pomocy! co mi dolega?

[natalianatalia]

Witam wszystkich!

 

Bardzo proszę o pomoc, ponieważ nie wiem, co mi dolega...

Podejrzewam u siebie jakieś stany depresyjne, bądź nerwicowe.

 

Kilka razy już miałam takie napady, w ciągu kilku sekund zmieniało mi się całe życie. Ale to trwało bardzo szybko, po kilku dniach dochodziłam do siebie, a w zasadzie po tygodniu bądź dwóch już całkowicie było normalnie. Po prostu czułam strach... Brak apatytu, budzenie w nocy kilka razy, wczesne wstawanie, ciągłe kołatanie serca, brak zainteresowania, ale jakoś potrafiłam sobie z tym poradzić. Walczyłam ze sobą, ale dawałam radę, tzn. po prostu nie dopuszczałam do siebie tych myśli i po kilku dniach wszystko samo przechodziło.

Teraz jest znacznie gorzej, mimo że powtarzam sobie ciągle, że już niejeden taki atak miałam, to zawsze z tego wychodziłam. Wiem, że tak jakby sama się w to wpędzam, ale teraz to tak bardzo przejęło kontrolę nad moim życiem, że jestem zrozpaczona, to jakiś koszmar... Tak bardzo chciałabym być szczęśliwa...

[Gość]

Witaj na forum. Tutaj Cię nikt nie zdiagnozuje. Od tego jest lekarz. Tutaj jedynie możesz szukać jakichś wskazówek jak sobie z tym radzić. Czy te "złe dni" przychodziły bez wyraźnych powodów, czy były może napędzane sytuacją zewnętrzną?

[natalianatalia]

No raczej bez powodu. Ale tak jak napisałam, miałam już kilka takich sytuacji, ale bez problemu z tego wychodziłam... Mam takie wrażenie jakbym sama sobie wmówiła tą chorobę...Ale to mną zawładnęło.

[Gość]

natalianatalia, Mam to samo. Egocentryzm i wrażenie wmówienia sobie choroby. Wydaje mi się nawet że sama wywołuje ataki żeby uniknąc czegoś tam. I tak w koło. Idźmy do psychologa, obydwie.

Tak wgl to żółwik imienniczko :)

[natalianatalia]

powiem tak: w momencie kiedy weszłam na to forum to wszystko się zaczęło...

czyli generalnie wmówiłam sobie chorobę... teraz już jestem tego pewna. I trochę się w tym wszystkim zaplątałam...

[smutna30-stka]

cześć

Ja bym Ci radziła udać się do psychiatry a następnie do psychologa .Bo jeśli zaczniesz sobie wkręcać to możesz niezły bicz na siebie ukręcić -wiem to po sobie.Ja nie umiałam przestać i w rezultacie jestem zawładnięta przez nerwica do tego czepia sie depresja .I bez leków nie bylabym w stanie funkcjonować a z lekami przynajmiej ciut łatwiej .Pozdrawiam

[Gość]

natalianatalia, dużo racji ma smutna30-stka, lepiej zabić to w zarodku niż sie potem męczyc z konsekwencjami.

[smutna30-stka]

Mirabeleee dokładnie tak lepiej niszczyc w zarodku ,ja tego nie zrobiłam i naprawde uderzyło we mnie po 9 latach jak gromem .Kiedyś czułam się normalna a teraz chora :-(

[Gość]

smutna30-stka, dokładnie. Na tyle się o mnie martwi otoczenie. że zabije to szybko. Mija trzeci tydzien od pierwszego ataku, dziś mama rozmawia z lekarzami.

[*Monika*]

powiem tak: w momencie kiedy weszłam na to forum to wszystko się zaczęło...

czyli generalnie wmówiłam sobie chorobę... teraz już jestem tego pewna. I trochę się w tym wszystkim zaplątałam...

Piszesz o tym już w drugim wątku.

Jak można sobie wmówić chorobę? Jaką chorobę?

Widocznie masz tą trudność, że jesteś podatna.

Może masz skłonności hipochondryczne? Te też się leczy.

No, albo może rzeczywiście.....unikaj takich miejsc , jak te.

[*Wiola*]

natalianatalia, Skoro wejście spowodowało chorobę, to wyjście Cię uleczy, prosta sprawa, pisz pw do admina ,żeby usunął Ci konto

[*Monika*]

natalianatalia, A w innym znów wątku piszesz tak:

Ale znalazłam Wasze forum, przeczytałam wiele wpisów, które na prawdę podniosły mnie na duchu. Te stany lęków, strachu pojawiają się tylko i wyłącznie w naszej głowie! Więc powtarzam sobie, że skoro pojawiły się w mojej głowie same to i same znikną!!!

post698354.html#p698354

To zdecyduj się w końcu bo zamęt wprowadzasz.

[Wenuss]

skonsultuj sie najpierw z psychologiem i jego zapytaj co sadzi. jesli sam uzna za stosowne, to wysle Cie dalej, bo nie wiadmo czy sie sama nie nakrecasz