutno mi się zrobiło po przeczytaniu Twojego posta

[Myrcella]

bess, Myslę, ze powinnaś wrócić na terapię do tamtego terapeuty. Dobrze Ci on powiedział, ze nie pozwalasz sobie na przezywanie tego, a żałobe trzeba przepłakać... Niby z czasem powinno byc lepiej, ale jeśli ktoś to w sobie dusi, te emocje to potem one wybuchają w jeszcze gorszym wydaniu. Musisz sobie dać czas na przeżywanie żałoby. Nikt Cię nie będzie pospieszał z tym, być może jak się wypłaczesz to Ci ulży

 

KillBill, tak masz racje:). Może tymi słowami juz nieco pomogłeś bess, mnie zamiast zasmucić twój post zmotywował

[chory]

bess, Według mnie powinnaś, nie myśleć chodź trochę, zacząć żyć, umów się z odpowiednim chłopakiem, wyjdź z przyjaciółmi itd, sama pospaceruj sobie, w ostateczności jeśli nic cię nie trzyma i masz dość, zmień to miasto. Słowem - koniec zamartwiania, działanie i zmiana! wierze że się uda

 

[lofenna]

"Uważam,że samobójstwo to najwyższa forma tchórzostwa i okrucieństwa wobec bliskich.To, w jakim stanie się ich pozostawia i na jakie cierpienie skazuje -zasługuje na pogardę."

 

 

 

 

bess dzieki , ze to napisalas ...

Edytowane 3 Maja 2012 przez Gość

[chory]

lofenna, popieram w 100%, też kiedyś miałem 2 próby, Bóg mi życie uratował. Wtedy wszystko zrozumiałem! teraz nigdy bym o czymś takim nawet nie pomyślał. Pozdrawiam

 

http://www.youtube.com/watch?v=G5rxkQ9bia8

[Myrcella]

bess, Nieraz takie stany mogą dopadać, takiej dziwnej tęsknoty za kimś