Jestem nienormalny?

Joł, tytuł tematu może trochę przesadzony, ale nie mogłem nic innego wymyślić.

Otóż mam taki problem: albo nie. Zacznijmy od tego, że mam 14 lat (bo zaraz będziecie mi kazać wziąć urlop i wyjechać na Madagaskar...).

Więc tak: mój problem polega na tym, że jestem cho... bardzo leniwy. Kiedy biorę się do nauki to czytam książkę przez 5 - 20 minut, a później ją odkładam, bo myślę np. tak: "a co mnie obchodzi co się działo w 934 r p.n.e.". Tak jest też kiedy uczę się tego co mnie interesuje, tyle że wtedy po namyśle dochodzę do wniosku, że mam jeszcze czas. Bo teorytycznie mam... Można powiedzieć, że coś mnie jednocześnie interesuje i nie... Jedynymi rzeczami przy któreych potrafię spędzić pół (jak nie cały) dnia to eksperymenty z chemią albo HV (high-voltage). Chyba wiem nawet dlaczego - lubię wybuchy, pioruny i tego typu rzeczy (a może jestem uzależniony od adrenaliny?). Pozostałe rzeczy tj. fizyka, automatyka, informatyka (programowanie), mechanika i muzyka mnie po prostu zwyczajnie nudzą, ale jak już mówiłem - równicześnie mnie interesują. Czasem siadam, uczę się C++ i po chwili mam myśl "pier***e, ide pograć". Wiem, jestem żałosny...

Od jakiegoś czasu zacząłem też nienawidzić ludzi - wszyscy, bez wyjątku mnie denerwują. Czym? Dosłownie wszystkim...

Podobno jestem też spokojnym człowiekiem. Ale ja mam co do tego wątpliwości... Kiedy jestem przy ludziach to może się zdarzyć wszystko, i tak będę siedział cicho. Ale kiedy jestem sam... Byle pierdoła i zaczynam klnąć pod nosem, niszczyć różne rzeczy itd. Tylko ja tak mam?

Pomóżcie, bo szkoda mi tak mądrego i zaje***tego człowieka jak ja. Byle nie trzeba było się ruszać z domu - nie będzie mi się chciało wyjść.

Pozostałe rzeczy tj. fizyka, automatyka, informatyka (programowanie), mechanika i muzyka mnie po prostu zwyczajnie nudzą, ale jak już mówiłem - równicześnie mnie interesują. Czasem siadam, uczę się C++ i po chwili mam myśl "pier***e,

Nie wiem jak to rozwiązać, z rzeczy teoretycznie działających polecam NLP, popytaj na forum o NLP jak się do tego zabrać.

Przede wszystkim nie skupiaj się na walce z tymi uczuciami, bo to pogarsza sprawę i nie działa.