Samotność

[devnull]

Ja w sumie nienawidzę ludzi, jestem kompletnie sam, próbuję oczywiście nawiązywać jakieś znajomości ale ludzie, których

poznaję okazują się koszmarnie nudni, kiedyś myślałem że to ja jestem nudny ale jednak jest na odwrót.

W sumie skoro nie jesteśmy dziećmi, to jesteśmy skazani na wyścig szczurów, a tu nie ma miejsca na przyjaźń.

Więc w sumie jesteśmy "normalni".

[Candy14]

zaqzax-3, to jest dosc typowe, ze kiedy my mamy problem to szukamy problemu w otoczeniu.. jestem sam bo to nie ja a ludzie sa nudni... nie pracuje bo nie chce brac udzialu w wyscigu szczurow.... ja jestem normalni a to z nimi cos nie tak

[Gość]

To śmieszne, samotność równocześnie mnie dobija,ale też i odrzucam ludzi gdy chcą mnie poznać bliżej, czy gdyby mieli mieć wpływ na mój żywot...

[Candy14]

Stark, szkoda, ze nie dopuszczasz do siebie ludzi bo mily z Ciebie facet :) Ja Cie od razu polubilam

[Gość]

Candy14, Dzięki.

Nie wiem w sumie,czy to ochrona własnej skorupy,zdrowy rozsądek,czy też strach przed brakiem akceptacji.

[Candy14]

Pewnie wszystko po trochu

[Gość]

Candy14, Możliwe...możliwe.

[moniqe33]

Samotność gdy masz cel nie jest zła,realizujesz się,towarzystwo jest zbędne...

Gdy odczuwasz pustke i samotność,bezsens..wtedy jest źle...

 

 

chyba sobie wydrukuje twój post i przykeje nad łożkiem......

 

 

powli godzę się z moją samotnośćcią , a jest mi źle bo otacza mnie pusta, nie ma nic...tylko ja i czas

[Nel]

zaqzax-3, to jest dosc typowe, ze kiedy my mamy problem to szukamy problemu w otoczeniu.. jestem sam bo to nie ja a ludzie sa nudni... nie pracuje bo nie chce brac udzialu w wyscigu szczurow.... ja jestem normalni a to z nimi cos nie tak

 

a ja całą winę jestem skłonna wziąć na siebie

a to i tak nic nie zmienia

 

nigdy nie byłam sama.....

[moniqe33]

Mnie dobija najbardziej myśl że już nic na lepsze się w moim życiu nie zmieni, że już zawsze będę sama

ja wiem , ze nigdy nie bedę z jakimś na dobre i na złe

czasem poznaję kogoś na chwilę, jest fajnie, spotykamy się potem jakoś to się urowa, znów jest pustka i samotność....

 

teraz pracuję nad tym by oswoiść okresy pustki i smotności, polubić ją....i tak raz na jakis czas przejawiają się jakieś aspekty zycia towrzyskiego...

[Candy14]

ja wiem , ze nigdy nie bedę

wywal to ze swojego slownika..tak samo jak zawsze

[Nel]

Candy14, w odniesieniu do czasu przyszlego

[Gość]

Do pustki i samotności nie da się przyzwyczaić...

po prostu nie da, posiadanie celu to niweluje, trochę, ale nie całkowicie, gdzieś tam zawsze będzie nam brakować zrozumienia tej 2 osoby..

[Gość]

Chyba to cecha osobnicza. Wielu ludzi całkiem nieźle funkcjonuje samotnie, albo zadowalają się płytkimi znajomościami.

A ja zupełnie nie potrafię zaakceptować samotności.

[Candy14]

Abstrakcja, generalnie... zycie potrafi byc tak zaskakujace ze te slowa sa bez sensu

 

Mnie sie wydawalo ze zawsze bede z moim mezem ( w koncu po to sie bierze slub) potem ze nigdy sie juz nie zakocham. Zycie mi pokazalo ze zawsze i nigdy moge sobie w zadek wsadzic. Nie jestesmy w stanie przewidziec co sie stanie.

A juz do pasji doprowadza mnie jak ktos mowi "bo ty zawsze" albo "bo ty nigdy" ...nie... ja czasami... mam zly dzien, czasami o czyms zapomne, czasami bywam niemila itd. nikt mi nie wmowi ze ja zawsze albo ja nigdy

Edytowane 15 Lipca 2012 przez Gość

[Nel]

ale o czym tu nowa?

 

o braku jedynej ukochanej bliskiej osoby ?

czy o braku swoich sprawdzonych znajomych ?

czy o calkowitym braku kontaktów z ludzmi ?

[Gość]

U mnie o braku bliskiej osoby.

Na znajomych mi w ogóle nie zależy.

 

Ale u każdej osoby to chyba nieco inaczej jest.

[moniqe33]

Chyba to cecha osobnicza. Wielu ludzi całkiem nieźle funkcjonuje samotnie, albo zadowalają się płytkimi znajomościami.

A ja zupełnie nie potrafię zaakceptować samotności.

 

ja na razie walczę i próbuje się zadowolić plytkimi znajomościami...

[Nel]

LucP84,

a skąd weźmiesz tą bliską osobę skoro nie zalezy ci na znajomych...

moze to znajoma znajomego znajomego.....

[Gość]

Szukam w necie.

Nie da się zmusić do posiadania znajomych po to tylko żeby pomogli kogoś poznać.

[Gość]

U mnie jest to samotność typowo hmm...

Zerwane kontakty z dawnymi znajomymi, aspołeczność, jedynie z rodziną utrzymuje kontakt, ale są mi obojętni w sumie.

Po prostu dawnych znajomych uważam za.. hmm

"ograniczonych"?

Rzadko kiedy też gdziekolwiek wychodzę, sieć to mój jedyny łącznik,przez to "zdziczałem", wśród ludzi (obcych ) często czuje się jak karaluch,albo dziwak.

[Nel]

Stark, mi tez trudno wsrod ludzi poniewaz mam swoje ograniczenia które są trudno akceptowalne a z wiekiem coraz trudniej mi udawac....owszem...tez dziczeje w pewnym sensie, ale dobrze mi z tym

 

LucP84, to nie jest kwestia zmuszania....zle mnie zrozumiales

[Gość]

Abstrakcja, Jednak masz te ograniczenia...

Ja zaś nie wiem,czy sobie ich tylko nie wmawiam..

Ale to dobrze, że ci to nie przeszkadza, mi jak widzę, jednak brakuje coraz bardziej kontaktu z ludźmi.

Wiem,można wyjść na miasto czy gdzieś....

ale co dalej?

Nie wiem jak zagadać,pogadać, czy w ogóle.

[Gość]

Zmuszania w sensie że ja musiałbym się zmuszać do szukania koleżeńskich znajomości, gdy mi to niewiele daje.

[noname9292]

Abstrakcja ma racje. Większość ludzi poznaje swoje drugie połówki przez znajomych.

 

Rok temu skończyłem LO i przez ten czas nie utrzymywałem żadnych kontaktów z obcymi ludźmi (kolegami itp) Co dziwne samotność odczuwałem bardzo rzadko, nawet czuje się lepiej :) Nerwica mi osłabła, natrętne myśli są rzadsze. Dzisiaj byłem w bardzo zatłoczonym miejscu i zero strachu, hehe. W tym roku pykam na studia - zobaczymy jak to będzie.

 

Dalej nie znalazłem sensu życia, nie wiem co robić i ale teraz mam jakoś bardziej na to wyjebane. Mam gdzieś czy sobie tym siedzeniem w domu życie marnuje, bo każdy je obiektywnie marnuje. Nic nie ma większego znaczenia. To tylko ludzie sztucznie nadają temu wartość. Najważniejsze żeby tobie to odpowiadało i tyle, zdrowy egoizm. Z resztą życie jest drogą i każdy etap jest ważny bo czegoś uczy.