Kilka metod na pokonanie lęku

Z książki "umysł ponad nastrojem": http://www.gwp.pl/product/1237.html

Może komuś się przyda.

Rzeczywiscie mi pomaga kontrolowanie oddechu :)

Mi też, tylko w inny sposób niż tu opisany - wstrzymuję i próbuję wytrzymać jak najdłużej. Nie wiem czy to zdrowe, wiem że mi pomaga :)

scrat, jak jest skuteczne to ok, poza tym kiedys przeczytalam ze ok chyba wstrzymywanie oddechu jest dobre (szczegolnie w kontekscie pletwonurkow) do dwoch minut maksymalnie. Pozniej juz nalezy zaczerpnac powietrza :)

Scrat, dzięki za te zdjęcia Kupię tę książkę. Wykorzystuję wszystkie metody w niej opisane i o dziwo doszłam do tego sama Ale pewnie czegoś nowego sie dowiem. Dzięki

To tylko takie triki, które pomagają przetrzymać nieprzyjemne stany.

Pomagaja, ale nie lecza, więc dla mnie sa bezużyteczne.

I tak też jest tam napisane - założenie jest takie, że tylko zmiana struktur poznawczych (cała książka o tym traktuje) jest skuteczna w 100%. Ale jeżeli coś może doraźnie pomóc, to czemu tego nie zastosować?

Ale jeżeli coś może doraźnie pomóc, to czemu tego nie zastosować?

Jasne, ze mozna. Jednak ulga daje tylko iluzje postepow, mozna sie przyzwyczaic do swojej nerwicy i zycia z nia, a to chyba nie jest ciekawa perspektywa. W kazdym razie nie dla mnie.

Moge dodac od siebie, ze mi kiedys pomagalo przetlenienie organizmu, czyli glebokie oddychanie, gdzie wdech i wydech sa ze soba poloczone, bez przerwy w oddychaniu, nalezy oddychac jak najglebiej przepona, wtedy organizm sie przetlenia i czasami wystepuje efekt naglego rozluznienia roznych partii ciala i minimalizacja lekow. Podobno nie jest to zdrowe (w momencie kiedy dojdzie do hiperwentylacji, ale przy spokojnym, zrownowazonym oddechu nie powinno sie tak stac), ale wystepuja ciekawe efekty. Swoja droga jest to tez metoda stosowana przez psychoterapeutow.

Oooo, czytalem tez na temat czegos innego, rowniez zwiazanego z praca z oddechem, jednak nastawionego bardziej w kierunku obserwacji swoich blokad emocjonalnych i tego typu spraw, metoda opracowana na podstawie ksiazek i pomyslow Colina Sissona - czytalem jedna z jego ksiazek, dosyc interesujaca. Metoda nazywa sie Inteo, wiecej inf. na www.inteo.pl - sam nie probowalem, bo w mojej okolicy nie ma nikogo, kto sie tym zajmuje, jednak sadze, ze jest to ciekawa sprawa, moze warto sie tym zainteresowac. Gdyby ktos sprobowal, to dajcie znac jakie sa efekty.

Ale jeżeli coś może doraźnie pomóc, to czemu tego nie zastosować?

Jasne, ze mozna. Jednak ulga daje tylko iluzje postepow, mozna sie przyzwyczaic do swojej nerwicy i zycia z nia, a to chyba nie jest ciekawa perspektywa. W kazdym razie nie dla mnie.

Zaakceptowanie stanu nerwicy jest pierwszym krokiem do zdrowai. Przyzwyczajenie do roznych stanow nerwicowych jest wazne w prozesie leczenia, tylko jak sie do nich przyzwyczaimy, potrafimy stracic starch przed nimi. Aczkolwiek choroba nie ma byc centrum naszego zycia. A przyzwyczajenie powoduje automatycznie mniejsze zwaracanie uwagi na chorobe

Moge dodac od siebie, ze mi kiedys pomagalo przetlenienie organizmu, czyli glebokie oddychanie, gdzie wdech i wydech sa ze soba poloczone, bez przerwy w oddychaniu, nalezy oddychac jak najglebiej przepona, wtedy organizm sie przetlenia i czasami wystepuje efekt naglego rozluznienia roznych partii ciala i minimalizacja lekow. Podobno nie jest to zdrowe (w momencie kiedy dojdzie do hiperwentylacji, ale przy spokojnym, zrownowazonym oddechu nie powinno sie tak stac), ale wystepuja ciekawe efekty. Swoja droga jest to tez metoda stosowana przez psychoterapeutow.

Dokladnie to jest metoda ktura powinno sie tylko pod opieka terapeuty stosowac. To jest tak zwane prowokowanie atakow. I celem tego oddychania jest dokladnie to co napisalas ze moze wystapic..hyperwentylacja, ktura jest poczatkiem ataku, przy tego typu oddychaniu w 90% hyperventylujesz. Stany o kturych piszesz jest efektem przesycenia organizmu tlenem. Wiec jesli radzisz to ludzia w domu musisz byc swiadoma ze beda wpadac w spirale lekku i nie kazdy potrafi to sam. U nas robi sie to tylko w klinikach w leczeniu stacjonarym pod opieka lakarza albo terapeuty, po to aby pod opieka nauczyc sie przechodzic przez ataki bez leku. Odradzam kazdemu kto jeszcze nie daje rady samemu z atakam uzywac tej metody!!!

Metoda oddychania opisana przez Scart ma plus szybkiego dzialania. Pomaga doraznie i szybko, jesli sie nie przesadza to nie szkodzi. Ta metoda zmniejsza sie przyplyw tlenu do organizmu. Zapobiega hyperventylacji.

Innym sposoben stosowanym na cwiczeniach terapeutycznych jest oddychanie tylko nosem. Jesli sie nie potrafi bo automatycznie oddycha sie przez usta..na terapie przykrywamy usta dlonia.

Jak prawidlowo oddychac:

http://www.aquarius.4me.pl/oddychanie.html

http://www.roik.pl/prawidlowe-oddychanie-a-samopoczucie/

ja zakupiłam sobie taka ksiązkę wlasnie:

przejrzalam narazie ale wydaje sie ciekawa.

"50 sposobów na to, jak się nie poddać depresji i planowo wykonywać

swoje zadania

 

Depresja utrudnia działanie – wiesz, że musisz coś zrobić, ale nie

jesteś w stanie, twój mózg nie pozwala ci na to. W tej książce

znajdziesz 50 skutecznych strategii zdolnych przerwać zaklęty krąg

niemocy w działaniu. Kluczem do sukcesu jest rozpracowanie choroby, tak

by nie pozwolić, aby pozbawiła cię zdolności do pracy i realizowania

planów. Właśnie dlatego trzeba się nauczyć jak najlepiej wykorzystywać

czas przeznaczony na pracę, trzeba opanować strategie, o których mowa w

tej książce, aby przezwyciężyć depresję na tyle, by móc funkcjonować i

wykonywać zadania nawet wówczas, kiedy następuje atak choroby. Naprawdę

możesz zmienić swoje życie!

 

 

Julie A. Fast walczy z depresją przez całe swoje dorosłe życie. Z

biegiem lat wypracowała skuteczne strategie walki z depresją, które

opisała w tej książce.

John D. Preston jest profesorem psychologii na Alliant International

University w Kalifornii, jest także autorem 18 książek z zakresu

psychoterapii, psychofarmakologii i neurobiologii."

widze,ze moja nerwica przy waszej to pikus.Na szczescie troszke sie zaleczylam,sama.Nie chcialam brac tylu lekow.Choc mam na wszelki wypadek lagodniejsze z nich w szafce:)Od paru lat moja nerwica jet lzejsza,za to doszly nerwice natrectw.Kiedys,a mam nerwice od 11 lat bylo naparwde strasznie pewnie jak u wiekszosci z Was.Doszlo do tego,ze ciagle umieralam,wsluchiwalam sie w siebie,wpadalam w paranoje strach przed choroba ,zaburzenia wzroku,rownowagi ,depresja,do tego bezsennosc z ktora do tej pory zreszta nie moge wygrac(biore zolpidem od 5 lat do tej pory)totalne dno.

Od 3 lat moze ejst spokoj,oczywiscie mam czasami objawy ,ale lzejsze.Pomagam sobie poprostu wmawianiem samej sobie,ze to tylko nerwica,ze nie umre.Zapominam o chorobie.Mysle o bardzo milych rzeczach,zapominam sie...Moj chlopak od 4 lat pomaga mi,wycisza,czuje sie przy nim bezpiecznie.I tak jakos ide do przodu...

Mam do Was bardziej doświadczonych w walce z nerwicą pytanie, czy zmuszać się do wychodzenia z domu? Ja jestem przed psychoterapią, zaczynam za 2 tygodnie, od kilku dni po wizycie u psychologa czuję się o tyle lepiej,że w domu nie mam tych strasznych napadów lęku i paniki.Czy teraz jak poczułam się trochę lepiej "rzucić się na głębokę wodę" i zmusić do jakiegoś oddalenia się od miejsca azylu=dom, czyli wyjść do miejsc gdzie często czułam się fatalnie? a może lepiej, nie ryzykować wywołania lęku do czasu kiedy zacznę spotkania na psychoterapii?

Viki, wszystko zależy jak się czujesz, możesz wyjść choćby do sklepu. Nie musi to od razy być wycieczka na drugi koniec miasta. Jeśli nie będziesz czuła lęku czy dyskomfortu to wtedy umów się z jakąś koleżanka do lokalu, np na pizze albo na zakupy. Jeśli czujesz chęć na wyjście to dobrze. Życzę powodzenia

Mam do Was bardziej doświadczonych w walce z nerwicą pytanie, czy zmuszać się do wychodzenia z domu? Ja jestem przed psychoterapią, zaczynam za 2 tygodnie, od kilku dni po wizycie u psychologa czuję się o tyle lepiej,że w domu nie mam tych strasznych napadów lęku i paniki.Czy teraz jak poczułam się trochę lepiej "rzucić się na głębokę wodę" i zmusić do jakiegoś oddalenia się od miejsca azylu=dom, czyli wyjść do miejsc gdzie często czułam się fatalnie? a może lepiej, nie ryzykować wywołania lęku do czasu kiedy zacznę spotkania na psychoterapii?

Jak dobrze widzieć kogos z Białegostoku na forum... Odezwij sie do mnie na Pw

Unikanie sytuacji wywołujących lęk to najlepsza droga do pogorszenia.

Unikanie sytuacji wywołujących lęk to najlepsza droga do pogorszenia.

zgodzę się całkowicie.

unikanie, uciekanie to tylko chwilowa wolnośc od lęku, bo i tak kiedyś musimy mu stawic czoło to raz, a dwa, że przez ten czas "odpoczynku" i tak ciągle myślimy o tym, z czym będziemy musieli się w koncu spotkac.

Też się z Wami zgadzam, dzięki za utwierdzenie mnie w tym:) gorzej tylko to wykonać...ale zbieram się i "lecę", umówiłam się ze znajomymi, eetam co będzie to będzie...

wizualizacja to fantastyczna sprawa - bardzo mi pomaga ucieczka w wyobraźni do mojego bezpiecznego miejsca oraz przebywanie z moim zwierzęciem mocy

Ja też bardzo długi czas na to chorowałam,wiem przez co przechodzicie,u mnie mozna juz powiedzieć że objawy całkowicie ustąpiły.A zawdzięczam to niesamowitej kobiecie na którą natknęłam sie przez przypadek ,pomogła mi przez to wszystko przejść i co najwazniejsze wyjsc z tego>

Jest to niesamowicie ciepła kobieta ,naprawdę mozna zwierzyć jej się ze wszystkiego a co najważniejsze jej metody naprawdę dzialają.Więc gorąco polecam ,dla chętnych podam linka do stronki na pw

Ja mam tak, że w miejscach publicznych po prostu wkładam mp3 w uszy i częściowo ten cały lęk jest "zagłuszony" muzyką. Mózg zajmuje się przetwarzaniem dźwięków, nie produkcją myśli lękowych. Jeszcze przed wyjściem zapuszczam sobie jedną z ulubionych piosenek i.... jazda na zewnątrz. Jest łatwiej.

właśnie kupiłam sobie tą książkę, której fragmenty wrzucił scrat na początku tematu. spróbuję jej nie porzucić po 5 stronach, o ile tylko brak koncentracji pozwoli

Ja też bardzo długi czas na to chorowałam,wiem przez co przechodzicie,u mnie mozna juz powiedzieć że objawy całkowicie ustąpiły.A zawdzięczam to niesamowitej kobiecie na którą natknęłam sie przez przypadek ,pomogła mi przez to wszystko przejść i co najwazniejsze wyjsc z tego>

Jest to niesamowicie ciepła kobieta ,naprawdę mozna zwierzyć jej się ze wszystkiego a co najważniejsze jej metody naprawdę dzialają.Więc gorąco polecam ,dla chętnych podam linka do stronki na pw

Chyba o tę pomoc chodzi, Kasico? Wątek wyciągnięty z Kosza:

polecam-mnie-pomog-o-t19176.html

Wątek był w koszu bo mamy podejrzenia że Kasica i reklamowana osoba to ta sama osoba...

Wiem o tym, scrat. Celowo napisałem, skąd go wyciągnąłem.